„Chciałbym ją objąć i powiedzieć, że tamtego wieczoru popełniłem największy błąd w życiu. Powinienem był wedrzeć się do jej pokoju, spakować jej rzeczy i zabrać ją ze sobą. (…)
Zamiast tego jechałem sam przez dwa dni, a po mojej twarzy nieustannie spływały łzy, ponieważ dokonałem najokropniejszej rzeczy w życiu. Moje serce pękło, gdy się z nią rozstałem.”

Liam w pogoni za marzeniami postanawia rozstać się ze swoją dziewczyną Josie i porzuca swoje dotychczasowe życie w Beaumont i wyjeżdża do Los Angeles. Zostawia nie tylko swoją dziewczynę, ale zrywa kontakt także z rodzicami oraz najbliższymi przyjaciółmi. Dzięki determinacji i ciężkiej pracy udaje mu się spełnić marzenie i zostaje gwiazdą rocka. Kiedy po 10 latach otrzymuje smutną wiadomość, postanawia wrócić do rodzinnego miasteczka. Przez cały ten czas nie zapomniał o Josie, pragnie się z nią zobaczyć choć raz, aby się upewnić, że ułożyła sobie życie i jest szczęśliwa, a on dokonał właściwego wyboru wyjeżdżając. Nie spodziewa się jednak, że jego powrót i spotkanie z dawną miłością wywróci jego świat do góry nogami.

Uwierzcie mi, kiedy zaczniecie czytać tę historię, nie będziecie w stanie jej odłożyć. Książka jest pełna emocji, już na samym początku ściska serce kiedy czytamy o najbliższym przyjacielu Liama. Nie zabrakło w niej z pewnością momentów pełnych wzruszeń, ale było także wiele sytuacji wywołujących szeroki uśmiech. Bardzo podobał mi się styl pisania autorki, książka miała idealne tempo, a także zrównoważoną ilość dialogów, opisów czy wewnętrznych monologów. Dzięki temu autorka nie zmarnowała ani jednej strony na niepotrzebne tłumaczenia by tylko przeciągać sceny. Wydarzenia z chwili obecnej przeplatały się ze wspomnieniami z przeszłości, dzięki czemu otrzymaliśmy wspaniały obraz na uczucia, jakie łączyły Josie i Liama. Jak kochali się nawzajem i ile dla siebie znaczyli. Bohaterowie są tak realistyczni, że bez problemu możemy się z nimi utożsamiać. Doświadczają trudne lekcji, które mogą przytrafić się także nam, bądź komukolwiek w naszym otoczeniu. Emocje, które czuli bohaterowie, wydawały się tak prawdziwe.

Książka ukazuje żal, ból, skruchę, zaufanie i prawdę, pokutę i odkupienie, nadzieję, szczęście i w końcu miłość. Dzięki niedoskonałym postaciom, które w miarę upływu historii rozwijały się uświadamiając sobie swoje błędy, autorka przedstawiła wspaniałą historię o dawaniu drugiej szansy. „Forever my girl” to idealny przykład na to, że choć po rozstaniu z ukochaną osobą świat wali ci się na głowę, musisz żyć dalej. Pokazuje także, że prawdziwej miłości nie jest w stanie złamać czas ani dystans.

Jest to zdecydowanie udany debiut Heidi McLaughlin. Chociaż dopiero co miała ona swoją premierę, nie mogę się doczekać kolejnych tomów z tej serii.

„Chciałbym ją objąć i powiedzieć, że tamtego wieczoru popełniłem największy błąd w życiu. Powinienem był wedrzeć się do jej pokoju, spakować jej rzeczy i zabrać ją ze sobą. (…)
Zamiast tego jechałem sam przez dwa dni, a po mojej twarzy nieustannie spływały łzy, ponieważ dokonałem najokropniejszej rzeczy w życiu. Moje serce pękło, gdy się z nią rozstałem.”

Liam w pogoni za...