W książce przewijają się dwie sprawy - z 1992 roku i obecnie, więc rozdziały czytamy naprzemiennie. Nie powiem, książka bardzo wciąga i jak ja mam to w zwyczaju sama próbuje się domyślić kto , co i dlaczego.


W parku w Warszawie zostaje znalezione ciało młodej dziewczyny z obciętymi dłońmi. Rusza policyjne śledztwo. Szybko okazuje się, ze zbrodnia wygląda bardzo podobnie do zbrodni która ma miejsce w 1992 roku. Czy podobieństwo oznacza, że zabójstwa coś łączy? Do detektywa Bartosza Koneckiego przychodzi mężczyzna, dając mu zlecenie śledzenia aktorki Amelii Stokrockiej, która zbyt mocno interesuje się morderstwem sprzed lat.

Sama nie wiem dlaczego momentami ciężko mi się tę pozycję czytało, bo jak już skończyłam to stwierdziłam, że kręgi Zbigniewa Zborowskiego to świetny kryminał i naprawdę nie spodziewałam się zakończenia. Po przeczytaniu tej książki na pewno sięgnę po "skaza". Postać Bartosza Koneckiego jest bardzo dobrze nakreślona.

Kręgi to dobrze skonstruowany kryminał ukazujący zbrodnie mające miejsce na przestrzeni lat. Akcja rozgrywa się dynamicznie, jest spójna, chociaż autor pozostawia czytelnikowi pole do jego własnej interpretacji. Zło zatacza coraz szersze kręgi, a historia ukazuje, że nic nie jest pewne.

Dodatkowym atutem powieści jest zawarty w niej humor, bowiem nie raz i nie dwa można się zaśmiać. Nie spodziewałam się, że historia Zbigniewa Zborowskiego tak mnie wciągnie. Co więcej, autor wielokrotnie celowo mylił moje tropy i podejrzenia, tym większa moja satysfakcja, że na moment przed ostatecznym rozwiązaniem zagadki odkryłam zabójcę.

W książce przewijają się dwie sprawy - z 1992 roku i obecnie, więc rozdziały czytamy naprzemiennie. Nie powiem, książka bardzo wciąga i jak ja mam to w zwyczaju sama próbuje się domyślić kto , co i dlaczego.


W parku w Warszawie zostaje znalezione ciało młodej dziewczyny z obciętymi dłońmi. Rusza policyjne śledztwo. Szybko okazuje się, ze zbrodnia wygląda bardzo podobnie...