Niech moją opinią o tym komiksie będzie fakt, że całą noc, po przeczytaniu wczoraj tomu 2 "Łasucha", śniłam o dzieciach z porożami... Serio, jestem niewyspana, lekko wstrząśnięta tym, jaki mam poryty beret i MEGA zaciekawiona, co będzie dalej.

Niech moją opinią o tym komiksie będzie fakt, że całą noc, po przeczytaniu wczoraj tomu 2 "Łasucha", śniłam o dzieciach z porożami... Serio, jestem niewyspana, lekko wstrząśnięta tym, jaki mam poryty beret i MEGA zaciekawiona, co będzie dalej.

Pierwszy tom tej serii przypadł mi do gustu, choć nie na tyle abym tworzył poematy na temat jego wspaniałości. Ot, porządne postapo, z tajemniczą zarazą w roli głównej, której skutkiem są dziecięce hybrydy ludzi i zwierząt. Większość ludzkości udała się do krainy wiecznych łowów zarządzanych przez Świętego Piotra, ale garstka "szczęśliwców" dalej dycha, wyrzynając się w imię resztek zasobów, paliwa i amunicji. Słowem - klasyka ponurej wizji końca naszej cywilizacji. Miasta w ruinie, prąd to luksus, a wszelkie bandy pogrzanych wykolejeńców tworzą plemiona w tym, dosłownie, zezwierzęconym świecie. Nie zabrakło też samotnego, upadłego wędrowca, który ma ogólnie wylane na wszystkich, bo nic mu nie zostało, poza bezwartościowym życiem. Nie ma jednak dość odwagi aby palnąć sobie w łeb lub zawisnąć na gałęzi. Wszystko za sprawą Gusa, jeleniopodobnej hybrydy, która wedle słów dzieciaka, narodziła się przed zarazą. Na długo przed, co jest dziwne. Gus, którego nasz samotnik, imieniem Jepperd, nazywa Łasuchem, może się okazać źródłem do poznania przyczyny zarazy. Przynajmniej tak twierdził jego nawiedzony ojciec. Gdy chłopak wpadł w ręce Milicji, czegoś na kształt ostatniego bastionu rządu USA, Jepperda dopadły wyrzuty sumienia. Plus przeszłość, a ta to wredna sucz. Tak czy inaczej postanawia odbić chłopaka i pomóc mu poznać jego przeznaczenie. Robi to po swojemu, czyli... z rozpędu.

Tyle słowem wstępu, co do reszty fabuły, to nie jest ona specjalnie skomplikowana. Zresztą od samego początku nigdy nie była. W tym albumie scenariusz dwa razy mnie lekko zaskoczył, aczkolwiek, nie na tyle aby paść z wrażenia. Ot, miły zwrot akcji, którego nie przewidziałem. Całą resztę obstawiałem już podczas lektury ostatniego rozdziału pierwszego albumu. Wiecie, zwykła logika nakazywała taki, a nie inny wybór pociągnięcia scenariusza, zatem ciężko tutaj mówić o zaskoczeniu. Niemniej całość jest bardzo ciekawie napisana, szybko się to czyta, a postacie drugoplanowe dobrze odgrywają swoje role. Część z nich jest z nami przez pewien czas, inni dołączają do drużyny Jepperda i Gusa, ale każda z tych person po prostu zapada w pamięci czytelnika. Zarówno lekko szurnięty naukowiec, obłąkany i fanatyczny przywódca plemion ludzi, czy młoda blondynka, która do niedawna robiła za prostytutkę.

Postacie drugoplanowe, a nawet trzecioplanowe, mają bardzo rozwiniętą osobowość, czytelnik poznaje ich przeszłość, co tylko ułatwia nawiązanie więzi. Nie jest to nic wybitnego, ale genialnie współgra z ponurym, zdewastowanym światem, gdzie nie można nikomu ufać. Dodatkowo jest to swego rodzaju odskocznia od bardzo schematycznego wątku głównego. Znaczy się schematycznego dla osoby, która w grach, książkach i filmach postapo siedzi od dawien dawna. Jeśli ktoś dopiero raczkuje w tym gatunku, to "Łasuch" być może zaskoczy go kilkoma elementami. Podkreślam zwrot - być może. Dlatego nie piszę w tym materiale za bardzo o fabule drugiego albumu, bo każda informacja jest dość mocnym spoilerem. Niemniej finał jest interesujący i tak jak w przypadku pierwszego tomu, nadal chcę kontynuować tą przygodę. Z czym muszę poczekać do maja, na premierę trzeciego albumu.

