Opinia pochodzi z bloga http://czytaniejestmagiczne.blogspot.com/

Żywioły Karteru to debiut literacki polskiej autorki, która początkowo publikowała swą powieść na Wattpadzie. Na całe szczęście nie jest to pozycja pokroju nieumiejętnie pisanych powieści jakie często można znaleźć na tym portalu.

Ogromnym atutem książki są jej bohaterowie. Mamy tutaj do czynienia ze sporą liczbą głównych postaci, a mimo to, ani jedna mnie nie irytowała. Każdy z nich jest całkowicie inny, ale każdy ma swój urok. Różni ich nie tylko pochodzenie, ale też usposobienie i poglądy. Falen najbardziej skradł moje serce, dzięki swojej sarkastyczności. Jednak przy całej tej nonszalancji nadal pozostał wspaniałym przyjacielem, martwiącym się losem swoich kompanów. Co prawda swoją troskę okazuje w dość specyficzny sposób, ale właśnie dzięki temu jeszcze bardziej go polubiłam. Alec jest prostym, momentami nieśmiałym chłopakiem, który uwielbia dogryzać swojemu wyżej wspomnianemu koledze. Ich utarczki słowne kilka razy wywołały uśmiech na mojej twarzy. Ellie jest niezwykle wrażliwą i kruchą dziewczyną. Poza tym cechuje ją ambicja, dzięki czemu z wiotkiej młodej kobiety przemieniła się w zaprawioną w boju wojowniczkę. Katherinie jest najbardziej opanowana z całej czwórki. W większości przypadków posiada chłodny umysł i praktycznie nigdy nie panikuje. Przy tym pozostaje niepoprawną romantyczką, momentami bujającą głową w chmurach.

Kolejnym plusem tej książki jest świetnie wykreowany świat. Autorka nie tylko skupiła się na opisach samego wyglądu miast, ale przybliżyła nam również mitologię karteńską, a w swojej powieści zawarła nawet lokalne pieśni. Czytając "Żywioły Karteru" możemy całkowicie zapomnieć o otaczającej nas rzeczywistości i przenieść się do mrocznego Karteru. Czytelnik stopniowo poznaje tajniki życia w tym okrutnym państwie, religie i zwyczaje w nim panujące, dzięki czemu łatwiej jest mu przyswoić natłok nowych informacji.

Autorka skupiła się również na pokazaniu relacji rodzinnych bohaterów. Każdy z nich ma inną historię. Niektórzy z nich wiedli spokojne życie, zaś innych spotkało wiele smutnych chwil. Meridiane Sage pokazała nam jak sytuacja rodzinna wpływa na człowieka i jak duży wpływ odgrywa w kształtowaniu charakterów młodych ludzi oraz jak istotną rolę odgrywa w ich dalszym życiu.

Żeby nie było tak kolorowo muszę wspomnieć też o minusach. Dla mnie największym z nich był wątek miłosny. Nie dość, że jest on totalnie przewidywalny, to do tego uczucie jakim darzą się bohaterowie rozwija się zdecydowanie zbyt szybko. Strażnicy znają się zaledwie dwa miesiące a już wyznają sobie bezgraniczną miłość na wieki. Jak na moje oko to trochę za wcześnie na takie deklaracje.

"Żywioły Karteru" nie są książką idealną. Mimo że, przez cały czas odnoszę wrażenie, że już kiedyś czytałam coś podobnego to i tak spędziłam z tą pozycją miły czas. Dzięki lekkiemu stylowi autorki powieść czyta się niezwykle szybko, chociaż momentami irytowało mnie nagromadzenie popularnych powiedzeń oraz słowa "bynajmniej". Bardzo zżyłam się z bohaterami i autentycznie przejmowałam się ich losem. Z niecierpliwością czekam na kontynuacje tej historii.

Opinia pochodzi z bloga http://czytaniejestmagiczne.blogspot.com/

Żywioły Karteru to debiut literacki polskiej autorki, która początkowo publikowała swą powieść na Wattpadzie. Na całe szczęście nie jest to pozycja pokroju nieumiejętnie pisanych powieści jakie często można znaleźć na tym portalu.

Ogromnym atutem książki są jej bohaterowie. Mamy tutaj do czynienia ze sporą...