Lucinda Riley to obecnie jedna z moich ulubionych autorek tworzących literaturę kobiecą. Uwielbiam jej charakterystyczny styl, niezwykłą umiejętność łączenia ze sobą wątków obyczajowych, romantycznych i historycznych, obecną w jej utworach wielowątkowość oraz jej niesamowity talent do tworzenia opowieści, w których bohaterkami są najczęściej przedstawicielki kilku pokoleń nietuzinkowych, walczących o swe miejsce w świecie kobiet. „Drzewo anioła” – najnowsza na polskim rynku wydawniczym powieść Lucindy Riley – to kolejna książka pisarki, która całkowicie mnie zauroczyła.

„Drzewo anioła” jest piękną, bezpretensjonalną opowieścią, której akcja rozgrywa się w okresie bożonarodzeniowym. Główna bohaterka – pięćdziesięcioośmioletnia Greta Simpson – od dwudziestu czterech lat cierpi na amnezję. Wypadek, któremu uległa w przeszłości odebrał jej nie tylko wspomnienia, doprowadził on również do tego, że Greta odcięła się od świata i zamknęła w sobie. Po latach jej przyjacielowi Davidowi - bratankowi jej męża - udaje się namówić ją na wspólne spędzenie świąt w posiadłości Marchmont Hall. Podczas bożonarodzeniowego spaceru, bohaterka nieświadomie wędruje pod tytułowe anielskie drzewko – miejsce skrywające jedną z największych tajemnic jej przeszłości. Szok, którego doznaje kobieta, odblokowuje jej umysł, a wspomnienia zaczynają napływać wartkim nurtem. Greta przypomina sobie swą burzliwą, wypełnianą marzeniami młodość, w której chwile szczęścia przeplatały się z okresami cierpienia i strachu.

Lucinda Riley po raz kolejny stworzyła emocjonującą opowieść, w której wątki rozgrywające się w teraźniejszości przeplatają się z wydarzeniami osadzonymi w przeszłości bohaterów. Historię przepełnioną intrygującymi tajemnicami i wzruszającymi momentami, w której udowadnia, jak ważna jest w życiu rodzina oraz pokazuje, że nigdy nie jest za późno na miłość. Pisarka wykreowała wspaniałych, wielowymiarowych bohaterów, których burzliwe historie poruszyły najczulsze struny mojej duszy.

Lucinda Riley to obecnie jedna z moich ulubionych autorek tworzących literaturę kobiecą. Uwielbiam jej charakterystyczny styl, niezwykłą umiejętność łączenia ze sobą wątków obyczajowych, romantycznych i historycznych, obecną w jej utworach wielowątkowość oraz jej niesamowity talent do tworzenia opowieści, w których bohaterkami są najczęściej przedstawicielki kilku pokoleń...