Muszę się przyznać, że ta książka do mnie nie przemówiła. Nie znaczy to jednak, że nie jest ciekawa, bo pomysł na nią jest całkiem całkiem. Sposób w jaki autor przedstawił losy głównego bohatera tj. Evaha sprawił, że nawet dobrze się czytało, ale to, że praktycznie z każdej opresji wychodził bez szwanku i dostawał nagrodę, czasem zbyt wysoką do zasług mnie irytowało. Serio??? Nastolatek, którego ojciec uczył walczyć tylko dla obrony, pokonuje dorosłego, bandziora doświadczonego w walce?
Evah to młody chłopak, którego los nie oszczędził. Stracił ojca i matkę podczas ataku tytułowego Żelaznego Kruka. Poprzysiągł on zemstę i od tej pory szuka gniazda Kruka.
Na początku nie rozumiałam dlaczego wybrał taki, a nie inny kierunek podróży. Po prostu szukanie na oślep. Niby wszystko jako tako przemyślał ale jak dla mnie postępował z wyborem drogi niezbyt logicznie. Za mało myślał.
Najbardziej podobała mi się końcówka książki. Te ostatnie 50 stron wciągnęło mnie całkiem. Więc może sięgnę po kolejną część.
Ps. Patrząc narazie na okładkę recenzencką i skończoną to bardziej podoba mi się ta pierwsza okładka.

Muszę się przyznać, że ta książka do mnie nie przemówiła. Nie znaczy to jednak, że nie jest ciekawa, bo pomysł na nią jest całkiem całkiem. Sposób w jaki autor przedstawił losy głównego bohatera tj. Evaha sprawił, że nawet dobrze się czytało, ale to, że praktycznie z każdej opresji wychodził bez szwanku i dostawał nagrodę, czasem zbyt wysoką do zasług mnie irytowało....