Czasami potrzebuję lżejszej lektury i tak przeglądając w bibliotece półki z literaturą młodzieżową trafiłam na Żelaznego Kruka.
Polubiłam głównego bohatera Evaha od pierwszych stron, fajny nastolatek, dobrze wychowany, ale i niedający sobie w kaszę dmuchać, podbite oko to nic strasznego ;) Niestety pomimo tragedii jaka go spotkała i przysiędze zemsty na bestii z biegiem lektury stał się ideałem, uczynny, życzliwy, dający sobie radę w każdej sytuacji, mocno przerysowany. Na szczęście pojawiający się kolejni bohaterowie są różni i razem tworzą niezłą mieszankę.
Książka krótka, dość szybko się czyta, młodszej młodzieży powinna się spodobać ale i starsza jak i dorośli znajdą w niej coś dla siebie.
Polecam sięgając po kolejny tom.

Czasami potrzebuję lżejszej lektury i tak przeglądając w bibliotece półki z literaturą młodzieżową trafiłam na Żelaznego Kruka.
Polubiłam głównego bohatera Evaha od pierwszych stron, fajny nastolatek, dobrze wychowany, ale i niedający sobie w kaszę dmuchać, podbite oko to nic strasznego ;) Niestety pomimo tragedii jaka go spotkała i przysiędze zemsty na bestii z biegiem...

Główny bohater powieści to nastoletni Evah, syn myśliwego. Jego dzieciństwo przerywa atak żelaznego kruka. Chłopak wyrusza w niebezpieczną podróż, aby zemścić się na śmierci ojca i porwaniu matki.
Ciekawa młodzieżowa powieść fantasy; zabiera nas na wyprawę i pozwala poznać sekrety tej rzeczywistości.

Główny bohater powieści to nastoletni Evah, syn myśliwego. Jego dzieciństwo przerywa atak żelaznego kruka. Chłopak wyrusza w niebezpieczną podróż, aby zemścić się na śmierci ojca i porwaniu matki.
Ciekawa młodzieżowa powieść fantasy; zabiera nas na wyprawę i pozwala poznać sekrety tej rzeczywistości.

Świetny początek świetnej serji.

Świetny początek świetnej serji.

Tragedia. Ale się tego spodziewałem.

Tragedia. Ale się tego spodziewałem.

Początek bardzo ciekawej młodzieżowej serii.

Początek bardzo ciekawej młodzieżowej serii.

Po książkę "Żelazny Kruk. Wyprawa" autorstwa Rafała Dębskiego sięgnęłam w ciemno. Rzuciła mi się w oczy na promocji, zapewne przez bardzo ładne ilustracje pana Piotra Sokołowskiego i nie oczekiwałam od niej zbyt wiele. Sprawdziłam wcześniej i z autorem miałam styczność tylko w opowiadaniu z antologii "Nawia", które oceniałam śrenio. Jak więc wypada w jego wykonaniu powieść dla młodzieży?




Z książką "walczyłam" dość długo. Dwa razy w trakcie lektury zrobiłam sobie przerwę na coś innego, co zwykle raczej mi się nie zdarza, bo nie lubię czytać jednocześnie kilku książek. W końcu jednak skończyłam, usiadłam i uznałam, że naprawdę niewiele mam o niej do powiedzenia.

Jest to typowa młodzieżówka dla młodszej młodzieży z motywami drogi i "od zera do bohatera". Problemem jest w niej dość nudnie i monotonnie prowadzona akcja. Odhaczamy kolejne punkty powieści, które muszą się w niej znaleźć do rozwoju bohatera, ale nie ma w tym praktycznie wcale głębi i emocji. Na zwroty akcji poza ostatnimi zdaniami też raczej próżno liczyć.



Nie potrafiłam też polubić głównego bohatera, czyli Evaha. Z jednej strony niby jest sympatyczny, odważny i ma kompas moralny, ale z drugiej brakowało w nim tego "czegoś". Zabawnie też było, że z kim by się po drodze nie spotkał, to ten ktoś proponował mu zaniechanie jego dalszych poszukiwań i dołączenie do postaci ktosia, bo Evah jest cudownym chłopcem i na pewno by ktosiowi się przydał. A szkoda, żeby bez sensu ginął. Evah też teoretycznie przeżywa śmierć rodziców, ale niezbyt widać po nim jakiekolwiek emocje. W pewnym momencie miałam wrażenie, że idzie się mścić bardziej dlatego, że złożył obietnicę i nie może się z niej wycofać.



W książce brakowało mi też wyróżniających się postaci drugoplanowych. Wszyscy byli do bólu typowi, a najbardziej polubiłam Grzywę, czyli złodziejaszka, którego los splótł z Evahem. Może dlatego, że nie był w końcu jednoznacznie negatywną lub pozytywną postacią?



Prawdziwej akcji też mamy jak na lekarstwo i książka jest w dużej mierze przegadana, ale żeby nie było, że tylko narzekam, to podobało mi się ukazanie relacji Evaha z ojcem, który nie był typowym tatą z fantastyki, ale faktycznie troszczył się o syna i resztę rodziny. Żałuję, że tak szybko zniknął ze sceny.



