Mam sprzeczne odczucia wobec,, Imperium małych piekieł ''. Interesuje mnie tematyka obozowa i chętnie sięgam po takie książki , a o podobozie Gross-Rosen w Sieniawce nie wiedziałam nic, ale i niewiele się dowiedziałam. Książka zapowiadała się bardzo dobrze, kompleks w Sieniawce otacza aura tajemnicy i autorka idąc tym tropem próbowała wyjaśnić co działo się za drutami obozu i co kryło się w podziemiach,gdzie do dziś zobaczyć można stół sekcyjny i betonowe koryta podobne do trumien. Czy naziści prowadzili tam doświadczenia na więźniach? A może dokonywali sekcji zwłok i preparowali ludzkie narządy, co zdaje się bardzo prawdopodobne. Niestety pani Joanna Lamparska odbiegła od tego jakże interesującego tematu i nie skupiła się tylko na Sieniawce . Opowiedziała trochę o obozie w Auschwitz i doktorze Mengele , ciężarnych więźniarkach , po prostu wprowadziła niepotrzebny chaos, szkoda bo historia Sieniawki pobudza wyobraźnię i chciałoby się dowiedzieć czegoś więcej o tym zagadkowym miejscu.

Mam sprzeczne odczucia wobec,, Imperium małych piekieł ''. Interesuje mnie tematyka obozowa i chętnie sięgam po takie książki , a o podobozie Gross-Rosen w Sieniawce nie wiedziałam nic, ale i niewiele się dowiedziałam. Książka zapowiadała się bardzo dobrze, kompleks w Sieniawce otacza aura tajemnicy i autorka idąc tym tropem próbowała wyjaśnić co działo się za drutami obozu...

Ciekawa, ale i wstrząsająca książka poświęcona historii obozu Gross-Rosen oraz zbrodniczej działalności Josefa Mengele.

Ciekawa, ale i wstrząsająca książka poświęcona historii obozu Gross-Rosen oraz zbrodniczej działalności Josefa Mengele.

Taka se. Zaczyna się bardzo ciekawie, potem traci gwałtownie impet, zamienia się w szarpaninę Autorki w poszukiwaniu sam nie wiem czego. Niby poszukiwania historii obozu, niby relacje więźniów. Chaos.

Taka se. Zaczyna się bardzo ciekawie, potem traci gwałtownie impet, zamienia się w szarpaninę Autorki w poszukiwaniu sam nie wiem czego. Niby poszukiwania historii obozu, niby relacje więźniów. Chaos.

Sieniawka to jeden z podobozów Gross-Rosen, potwornej maszyny śmierci składającej się ze stu podobnych miejsc rozrzuconych na terenach Polski i Czech. Tu dokonano masowej zagłady, niewolniczo wykorzystywano więźniów i przeprowadzano zbrodnicze eksperymenty medyczne.
To piekło stworzone na ziemi, to imperium małych piekieł.
Rok 2018. Joanna Lamparska wpada na trop tajemniczego laboratorium medycznego z czasów II wojny światowej, rozpoczyna śledztwo. Długie, mroczne tunele, laboratoryjne stoły, zapomniane zapiski i postrzępione relacje prowadzą do przerażającej tajemnicy, która pozostawia więcej pytań niż odpowiedzi.
Czemu służyła makabryczna pracownia w obozie Sieniawki?
Czy naziści w kompleksie podziemnych instalacji chcieli stworzyć technologię mającą przechylić szalę zwycięstwa?
Jakie skarby mogą być schowane w podziemiach obozu?
Co jeszcze kryje największy i najstraszniejszy nazistowski obóz Gross-Rosen?

Sieniawka to jeden z podobozów Gross-Rosen, potwornej maszyny śmierci składającej się ze stu podobnych miejsc rozrzuconych na terenach Polski i Czech. Tu dokonano masowej zagłady, niewolniczo wykorzystywano więźniów i przeprowadzano zbrodnicze eksperymenty medyczne.
To piekło stworzone na ziemi, to imperium małych piekieł.
Rok 2018. Joanna Lamparska wpada na trop...

