To zdecydowanie nie książka dla młodzieży i dzieci, chociaż tak głosi napis z tyłu okładki. "W zwierciadle nie jasno" jest to opowieść z drugim dnem, bardzo filozoficzna i refleksyjna, ale mogłam się tego spodziewać, bo przecież autorem jest sam Gaarder. Uwielbiam go po "Świecie Zofii", więc gdy zobaczyłam tą niewielką książeczkę w bibliotece, wiedziałam, że muszę ją przeczytać.

"W zwierciadle niejasno" uznałabym raczej za opowiastkę, czy opowiadanie, historię ku pokrzepieniu serc.

„Urodzić się znaczy to samo, co dostać w prezencie cały świat.”

Na oczach czytelnika rozgrywa się dramat rodzinny-choroba dziecka...
Cecylia jest bardzo chora, między wierszami można wyczytać, że od dawna i nieuleczalnie. Gaarder jednak nie napisał z czym zmaga się dziewczynka, tak jakby chciał uczynić historię bardziej uniwersalną i podkreślić, że każde dziecko może to spotkać.

Sto dziewięćdziesiąt jeden stron, minus kilka na obrazki, to historia drogi Cecylii ku wieczności. Gdy traci nadzieję i zaczyna wątpić pojawia się anioł. Ariel sprawia, że dziewczynka znowu się śmieje i spełnia swoje marzenia.

„Sny potrzebne są nam po to, żeby oderwać się od rzeczywistości.”

Momentami, gdy zaczynałam rozumieć, że są to ostanie chwile dziewczynki, czułam, że życie nie jest sprawiedliwe. Ja tylko czytałam o chorobie dziecka, ale niektórzy muszą to przeżyć i z całego serca chciałabym wysłać im takiego anioła, bo w książce on pomógł Cecylii, ale w prawdziwym życiu wydaję mi się, że przydałby się całej rodzinie.

Gaarder po raz kolejny mnie zaskoczył i zadziwił. Sprawił, że zatrzymałam się na chwilę i pomyślałam o tym wszystkim co mam i co mogę stracić.

„Być może robi nam się smutno na widok czegoś pięknego, ponieważ wiemy, że to nie będzie trwało wiecznie. A widząc coś brzydkiego, śmiejemy się, bo rozumiemy, że to tylko udawanie."

Chciałabym, aby powstawało więcej takich książek. Zdecydowanie!

To zdecydowanie nie książka dla młodzieży i dzieci, chociaż tak głosi napis z tyłu okładki. "W zwierciadle nie jasno" jest to opowieść z drugim dnem, bardzo filozoficzna i refleksyjna, ale mogłam się tego spodziewać, bo przecież autorem jest sam Gaarder. Uwielbiam go po "Świecie Zofii", więc gdy zobaczyłam tą niewielką książeczkę w bibliotece, wiedziałam, że muszę ją...