Książka "Gruba" z początku może się wydawać kolejną, typowo "babską" powieścią, opowiadającą o perypetiach kolejnej z rzędu polskiej Bridget Jones. Ale to złudzenie dość szybko się rozwiewa, kiedy czytelnik zaczyna się orientować, że Magda, (z zawodu grafik komputerowy) ma naprawdę problem. Główna bohaterka bowiem nie ma kilkukilogamowej nadwagi, czy też oponki na brzuchu bądź biodrach. Ona naprawdę jest chorobliwie otyła. I przez to nie potrafi wpasować się w otoczenie, co dopiero mówić o znalezieniu prawdziwej miłości. Jedyną osobą, na którą kobieta może liczyć jest jej wiekowa babcia, która niestety z każdym dniem coraz bardziej podupada na zdrowiu. Bohaterka prowadzi narrację w pierwszej osobie, opisuje swoje zmagania z tuszą i otaczającą ją rzeczywistością.

Książkę na pewno przeczytać warto, bo niestety ale takich Magd wokół nas jest sporo. Często oceniamy je, doszukując się w nich winy za to, jak wyglądają. Wyśmiewamy, lub patrzymy z potępieniem. A to przecież normalni ludzie, którzy też mają uczucia, i pewne frustracje, z którymi bardzo często radzą sobie, jedząc zbyt wiele. Polecam każdemu, nie tylko kobietom, bo naprawdę historia bohaterki potrafi zaciekawić, a ponadto jest to dość interesujące i wnikliwe studium psychiki osoby, do pewnego stopnia wykluczonej przez społeczeństwo.

Książka "Gruba" z początku może się wydawać kolejną, typowo "babską" powieścią, opowiadającą o perypetiach kolejnej z rzędu polskiej Bridget Jones. Ale to złudzenie dość szybko się rozwiewa, kiedy czytelnik zaczyna się orientować, że Magda, (z zawodu grafik komputerowy) ma naprawdę problem. Główna bohaterka bowiem nie ma kilkukilogamowej nadwagi, czy też oponki na brzuchu...