Mimo że pióro Olgi Rudnickiej naprawdę przypadło mi do gustu, akurat ta powieść zachwyciła mnie nieco mniej. Absolutnie nie dlatego, że jest coś z nią nie w porządku - po prostu wątek poszukiwania zaginionego skarbu to nie jest moja ulubiona tematyka. A raczej jest, ale wyłącznie w wykonaniu mojego ukochanego pana Samochodzika...

"Natalii 5" nie stała się więc moją ulubioną książką, ale i tak nie jestem w stanie za nic jej skrytykować. Może jest trochę mniej zabawna niż poprzednie przeze mnie przeczytane, może jest trochę bardziej sensacyjna, natomiast ma cechy charakterystyczne dla pisarstwa tej autorki - znakomity styl i cudowne postaci. Na początku wprawdzie odrobinę gubiłam się wśród pięciu Natalii i miałam kłopot z ich rozróżnieniem, jednak bardzo szybko zapamiętałam, kto jest kim. A dialogi między bohaterkami i sytuacje spowodowane przez zbieżność nie tylko imienia, ale i nazwiska, nie raz doprowadzały mnie prawie do łez (ze śmiechu oczywiście).

Co mogę jeszcze dodać? Czytajcie Olgę Rudnicką!:)

Mimo że pióro Olgi Rudnickiej naprawdę przypadło mi do gustu, akurat ta powieść zachwyciła mnie nieco mniej. Absolutnie nie dlatego, że jest coś z nią nie w porządku - po prostu wątek poszukiwania zaginionego skarbu to nie jest moja ulubiona tematyka. A raczej jest, ale wyłącznie w wykonaniu mojego ukochanego pana Samochodzika...

"Natalii 5" nie stała się więc moją...