Neumanowa nie bała się nazywać po imieniu tego, co innych zawstydzało, dlatego udawali, że temat nie istnieje. Odwaga sądów autorki wywołuje podziw i szacunek, bo jej zachwyt Egiptem nie jest bezkrytyczny. Potrafi chwalić, ale też piętnować: >>najwznioślejsza, najpiękniejsza idea w umyśle ludzkim urość może w potworną hydrę, jeśli ją do przesady, do szaleństwa posuwamy. Fanatyzm religijny zamist cnoty niejedną zbrodnię już spłodził i każda inna idea, gdy w szał przechodzi i bluźni rozsądkowi, to zamiast podziwu litość budzi, zamiast siłyu rodzi niemoc, zamiast życia śmierć sieje, i jak gdyby płomień, co rozerwie zapory, nie światło i ciepło, ale zniszczenie przynosi!".

Neumanowa nie bała się nazywać po imieniu tego, co innych zawstydzało, dlatego udawali, że temat nie istnieje. Odwaga sądów autorki wywołuje...

Pobudzona niedostępnością i zakazem wyobraźnia podsuwała europejskim turystom najbardziej upojne wyobrażenia o życiu egipskich kobiet, tymczasem rzeczywistość, poznana dzięki obserwacjom Neumanowej pierwszy być może raz, uzmysłowiła polskim czytelnikom, czym naprawdę jest życie kobiety w kraju islamskim. >>A jednak dziś - przekonywała - gdy hasłem świata praca i czyn, gdy społeczeństwo woła na kobietę: bądź człowiekiem, kobieta haremu to cacko kosztowne a nieużyteczne, skazana na życie próżniacze i bezmyśkne w mirach swego więziena, zniżona do rzędu niewolnic, staje się najgłówniejszą przeszkodą do rozwoju tak towarzyskiego, jak i ekonomicznego na Wschodzie. Dopóki istnieć będą haremy, dopóty i handel niewolnikami istnieć musi, ustanie on dopiero z zupełną reformą uświęconego przez Islam zwyczaju trzymania kobiety pod stażą<<.

Pobudzona niedostępnością i zakazem wyobraźnia podsuwała europejskim turystom najbardziej upojne wyobrażenia o życiu egipskich kobiet, tymcz...