Rewelacyjne artykuły pozwalające poznać historię kontaktów między Londynem i Moskwą. Te tematy są niestety pomijane w polskiej szkole i traktowane jako nieistotne. Tymczasem wiedza o Kompanii Moskiewskiej i jej wpływie na politykę zagraniczną Iwana Groźnego powinna być, moim zdaniem, omawiana na wszystkich lekcjach historii nowożytnej. Firma Arcos, kontynuatorka Kompanii po rewolucji bolszewickiej wciąż drenowała zasoby Rosji utrzymując sojusz Londyn-Moskwa. Ciekawą jest sprawa z władcami Rosji, którzy chcieli wyrwać się ze szponów imperialnej polityki Wielkiej Brytanii, zwłaszcza chodzi mi o Pawła I i jego pomyśle podboju Indii i opuszczenia koalicji antynapoleońskiej.
Polecam bardzo gorąco i dziękuję za uwagę!

Rewelacyjne artykuły pozwalające poznać historię kontaktów między Londynem i Moskwą. Te tematy są niestety pomijane w polskiej szkole i traktowane jako nieistotne. Tymczasem wiedza o Kompanii Moskiewskiej i jej wpływie na politykę zagraniczną Iwana Groźnego powinna być, moim zdaniem, omawiana na wszystkich lekcjach historii nowożytnej. Firma Arcos, kontynuatorka Kompanii po...

I TAK się powinno uczyć historii.
Super ciekawy materiał o Rosji [o bolszewikach też].
Świetne kompendium wiedzy dla każdego zainteresowanego relacjami rosyjsko brytyjskimi. Wpływ na nasze sprawy też jest pokazany, chociaż nie w takim wymiarze jak bym sobie życzył. Cóż, nie można mieć wszystkiego.
Wspaniali autorzy.

I TAK się powinno uczyć historii.
Super ciekawy materiał o Rosji [o bolszewikach też].
Świetne kompendium wiedzy dla każdego zainteresowanego relacjami rosyjsko brytyjskimi. Wpływ na nasze sprawy też jest pokazany, chociaż nie w takim wymiarze jak bym sobie życzył. Cóż, nie można mieć wszystkiego.
Wspaniali autorzy.

Powinna byc obowiäzkowä lekturä szkolnä zamiast durnych podrczniköw i wkuwania dat na pamiec.
Minusem moze byc jedynie dublowanie sie niektörych tematöw.

Powinna byc obowiäzkowä lekturä szkolnä zamiast durnych podrczniköw i wkuwania dat na pamiec.
Minusem moze byc jedynie dublowanie sie niektörych tematöw.

Kilka dni temu skończyłem czytanie brytyjsko-rosyjskiej SN. Jestem wstrząśnięty! Nie tylko tzw. meritum, ale i jakością tej edycji. Razem z numerem brytyjsko-polskim, brytyjsko-rosyjska SN to po prostu hit, duet hitów, antologia bliska doskonałości. Przede wszystkim z racji meritum, ale również z racji spójności narracji. Chodzi również o to, że udało się tu opisać zjawisko zwane Imperium w sposób chronologiczny. Obie edycje SN to po prostu dokumenty historyczne, niemal brutalna rachunkowość.

Wdzieczność Gabrielowi i p. Modzelewskiemu za edycję brytyjsko-rosyjską, a przede wszystim autorm. Gdzież ja by znalazł taki wielki kawał Hakluyta "Najważniejszych wypraw żeglarskich, podróży i odkryć (Anglików do XVI w.)", albo syntetyczne i trzymające w napęciu wprowadzenie do historii kompanii moskiewskiej p. Gancarz (ci Tatarzy w stajni Her Majesty powalili mnie na samym wstępie),albo tekst p. Lipskiego o Wielkiej Grze, albo historia dojścia do duchowego ogarnięcia, pod wpływem ćwiczeń duchowych igancjańskich, Williama Palmera opisana niezawodnym piórem p. Laskowskiego, albo albo historia złotych, brytyjskich interesów maślanych w Moskowii, autorstwa p. Rembikowskiej, albo z beznamiętnym, niemal anglosaskim, chłodem, with stiff-upper-lip, opisane przez p. Murat, dzieje brytyjsko-sowieckiego dojenia ludu pracującego moskwicińskich miast i wsi, wyzwolonego dopiero co spod burżujskiego ucisku. To są po prostu rachunki wystawione Imperium przez historię.

Nadto brytyjsko-rosyjska SN to benefis niezwylke pracowitej tłumacznki p. Joanny Góreckiej-Pyryt (tłumaczenie Inny Lubieminko i ogromny kawał Hakluyta i wielgachny kęs Kotilainego i spółki "Romanowowie i Stuartowie", jakby kto nie wiedział dziś już klasyka historii gospodarczej). Pani Joanno bardzo dziękuję w swoim imieniu i wszystkich czytelników.

Mojego artykułu "Krajobraz zamrożonych figur" nieskromnie nie pomijam, bo wielce się nad nim natrudziłem i nadto miałem przy nim wiele radości, radości psa myśliwskiego na tropie.

Kilka dni temu skończyłem czytanie brytyjsko-rosyjskiej SN. Jestem wstrząśnięty! Nie tylko tzw. meritum, ale i jakością tej edycji. Razem z numerem brytyjsko-polskim, brytyjsko-rosyjska SN to po prostu hit, duet hitów, antologia bliska doskonałości. Przede wszystkim z racji meritum, ale również z racji spójności narracji. Chodzi również o to, że udało się tu opisać zjawisko...