Lekko prószący śnieg, mroźne zimowe powietrze i na pozór zwykły park. Jednak to właśnie w nim przez przypadek odnalezione zostały zwłoki młodej kobiety. Zwłoki pozbawione jakichkolwiek śladów walki, przez co początkowo niezidentyfikowana ofiara zostaje uznana za samobójczynię. Jednak nietypowe okoliczności, brak butów na stopach denatki i znajdujące się w pobliżu ciała przedmioty nie dają spokoju Tomowi Douglasowi. Krok po kroku dociekał on będzie, czy w jej śmierć zamieszane były osoby trzecie. Równocześnie kolejna kobieta postanawia raz na zawsze zakończyć toksyczny związek z partnerem, który od jakiegoś czasu nieustannie zatruwa jej życie i dodatkowo wykorzystuje ją materialnie. Wkrótce okazuje się jednak, iż pozbycie się go nie będzie tak proste, jak mogłaby początkowo zakładać. Kobieta największe wsparcie znajdzie wśród obcych jej osób, które pomogą jej stanąć na nogi. Jak ostatecznie zakończy się sprawa tajemniczej śmierci w parku? Czy drugiej bohaterce uda się wyplątać z wyniszczającej ją psychicznie relacji?

"Ludzie cały czas mówią, że mogliby kogoś zabić, ale ja nie chcę tego powiedzieć, bo wiem, że byłoby w tym ziarno prawdy".

Swoją przygodę z twórczością brytyjskiej pisarki Rachel Abbott zaczęłam od "Drogi ucieczki", drugiego tomu cyklu o inspektorze Tomie Douglasie. Przyznam szczerze, iż było to całkiem udane spotkanie, dlatego też postanowiłam sięgnąć po kolejną pozycję spod jej pióra, tym razem siódmy tom serii. W Polsce poszczególne części wychodziły w niechronologicznej kolejności, jednak nie ma to zbytnio wpływu na ich odbiór, gdyż poza samą postacią detektywa fabuła dotyczy całkowicie odrębnych spraw, dlatego też możecie zacząć chociażby od tej części.

Autorka tym razem zdecydowała się na biegnącą dwutorowo akcję, która przeplata ze sobą dwa różne wątki i odpowiednio stopniuje narastające napięcie. Za pomocą narracji trzecioosobowej śledzimy poczynania inspektora Douglasa i rozwijające się śledztwo, natomiast wątek dotyczący kobiety przechodzącej przez trudne rozstanie z partnerem widzimy bezpośrednio z jej perspektywy. Chwilami pojawiają się również ukazane w pierwszoosobowej formie tajemnicze urywki, przy czym tak naprawdę nie do końca wiadomo, kogo dotyczy ta historia i czyimi oczami ją poznajemy. Uwielbiam sposób, w jaki Abbott kreuje bohaterów - są pełnokrwiści, barwni i charakterystyczni, a jednocześnie pełni wad, zwyczajnie ludzcy. Wśród nich jest Callie, odrobinę zagubiona kobieta próbująca uwolnić się z wyniszczającego ją związku, Thea, emanującą klasą i elegancją staruszka, która postanawia pomóc dziewczynie w tych trudnych dla niej chwilach oraz Sharon, przyszła mężatka, która w noc morderstwa znalazła się tam, gdzie nigdy nie powinna. W książce tej pojawia się również cała masa postaci drugoplanowych, które stanowią niezbędne tło to opowiedzenia tej zawiłej historii.

Książki Abbott cechuje ten niepowtarzalny, wywołujący dreszcze klimat, który wciąga już od pierwszej strony. Z kartek papieru wręcz wylewa się ponura, tym razem mroźna aura, wywierając na czytelniku niesamowite wrażenie. Plastyczne, drobiazgowe opisy w połączeniu z lekkim i przystępnym stylem autorki tworzą idealną mieszankę, a sama akcja już od samego początku nabiera sporego tempa, które w trakcie lektury nie zwalnia i trzyma w napięciu do ostatniej strony. Autorka niezwykle płynnie manewruje pomiędzy licznymi wątkami, a przeplatające się historie świetnie się uzupełniają i tworzą spójną, zawiłą całość - tutaj nie ma miejsca na przypadek. Na jedyny minus tej pozycji zaliczyłabym odrobinę zbyt mętne ukazanie prywatnego życia Douglasa, które moim zdaniem niepotrzebnie odciągało uwagę od głównej akcji i jednocześnie zmniejszało jej dynamizm. I chociaż główna tajemnica została podana przez Abbott na tacy i szczerze mówiąc nie trzeba było się zbytnio wysilać, by połączyć ze sobą pewne elementy, tak poboczne zagadki kompletnie zbijały mnie z tropu. A ostatnia strona i psychologiczny aspekt tej historii... coś genialnego!

Podsumowując, "Podejdź bliżej" to złożony, przemyślany i dopracowany w najdrobniejszym szczególe thriller, który zauroczy Was posępną aurą tajemniczości i drugoplanowymi wątkami. To jedna z lepszych książek tego gatunku, jakie miałam szansę przeczytać w tym roku, polecam!

Lekko prószący śnieg, mroźne zimowe powietrze i na pozór zwykły park. Jednak to właśnie w nim przez przypadek odnalezione zostały zwłoki młodej kobiety. Zwłoki pozbawione jakichkolwiek śladów walki, przez co początkowo niezidentyfikowana ofiara zostaje uznana za samobójczynię. Jednak nietypowe okoliczności, brak butów na stopach denatki i znajdujące się w pobliżu ciała...