Tą książkę wypatrzył mój mąż na stercie tanich książek. Powiedział: "Popatrz, coś dla Ciebie, może sobie kupisz?" Tego mi 2 razy powtarzać nie trzeba bo kupowanie książek to jedno z moich nałogów, a cena była po prostu symboliczna. Kupiłam. Przyniosłam do domu i postawiłam na półkę pod tytułem: "Kolejny nieprzeczytany dowód mojego książkowego uzależnienia".
Zaczęłam ją czytać, ponieważ wpadła mi w ręce kiedy pakowałam się do wyjazdu. "A co mi tam, niech będzie". No i przepadłam.
Nie było mnie na świecie w czasach opisywanych przez Małgorzatę Kalicińską, to czasy młodości, nawet dzieciństwa moich rodziców. Ale jakże wspaniale było się przenieść w ten świat. Świat, w którym ludzie mieli jeszcze czas aby żyć, w którym wyjeżdżali na wakacje na polską wieś zamiast do Egiptu, w czasach kiedy markowe ciuchy można było dostać tylko w paczce z Ameryki i nikt nie narzekał, że używane.
Książka daje pole do rozmyślań nad tym, że nasze czasy dały nam wiele dobrego, ale również wiele cennych wartości odchodzi w zapomnienie. Dobrze, że znalazł się ktoś kto nie kojarzy lat 60 i 70 tylko z polityką i, że opisał życie zwykłych ludzi w tamtym okresie, mimo wszystko mających wiele zalet. Zapraszam do lektury, warto. :)

Tą książkę wypatrzył mój mąż na stercie tanich książek. Powiedział: "Popatrz, coś dla Ciebie, może sobie kupisz?" Tego mi 2 razy powtarzać nie trzeba bo kupowanie książek to jedno z moich nałogów, a cena była po prostu symboliczna. Kupiłam. Przyniosłam do domu i postawiłam na półkę pod tytułem: "Kolejny nieprzeczytany dowód mojego książkowego uzależnienia".
Zaczęłam ją...