W tej chwili jestem w totalnej rozsypce. Nie mogę pozbierać myśli i dojść ze sobą ładu, ponieważ przed chwilą odłożyłam na półkę bardzo emocjonującą książkę, która poruszyła mnie do głębi. Początkowo nie byłam przekonana do tego, żeby ją przeczytać, ale po dłuższym namyśle doszłam do wniosku, że nie powinnam omijać pozycji w których są poruszane naprawdę trudne tematy. Dlatego zdecydowałam się na przeczytanie powieści Luka Allnutta pt.”Niebo na własność” i absolutnie tego nie żałuję. Takie książki trzeba czytać i wydawać, ponieważ są nam czytelnikom bardzo potrzebne.

Rob i Anna poznali się w pubie i od razu stracili dla siebie głowę. Spędzali ze sobą każdą wolną chwilę, snuli plany na przyszłość i kochali teraźniejszość. Po kilku latach związku zdecydowali się na ślub, potem na dziecko, które było spełnieniem ich marzeń. Kiedy na świat przyszedł mały Jack, byli najszczęśliwszymi ludźmi na świecie. Niestety kiedy ich syn skończył trzy lata, zdiagnozowano u niego bardzo poważną chorobę – złośliwy nowotwór mózgu. Małżeństwo robi wszystko, aby uratować ukochanego synka, ale kiedy zaczyna się wkradać do ich życia niepewność i strach, każdego dnia zaczynają się coraz bardziej od siebie oddalać.

Pierwsze strony zaczynają się dość niepozornie, ponieważ poznajemy początek związku Roba i Anny. Obserwujemy ich pierwszą randkę, pierwszą wspólną noc i pierwsze poważne deklaracje. Między nimi nie zawsze jest kolorowo, ale od razu możemy wyczuć chemię i potężne uczucie jakie od nich bije. Co mi się podobało w tej parze to właśnie to, że między nimi jest ogromny kontrast. Anna jest zazwyczaj zrównoważona, spokojna i roztropna, a Rob jest idealnym odzwierciedleniem optymisty i idealisty. Początkowo myślałam, że ta para do siebie nie pasuje, ale z każdą kolejną stroną utwierdzałam się w przekonaniu, że jest to naprawdę dobrze dopasowane małżeństwo. Ale czy miłość jest skłonna przetrwać absolutnie wszystko? Kiedy do życia tych dwojga wkracza niepewność, to niestety nic już nie jest takie pewne jak na początku. Anna i Rob, oddalają się od siebie, a ich osobowości zmieniają się pod wpływem różnych czynników.

Autor w swojej powieści postanowił stworzyć obraz małżeństwa, które zmienia się pod wpływem poważnej choroby dziecka. Kiedy sięgałam po „Niebo na własność” myślałam, że otrzymam historię opowiadającą o cierpieniu dziecka, które każdego dnia walczy o przetrwanie. Byłam zaskoczona kiedy Pan Luke skupił się na przedstawieniu relacji panujących w domu. Owszem w tej książce jest opisana choroba dziecka, ale autor w głównej mierze nakreśla nam obraz rozpadającego się małżeństwa. Wierzcie mi na słowo, że takich książek naprawdę nie czyta się przyjemnie, ponieważ są one do bólu szczere, bezkompromisowe i przygnębiające. W chwili kiedy Jack walczy o zdrowie, jego rodzice coraz bardziej pogrążają się w smutku, nie potrafią ze sobą rozmawiać, ciągle się kłócą, a jedyne co się nie zmienia to ich miłość do jedynego syna. Serce mi się łamało kiedy czytałam o losach tej rodziny. Nie mogłam pogodzić się z diagnozą Jacka i mrokiem, który z każdą kolejną chwilą coraz bardziej pochłaniał Roba i Anne.
Autor ciekawie poprowadził narrację, ponieważ jest ona prowadzona na różnych płaszczyznach. Co kilka rozdziałów przeskakujemy do przeszłości, albo do teraźniejszości i dzięki temu zabiegowi możemy zauważyć jakie zmiany nastąpiły w życiu bohaterów. Nie będę Wam mydlić oczu – ta książka jest emocjonalnie przerażająca. Będzie źli, wściekli, wzruszeni i niepocieszeni. Na pewno nie da się tej książki przeczytać na raz, ponieważ wydarzenia w niej występujące są naładowane smutkiem, rozpaczą i cierpieniem.


Komu poleciłabym tę książkę? Czytelnikom, którzy są gotowi na smutną, przerażającą i miażdżącą historię,która swoją treścią łamie serca i na pewno nie skleja ich na nowo. Jestem pewna, że powieść pt."Niebo na własność" skradnie fragment Twojej duszy i sprawi, że po jej przeczytaniu nie będziesz mógł o niej zapomnieć.
Polecam.

W tej chwili jestem w totalnej rozsypce. Nie mogę pozbierać myśli i dojść ze sobą ładu, ponieważ przed chwilą odłożyłam na półkę bardzo emocjonującą książkę, która poruszyła mnie do głębi. Początkowo nie byłam przekonana do tego, żeby ją przeczytać, ale po dłuższym namyśle doszłam do wniosku, że nie powinnam omijać pozycji w których są poruszane naprawdę trudne tematy....