Podsumowując, "Wyprawa" jest dość średnią schematyczną młodzieżówką skierowaną raczej do młodszej młodzieży. Czyta się ją "bezboleśnie", ale na pewno niczym nie porywa. Powiedziałabym wręcz, że historia jakich wiele, ale niestety niczym się nie wyróżniająca. Może do dzieciaków trafi, ale ja czytałam już zbyt wiele podobnych rzeczy i męczył mnie moralizatorski ton. Przeczytam dwa kolejne tomy, ale nie nastawiam się na zbyt wiele.

Po książkę "Żelazny Kruk. Wyprawa" autorstwa Rafała Dębskiego sięgnęłam w ciemno. Rzuciła mi się w oczy na promocji, zapewne przez bardzo ładne ilustracje pana Piotra Sokołowskiego i nie oczekiwałam od niej zbyt wiele. Sprawdziłam wcześniej i z autorem miałam styczność tylko w opowiadaniu z antologii "Nawia", które oceniałam śrenio. Jak więc wypada w jego wykonaniu powieść...

Bardzo przyjemna lekka fantastyka. Czyta się bardzo szybko. Jak ktoś lubi Zwiadowców to tempo czytania można przyrównać do tej serii. Co prawda początek jest ciut nudny, ale szybko się rozkręca. Lekki styl i poczucie humoru autora, a także sama historia przekonała mnie do tej trylogii. Z chęcią sięgnę po kolejne części. Jedyne co mnie irytowało to imiona niektórych bohaterów w tym głównego - niepotrzebnie autor wymyślił obce, a nie jakieś rodzime. To mi tu nie pasowało. Ogólnie polecam.

Bardzo przyjemna lekka fantastyka. Czyta się bardzo szybko. Jak ktoś lubi Zwiadowców to tempo czytania można przyrównać do tej serii. Co prawda początek jest ciut nudny, ale szybko się rozkręca. Lekki styl i poczucie humoru autora, a także sama historia przekonała mnie do tej trylogii. Z chęcią sięgnę po kolejne części. Jedyne co mnie irytowało to imiona niektórych...

Po przeczytaniu książki, czytam opis na LC i niewiele się pokrywa z książką.
Stwór zamieniający ludzi w szlachetne kamienie? - nie pamiętam, żeby coś takiego było.
Spotyka okrutnego władcę piorunów? - czyli kogo?
Spotyka całą hordę niebezpiecznych stworów. - czy chodzi o te, bodajże, dwa stworzenia, z którymi walczył waląc na oślep mieczem po mgle?
Takie opisy są kłamliwe i Ja się nabrałem. Ogólnie jest motyw podróży i mało się tu dzieje.

Po przeczytaniu książki, czytam opis na LC i niewiele się pokrywa z książką.
Stwór zamieniający ludzi w szlachetne kamienie? - nie pamiętam, żeby coś takiego było.
Spotyka okrutnego władcę piorunów? - czyli kogo?
Spotyka całą hordę niebezpiecznych stworów. - czy chodzi o te, bodajże, dwa stworzenia, z którymi walczył waląc na oślep mieczem po mgle?
Takie opisy są kłamliwe...

Nudziło mi się więc postanowiłem przeczytać i od razu była akcja uważam że bardzo wciągająca tajemnicza pełna akcji i brutalna książka serdecznie polecam

Nudziło mi się więc postanowiłem przeczytać i od razu była akcja uważam że bardzo wciągająca tajemnicza pełna akcji i brutalna książka serdecznie polecam

WYPRAWA PO ZEMSTĘ

Nie jestem fanem prozy Dębskiego – ani Rafała, ani Eugeniusza by być konkretnym. Przeczytałem kilka opowiadań jednego i drugiego, jakieś książki też przewinęły się przez moje ręce, zapomniałem o nich i to tyle. „Żelazny kruk” trafił w moje dłonie przypadkiem, oczekiwań wielkich nie miałem, ale o dziwo trylogia okazała się naprawdę przyjemną rozrywką. Co ważniejsze, wyjątkowo udaną jak na dzieło przeznaczone dla młodzieży – udaną do tego stopnia, że z czystym sercem można polecić ją także dorosłym odbiorcom.

Poznajcie Evah, nastolatka, który w życiu co prawda lekko nie ma, bo i pieniędzy brak, i nie każdy pała do niego sympatią, ale jakoś sobie radzi. Przynajmniej do dnia, kiedy wioska zostaje zaatakowana przez ludzi Żelaznego Kruka. Straciwszy wszystko, co było mu drogie, z ojcem włącznie, chłopak wyrusza w podróż mając tylko jeden cel: zemstę. Problem w tym, że wroga nie będzie wcale tak łatwo odnaleźć, o ile w ogóle będzie to możliwe. Wyprawa jednak, w trakcie której Evah spotka życzliwych mu ludzi i zdecydowanie więcej problemów i niebezpieczeństw, stanie się też rytuałem przejścia ku dorosłości. Ale czy chłopak jest na to gotowy? Co takiego odkryje w trakcie? I czym skończy się dla niego ta przygoda?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/03/zelazny-kruk-wyprawa-szalony-mag.html

WYPRAWA PO ZEMSTĘ

Nie jestem fanem prozy Dębskiego – ani Rafała, ani Eugeniusza by być konkretnym. Przeczytałem kilka opowiadań jednego i drugiego, jakieś książki też przewinęły się przez moje ręce, zapomniałem o nich i to tyle. „Żelazny kruk” trafił w moje dłonie przypadkiem, oczekiwań wielkich nie miałem, ale o dziwo trylogia okazała się naprawdę przyjemną rozrywką. Co...