Dziwna ksiazka. Autorka stara sie rozwiazac zagadke Sieniawki, podobozu Gross-Rosen. Tym jednym zdaniem strescilem cala historie.
Zachowalo sie bardzo malo dokumentow z Gross-Rosen, jak i samej Sieniawki. Dlatego Lamparska bazuje w znacznej mierze na opowiesciach mieszkancow, pasjonatow historii i tajemniczych osobnikach, ktorzy cos wiedza. Ale nie powiedza....
Wlasnie tym jest ksiazka - zlepkiem domyslow i przypuszczen, trzyma sie faktow historycznych, jednak tego co naprawde wydarzylo sie w Sieniawce nie wyjasnia.
Pozycja nie wnosi zbyt wiele do tematyki obozowej, chociaz jest to raczej reportaz niz wyssana z palca, durna opowiastka o "jakims zawodzie z Auschwitz". I chwala jej za to.
Oczywiscie pojawiaja sie opisy bestialstwa SSmanow obok ktorych nie sposob przejsc obojetnie. Jednak reszta orbituje wokol "byc moze", "istnieje prawdopodobienstwo", "mozna przyjac taka hipoteze". Ten brak konkretow znaczaco zaniza wartosc lektury. Liczylem na rozwiazanie zagadki i konkrety, dostalem dywagacje na temat Sieniawki i nic wiecej.
Raczej nie polecam, no chyba, ze jakos odsylacz do tekstow zrodlowych, z ktorych autorka korzystala.

Dziwna ksiazka. Autorka stara sie rozwiazac zagadke Sieniawki, podobozu Gross-Rosen. Tym jednym zdaniem strescilem cala historie.
Zachowalo sie bardzo malo dokumentow z Gross-Rosen, jak i samej Sieniawki. Dlatego Lamparska bazuje w znacznej mierze na opowiesciach mieszkancow, pasjonatow historii i tajemniczych osobnikach, ktorzy cos wiedza. Ale nie powiedza....
Wlasnie tym...

„Imperium małych piekieł” klasyfikuje się jako literaturę faktu. Autorka w swojej książce prowadzi śledztwo w sprawie obozu Gross – Rosen. Obóz Gross – Rosen składał się z mniejszych podobozów. W 2018 roku Joanna Lamparska trafia na laboratorium medyczne, w którym w czasie II wojny światowej najprawdopodobniej prowadzono eksperymenty medyczne. Śledztwo prowadzi autorkę na Dolny Śląsk w okolice Sieniawki. Szukając odpowiedzi na różnorodne pytania dotyczące obozu Gross – Rosen konsultuje się z ekspertami, np. w dziedzinie medycyny. W treści książki znajdziemy opisy eksperymentów medycznych prowadzonych przez nazistowskich lekarzy. Książkę można potraktować jako zbiór ciekawych zdjęć bądź zbiór luźnych informacji o miejscach i osobach. Jak większość tego typu lektur jest momentami drastyczna.
Jest to mój pierwszy kontakt z twórczością Joanny Lamparskiej. Po przeczytaniu tej książki z chęcią sięgnę po inną pozycję autorstwa pani Lamparskiej. Z tą pozycją warto się zapoznać, bo o obozie Gross – Rosen nie mówi się zbyt dużo. Ta pozycja częściowo daje głos ofiarom poległym w tym miejscu. O tym obozie powinno mówić się znacznie więcej. Dla mnie to była pierwsza książka jaką w ogóle przeczytałam o tym obozie. Wg mnie książka godna polecenia.