Co zaś się tyczy rysunku, to dalej jest tak samo. Lemire ma specyficzny styl, który nie każdemu podejdzie. Mi nieszczególnie, choć całość jakoś pasuje, w moich oczach, do poruszanej tematyki. Ciekawie są przedstawione wspomnienia oraz sny, czy też wizje Gusa. Zupełnie inny styl kreski i technika rysowania, robią swoje. Jest nawet fragment, gdzie czytamy to w formie opowieści świątecznej, obracając komiks o 90 stopni. Nie powiem, interesujący zabieg. Cóż więcej rzec - to nadal dobry, miejscami bardzo dobry, komiks. Czytało mi się go nieco lepiej od pierwszego albumu, historia nadal wciąga, zostały niedopowiedziane wątki, a kilka wcześniejszych zamknięto. Otworzył się też zupełnie nowy wątek z Jepperdem oraz jego największym rywalem, przywódcą Milicji. Jestem zatem dobrej myśli i liczę na interesujący ciąg dalszy.

Pierwszy tom tej serii przypadł mi do gustu, choć nie na tyle abym tworzył poematy na temat jego wspaniałości. Ot, porządne postapo, z tajemniczą zarazą w roli głównej, której skutkiem są dziecięce hybrydy ludzi i zwierząt. Większość ludzkości udała się do krainy wiecznych łowów zarządzanych przez Świętego Piotra, ale garstka "szczęśliwców" dalej dycha, wyrzynając się w...

Ta i znacznie wiele recenzji na GeekLife.pl
Zapraszam :)

Akcja komiksu Łasuch Tom 2 rozpoczyna się w momencie, w którym pozostawił nas pierwszy album. Zmagający się z traumą po stracie żony Jepperd wreszcie wziął się w garść i postanowił naprawić swoje błędy. Wraca do poznanych wcześniej Lucy i Becky i wraz z nimi rusza na pomoc Gusowi. Posterunek milicji jest silnie strzeżony, więc Jepperd proponuje współpracę zdziczałym wyznawcom hybryd współpracę. W myśl zasady wróg mojego wroga jest moim przyjacielem. Znając już nieco świat wykreowany przez Jeffa Lemire możecie się spodziewać, że każda tego typu decyzja niesie za sobą poważne konsekwencje…

Łasuch Tom 2
Podczas gdy tom pierwszy skupił się na przybliżeniu świata i przedstawieniu postaci, tak Łasuch Tom 2 to już masa niczym nieskrępowanej, bezwzględnej akcji. Lemire bardzo rozwija postać Gusa i bliżej przedstawia jego przyjaciół niedoli. Dziewczynka-świnka Wendy, chłopak-świstak Bobby i hybryda chłopca z koźlątkiem (?) o imieniu Koleś muszą radzić sobie bez pomocy dorosłych i własnymi siłami zmierzyć się z rzeczywistością. Rzeczywistością, w której nie ma miejsca dla dobrych ludzi…

Akcja komiksu Łasuch Tom 2 rozpoczyna się w momencie, w którym pozostawił nas pierwszy album. Zmagający się z traumą po stracie żony Jepperd wreszcie wziął się w garść i postanowił naprawić swoje błędy. Wraca do poznanych wcześniej Lucy i Becky i wraz z nimi rusza na pomoc Gusowi. Posterunek milicji jest silnie strzeżony, więc Jepperd proponuje współpracę zdziczałym wyznawcom hybryd współpracę. W myśl zasady wróg mojego wroga jest moim przyjacielem. Znając już nieco świat wykreowany przez Jeffa Lemire możecie się spodziewać, że każda tego typu decyzja niesie za sobą poważne konsekwencje…

Łasuch Tom 2
Podczas gdy tom pierwszy skupił się na przybliżeniu świata i przedstawieniu postaci, tak Łasuch Tom 2 to już masa niczym nieskrępowanej, bezwzględnej akcji. Lemire bardzo rozwija postać Gusa i bliżej przedstawia jego przyjaciół niedoli. Dziewczynka-świnka Wendy, chłopak-świstak Bobby i hybryda chłopca z koźlątkiem (?) o imieniu Koleś muszą radzić sobie bez pomocy dorosłych i własnymi siłami zmierzyć się z rzeczywistością. Rzeczywistością, w której nie ma miejsca dla dobrych ludzi…

Ta i znacznie wiele recenzji na GeekLife.pl
Zapraszam :)

Akcja komiksu Łasuch Tom 2 rozpoczyna się w momencie, w którym pozostawił nas pierwszy album. Zmagający się z traumą po stracie żony Jepperd wreszcie wziął się w garść i postanowił naprawić swoje błędy. Wraca do poznanych wcześniej Lucy i Becky i wraz z nimi rusza na pomoc Gusowi. Posterunek milicji jest silnie...

