Poezja z doświadczenia, z bliskości obcowania z naturą, z odnajdowania istoty w sprawach prostych, prac w ogrodzie, obserwowania zwierząt, krajobrazu, przyrody. Autor "przekuwa" w wiersze prozaiczne czynności, chwile. Poezja konkretu, bez lingwistycznych eksperymentów, bez nadmiaru narzędzi lirycznych, a mimo to poruszająca, głęboka, szczera. Warto.

Poezja z doświadczenia, z bliskości obcowania z naturą, z odnajdowania istoty w sprawach prostych, prac w ogrodzie, obserwowania zwierząt, krajobrazu, przyrody. Autor "przekuwa" w wiersze prozaiczne czynności, chwile. Poezja konkretu, bez lingwistycznych eksperymentów, bez nadmiaru narzędzi lirycznych, a mimo to poruszająca, głęboka, szczera. Warto.

"Sygontka" traktuje o budowaniu nowego domu z dala od miasta, poznawaniu nowej przestrzeni w życiu autora, o zmianie perspektywy patrzenia na świat, gdy człowiek przekracza „smugę cienia”. Sygontka, wioska 30 kilometrów od Częstochowy, i otaczająca tę małą miejscowość natura staje się pretekstem dla ukazania jak zmienia się perspektywa patrzenia na świat i relacje z bliskimi, gdy traci się „zasięg” i siłą rzeczy trzeba być ze sobą blisko. Na pytanie, czy bohater jego wierszy jest uciekinierem z miasta, Aleksander Wierny odpowiedział: „To nie jest ucieczka, to jest znalezienie miejsca, z którego lepiej widać”.Dla mnie w tych wierszach AW uwalnia się od ciężaru polityki, od balastu światopoglądowych deklaracji, szukając przestrzeni dla siebie, dla relacji z najbliższymi i dla kontaktu z naturą. Sięgnijcie po "Sygontkę", by poszukać w niej samych siebie.

"Sygontka" traktuje o budowaniu nowego domu z dala od miasta, poznawaniu nowej przestrzeni w życiu autora, o zmianie perspektywy patrzenia na świat, gdy człowiek przekracza „smugę cienia”. Sygontka, wioska 30 kilometrów od Częstochowy, i otaczająca tę małą miejscowość natura staje się pretekstem dla ukazania jak zmienia się perspektywa patrzenia na świat i relacje z...