Czy miłość jest ślepa? Czy przez 15 lat możemy nie kochać drugiej osoby, a jedynie nasze o niej wyobrażenie?

Przekonuje się o tym główna bohaterka, Kinga, doceniana dziennikarka, mężatka, której do szczęścia brakuje jedynie dziecka. Gdy próbuje nakłonić do powiększenia rodziny męża, ten bez słowa wyjaśnienia składa papiery rozwodowe. Świat Kingi się wali. Zdruzgotana kobieta nie wierzy, że mogła aż tak się co do niego pomylić. Czy uda jej się podnieść po kolejnych ciosach spadających na jej głowę?

Autorka ma dar pisania lekko, ciepło i poruszająco, ale bez lukru. Opisuje sytuacje, które mogą zdarzyć się każdemu z nas, dlatego tak łatwo utożsamić się z bohaterami książki. Mówi jak ważne w trudnych, życiowych chwilach jest wsparcie bliskich nam osób. Pokazuje jak miłość może zaślepiać sprawiając, że nie zauważamy wad, podporządkowujemy się często zatracając siebie i swoje marzenia. Dopiero spojrzenie z perspektywy pozwala dostrzec, że nie tego oczekujemy od związku. Że dawałyśmy się oszukiwać i same się oszukiwałyśmy przez wiele lat.

To pierwsza część trylogii " Lepsze jutro" i już ciekawa jestem zarówno losów pozostałych sióstr, jak i kontynuacji historii Kingi, której zakończenie pozostawiło mnie z mieszanymi uczuciami.

Czy miłość jest ślepa? Czy przez 15 lat możemy nie kochać drugiej osoby, a jedynie nasze o niej wyobrażenie?

Przekonuje się o tym główna bohaterka, Kinga, doceniana dziennikarka, mężatka, której do szczęścia brakuje jedynie dziecka. Gdy próbuje nakłonić do powiększenia rodziny męża, ten bez słowa wyjaśnienia składa papiery rozwodowe. Świat Kingi się wali. Zdruzgotana...