Po świetnym tomie pierwszym dostałem kolejną genialną część. W trakcie lektury bawiłem się znakomicie. Komiks zawierał trochę więcej akcji od poprzedniego tomu. Pojawiają się nowe postacie poboczne, których historia wydaje się bardzo ciekawa. W trakcie lektury czułem ciągły niepokój towarzyszący bohaterom. W głowie często powtarzałem: ''Nie wchodź tam!", "Uważaj!", "Nie rozmawiaj z nim!". Moją ulubioną postacią jest Jepperd. Bardzo podoba mi się jego powolna przemiana. Z niecierpliwością czekam na zakończenie całej historii. Komiks gorąco polecam.

Po świetnym tomie pierwszym dostałem kolejną genialną część. W trakcie lektury bawiłem się znakomicie. Komiks zawierał trochę więcej akcji od poprzedniego tomu. Pojawiają się nowe postacie poboczne, których historia wydaje się bardzo ciekawa. W trakcie lektury czułem ciągły niepokój towarzyszący bohaterom. W głowie często powtarzałem: ''Nie wchodź tam!", "Uważaj!", "Nie...

Trochę mam problem z tym komiksem. Z jednej strony wciągnął mnie i przczytałem wszystkie 3 tomy ciurkiem, z drugiej strony miał coś, co mnie w nim zniechęcało. Nie wiem... chyba główny bohater.
Ogólnie komiks dość brutalny, pokazujący brud i brzydotę - to taka informacja dla tych, którzy najpierw obejrzeli jego wygładzoną wersję na Netflix.

Trochę mam problem z tym komiksem. Z jednej strony wciągnął mnie i przczytałem wszystkie 3 tomy ciurkiem, z drugiej strony miał coś, co mnie w nim zniechęcało. Nie wiem... chyba główny bohater.
Ogólnie komiks dość brutalny, pokazujący brud i brzydotę - to taka informacja dla tych, którzy najpierw obejrzeli jego wygładzoną wersję na Netflix.

Drugi tom 'Łasucha' rozwija wątki z tomu pierwszego. Dzieci- hybrydy zamknięte w siedzibie milicji, Jepperd zbierający armię, która ma na celu odbicie Gusa i pokonanie milicji.
Fabularnie idziemy jednak krok dalej, dostajemy bowiem od autorów delikatny zarys backgroundu tytułowego bohatera, a ta historia jest arcyciekawa i tajemnicza.
W porównaniu z tomem pierwszym dostajemy tutaj trochę więcej akcji w stylu 'The Walking Dead', co wbrew pozorom nie jest nudne. Z niecierpliwości czekam na tom 3, bo finał historii Łasucha zapowiada się wybornie!

Drugi tom 'Łasucha' rozwija wątki z tomu pierwszego. Dzieci- hybrydy zamknięte w siedzibie milicji, Jepperd zbierający armię, która ma na celu odbicie Gusa i pokonanie milicji.
Fabularnie idziemy jednak krok dalej, dostajemy bowiem od autorów delikatny zarys backgroundu tytułowego bohatera, a ta historia jest arcyciekawa i tajemnicza.
W porównaniu z tomem pierwszym...

scenariusz - 9
rysunki - 7
wydanie - 8

scenariusz - 9
rysunki - 7
wydanie - 8

Autor niesamowicie dobrze bawi się formą komiksu. Przeczytałam ich wiele, ale takich nowości w ukazywaniu rysunku jeszcze nigdzie nie widziałam.

Autor niesamowicie dobrze bawi się formą komiksu. Przeczytałam ich wiele, ale takich nowości w ukazywaniu rysunku jeszcze nigdzie nie widziałam.

Ładne rozwinięcie wątków z I tomu i piękne wyjście na tom zamykający całość. Robi się coraz bardziej metaforycznie - wiara, przemijanie, gatunkowy podział i apokalipsa.

Ładne rozwinięcie wątków z I tomu i piękne wyjście na tom zamykający całość. Robi się coraz bardziej metaforycznie - wiara, przemijanie, gatunkowy podział i apokalipsa.

Widać, że ten komiks był przemyślany, niesamowite wrażenia.

Widać, że ten komiks był przemyślany, niesamowite wrażenia.