Świeżo po lekturze tej książki mogę stwierdzić, że autorka miała pomysł, ale zabrakło jej materiałów lub goniły ją terminy wobec czego druga połowa lektury pomimo iż ciekawa odstaje i wydaje się niespójna z pierwszą częścią. W końcu książka traktuje o dzieciach księży, których de facto jest tam mało. Potem szybko przechodzi do przykładów złego traktowania kobiet przez kościół na przestrzeni wieków.

Bardzo podobał mi się wątek Uny Rankę Heinemann, pasuje do wszystkich cytatów upchniętych w książkę, ale wolałabym poczytać więcej przemyśleń dzieci księży, ich historii i przeżyć.

Zakończenie jest krótkie, ot parę zdań wypowiedzianych przez dzieci księży by całość jakoś się trzymała. Pomysł jest, ciekawy temat temat też, ale wykonanie tylko poprawne. Po przeczytaniu tej książki pozostał mi jedynie niedosyt.
Niemniej zachęcam każdego katolika by przeczytał tę książkę chociażby po to by zdziwić się jakie szokujące poglądy mieli mężczyźni dzisiaj uznawani za świętych.

Świeżo po lekturze tej książki mogę stwierdzić, że autorka miała pomysł, ale zabrakło jej materiałów lub goniły ją terminy wobec czego druga połowa lektury pomimo iż ciekawa odstaje i wydaje się niespójna z pierwszą częścią. W końcu książka traktuje o dzieciach księży, których de facto jest tam mało. Potem szybko przechodzi do przykładów złego traktowania kobiet przez...