Surowy klimat pogranicza austriacko-włosko-szwajcarskiego, góry, zima i zło czające się w mroku. W swojej drugiej powieści, „Lissy””, Luca D’Andrea ponownie zabiera czytelników do regionu znanego z debiutanckiej „Istoty zła”. I znowu snuje opowieść klaustrofobiczną, mroczną i bardzo wciągającą…

22-letnia Marlene jest żoną Herr Wegenera, szefa lokalnej struktury mafijnej, człowieka, który nie boi się nikogo i niczego… poza Konsorcjum – tajemniczej i wszechpotężnej organizacji. Dziewczyna postanawia uciec od męża, starannie przygotowany plan komplikuje niefortunny zbieg okoliczności. Najpierw w zdenerwowaniu gubi drogę, a potem wpada w burzę śnieżną i rozbija auto gdzieś na rozległych górskich pustkowiach. Pociągnie to za sobą cały szereg wydarzeń. Nieprzytomną Marlene znajduje Simon Keller i zabiera ją do swojej pustelni, ukrytej wysoko w górach. Tymczasem Wegener odkrywa nieobecność żony, orientuje się, że wraz z nią z sejfu zniknęło coś niezwykle cennego, coś, co nie miało prawa opuścić jego domu, coś, co ściągnie na nich wszystkich śmiertelne zagrożenie. Za uciekinierką wysłany zostaje Zaufany Człowiek – bezwzględny morderca, który ma tylko jedno – nieodwołalne – zadanie. Zabić. Zaczyna się dramatyczny wyścig z czasem…

Luca D’Andrea w swojej drugiej powieści tworzy klimat znacznie bardziej mroczny i niepokojący niż w „Istocie zła”. Pełna niedopowiedzeń narracja krąży i kluczy – a to wokół teraźniejszości, a to wokół przeszłości bohaterów. Wspomnienia przeplatają się z tym, co dzieje się tu i teraz. Im dalej w głąb fabuły, tym bardziej postaci, a wraz z nimi czytelnik, zagłębiają się w mrok i szaleństwo. Każdy skrywa tutaj jakąś tajemnicę, tkwiącą w przeszłości, nikt też nie jest do końca tym, za kogo się podaje.

Akcję autor ponownie lokuje w regionie Górna Adyga, więcej o niełatwej historii tych ziem pisałam przy okazji recenzji „Istoty zła”, którą znajdziecie tutaj. Tłem wydarzeń są lata siedemdziesiąte XX wieku, D’Andrea umieszcza w powieści wiele szczegółów związanych z niezwykle surowym klimatem tych ziem, szczególnie ciekawe są detale dotyczące życia Bau’rów.

"Simon Keller, jak jego ojciec, a przed nim ojciec jego ojca, był Bau’rem.

Bau’r to rolnik, ale też Kräutermandl, myśliwy, leśnik, kucharz, stolarz, hodowca, lekarz, czasem sportowiec i wreszcie kapłan. Przede wszystkim miał być kapłanem. Tam na górze bez wiary umierało się z samotności i ciszy. Wiara pozwalała wypełnić odpowiedziami białe okresy długich, niekończących się zim. Bau’r był panem gór."

Całość recenzji tutaj:
http://zabookowane.pl/kryminal/luca-dandrea-lissy-recenzja/

Surowy klimat pogranicza austriacko-włosko-szwajcarskiego, góry, zima i zło czające się w mroku. W swojej drugiej powieści, „Lissy””, Luca D’Andrea ponownie zabiera czytelników do regionu znanego z debiutanckiej „Istoty zła”. I znowu snuje opowieść klaustrofobiczną, mroczną i bardzo wciągającą…

22-letnia Marlene jest żoną Herr Wegenera, szefa lokalnej struktury mafijnej,...