„Imperium małych piekieł” klasyfikuje się jako literaturę faktu. Autorka w swojej książce prowadzi śledztwo w sprawie obozu Gross – Rosen. Obóz Gross – Rosen składał się z mniejszych podobozów. W 2018 roku Joanna Lamparska trafia na laboratorium medyczne, w którym w czasie II wojny światowej najprawdopodobniej prowadzono eksperymenty medyczne. Śledztwo prowadzi autorkę na...

To moja pierwsza przeczytana książka Pani Joanny i pewnie nie ostatnia,gdyż interesują mnie tematyka obozowa ,jak i tematyka tajemnic dolnego śląska.
Fakt jest taki,że bardziej zasugerowałam się,iż będzie to typowo książka opowiadająca o obozie Gross-Rosen jak jest w tytule książki ,a niestety nie jest,to nie oznacza ,iż nie jest interesująca.
Wstrząsająca lektura ,warta przeczytania,zapadnie w pamięci na długo.

To moja pierwsza przeczytana książka Pani Joanny i pewnie nie ostatnia,gdyż interesują mnie tematyka obozowa ,jak i tematyka tajemnic dolnego śląska.
Fakt jest taki,że bardziej zasugerowałam się,iż będzie to typowo książka opowiadająca o obozie Gross-Rosen jak jest w tytule książki ,a niestety nie jest,to nie oznacza ,iż nie jest interesująca.
Wstrząsająca lektura ,warta...

Chyba pierwsza książka non fiction o tematyce obozowej, którą tak długo (ok. 2 tygodni) męczyłam. Niestety w tym utworze p. Lamparskiej trudno szukać rzeczywistej wartości poznawczej. W większości jej konstrukcja stanowi zlepek luźnych informacji o miejscach i osobach oraz domysłów autorki i jej bohaterów, mających chyba za zadanie nadać książce posmak tajemnicy. W całości próżno szukać jakiejś przemyślanej systematyki czy logiki poszczególnych wątków. Dobrnęłam do końca tylko dlatego, że po prostu żadnej książki nie umiem odłożyć nieskończonej.

Chyba pierwsza książka non fiction o tematyce obozowej, którą tak długo (ok. 2 tygodni) męczyłam. Niestety w tym utworze p. Lamparskiej trudno szukać rzeczywistej wartości poznawczej. W większości jej konstrukcja stanowi zlepek luźnych informacji o miejscach i osobach oraz domysłów autorki i jej bohaterów, mających chyba za zadanie nadać książce posmak tajemnicy. W całości...

Pomimo bardzo trudnego i ciężkiego tematu, książkę czyta się lekko, jest wciągająca. Na pewno nie dla wrażliwców.
„Przerobiłam” już sporo pozycji o tematyce obozowej, głównie spisanych wspomnień jednak książka Pani Lamparskiej to literatura faktu w której stara się doszukać odpowiedzi na wiele pytań, wyjaśnić co Dokładnie działo się w Gross-Rosen i Sieniawce. Wiele z tych pytań pozostaje bez odpowiedzi, wiele wątków się urywa i niestety chyba już nigdy nie zostaną wyjaśnione.

Pochodzę z Dolnego Śląska, z miejscowości nie tak daleko położonej od Sieniawki a o historii tego miejsca i o jego istnieniu dowiedziałam się właśnie z tej książki.

Pomimo bardzo trudnego i ciężkiego tematu, książkę czyta się lekko, jest wciągająca. Na pewno nie dla wrażliwców.
„Przerobiłam” już sporo pozycji o tematyce obozowej, głównie spisanych wspomnień jednak książka Pani Lamparskiej to literatura faktu w której stara się doszukać odpowiedzi na wiele pytań, wyjaśnić co Dokładnie działo się w Gross-Rosen i Sieniawce. Wiele z tych...

wyszłam daleko poza strefę komfortu - ciężko, smutno, straszno mi było, jak to czytałam

wyszłam daleko poza strefę komfortu - ciężko, smutno, straszno mi było, jak to czytałam