"Wszystko, co spotyka nas w życiu, dzieje się po coś. I smutek, i radość, i śmierć, i narodziny. Wszystko prowadzi nas do radosnej wieczności".

"Winne Wzgórze" to kolejne miejsce, jakie dopisuję do swojej magicznej listy ulubionych, literackich punktów na mapie naszego kraju. Nie mogę także zapomnieć o regionalnych, kulinarnych perełkach, jakie w fabule zaserwowała mi autorka, a które pobudziły mój apetyt. Ta książka to dobry wstęp do świetnie zapowiadającej się trylogii obyczajowej.

Dorota Schrammek to mama trójki dzieci, żona i pisarka mieszkająca w Pobierowie, w swoim miejscu na ziemi. Najlepiej czuje się w domu pochłonięta obowiązkami rodzinnymi i pracą. Pisze, gdy domownicy śpią. Marzy o kawiarni literackiej nad Bałtykiem. Zadebiutowała w 2015 r. powieścią pt. "Stojąc pod tęczą".

Dorota jest bibliotekarką, a jej mąż Arek prowadzi lokalną restaurację. Liliana, pracownica korporacji wzięła urlop, aby zaopiekować się chorą babcią. Tadeusz to zgorzkniały i wiecznie niezadowolony emeryt, który oddał swojej firmie całe życie. Losy bohaterów łączą się w Winnym Wzgórzu – miejscu, w którym odnajdują zarówno spokój, jak i ciszę.

Winne Wzgórze to malownicza miejscowość ulokowana wśród drawskich jezior. I właśnie tam niepokorny los zsyła bohaterów tego cyklu. A jak wiadomo, prowincja rządzi się swoimi prawami, co autorka doskonale obrazuje, przedstawiając perypetie Doroty, Arka, Liliany i Tadeusza. Malowniczo odmalowany przez Dorotę Schrammek, zupełnie inny rytm życia w takich miejscach, został przez autorkę delikatnie przemycony do fabuły, nadając jej autentyczności sytuacyjnej.

W pierwszym tomie tego cyklu, perypetie bohaterów dopiero zaczynają się komplikować, jednak nietrudno przewidzieć, że pojawiające się w książce nowe relacje, rozczarowania, podejrzenia o zdradę, czy też skrucha za niecne uczynki, będą miały swoje rozwinięcie w kolejnych częściach. I o ile zmienią się priorytety niektórych bohaterów, o tyle myśl przewodnia całego cyklu z pewnością nie ulegnie zmianie. Myśl dotycząca odnajdywania siebie, zadowolenia z codzienności, poszukiwania równowagi życiowej, czy też korzyści z obcowania z naturą. Dla miłośników prozy obyczajowej to z pewnością ważne wątki, których szukają w tego typu gatunku.

Dorota Schrammek w fabule swojej powieści umiejętnie wplata liczne informacje dotyczące Pojezierza Drawskiego. Autorka przemyca ciekawostki dotyczące regionalnej kuchni pod postacią opisów smacznych i lubianych potraw, których przepisy można znaleźć na końcu lektury. Jest tutaj także obecna płaszczyzna tradycji i obrządków kościoła katolickiego, interesująca wiedza o wilkach, czy też wątek wolontariatu w hospicjum. Jak widać więc, wszystkie te warstwy budują wielopłaszczyznową fabułę.

Jestem bardzo ciekawa, jak potoczą się losy Doroty, Arka, Liliany i Tadeusza. Zabieram się więc za drugi tom tej trylogii, czyli "Nadzieję". Jeśli lubicie takie cykle obyczajowe, osadzone w klimatycznym miejscu na mapie naszego kraju, koniecznie sięgnijcie po "Winne Wzgórze".

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl

"Wszystko, co spotyka nas w życiu, dzieje się po coś. I smutek, i radość, i śmierć, i narodziny. Wszystko prowadzi nas do radosnej wieczności".

"Winne Wzgórze" to kolejne miejsce, jakie dopisuję do swojej magicznej listy ulubionych, literackich punktów na mapie naszego kraju. Nie mogę także zapomnieć o regionalnych, kulinarnych perełkach, jakie w fabule zaserwowała mi...