Jakuba Szamałka chwaliłam już przy okazji książki "Czytanie z kości".Tym razem także zgadzam się z opinią czytelników, którzy przyznali Nagrodę Wielkiego Kalibru za "Kiedy Atena odwraca wzrok".

Starożytny detektyw Leochares tym razem tropi spartańskiego szpiega, trup ściele się gęsto, a i sam Ateńczyk też jest w niebezpieczeństwie.
Bardzo podoba mi się pomysł autora, by bohaterowie mówili w naturalny sposób. Są bliżsi czytelnikowi, gdy wyrażają swe emocje współczesnym językiem. Zyskuje też na tym humor w powieści.
A sam Leochares to także taki trochę np. Mortka od Chmielarza, też ma problemy z żoną i wplątuje się w różne tarapaty.

Oczywiście z racji wykształcenia Szamałka (doktor archeologii śródziemnomorskiej) mamy też solidnie pokazane tło historyczne, możemy sporo dowiedzieć się o starożytnych Grekach i przy okazji o Scytach.
Dołączony słownik pozwoli też wzbogacić naszą wiedzę o tych tak odległych czasach.
Jednak bohaterowie pokazani przez autora zdają się nie być aż tak bardzo różni od nas, bo np. opowiadają sobie dowcipy o "Spartiacie, który przychodzi do znachora":)

Bardzo dobry kryminał, polecam.

Jakuba Szamałka chwaliłam już przy okazji książki "Czytanie z kości".Tym razem także zgadzam się z opinią czytelników, którzy przyznali Nagrodę Wielkiego Kalibru za "Kiedy Atena odwraca wzrok".

Starożytny detektyw Leochares tym razem tropi spartańskiego szpiega, trup ściele się gęsto, a i sam Ateńczyk też jest w niebezpieczeństwie.
Bardzo podoba mi się pomysł autora, by...