Nieco krótsza kontynuacja Klątwy Przeznaczenia. Narracja konsekwentnie raz pierwszo raz trzecioosobowa, co boli oczy :D Z racji, że głównej bohaterki jest nieco mniej, również mniej jest fiksacji narracyjnych, przez co drugi tom czyta się lepiej. Zakończenie faktycznie aż prosi się o kontynuację. Mam mieszane uczucia jeśli chodzi o całość serii. W drugim tomie znika brudna twierdza związkowców z wyuzdanymi nałożnicami, a z kolei pojawia się dworska hipokryzja przyodziana w piękne kosztowne szaty.

Nieco krótsza kontynuacja Klątwy Przeznaczenia. Narracja konsekwentnie raz pierwszo raz trzecioosobowa, co boli oczy :D Z racji, że głównej bohaterki jest nieco mniej, również mniej jest fiksacji narracyjnych, przez co drugi tom czyta się lepiej. Zakończenie faktycznie aż prosi się o kontynuację. Mam mieszane uczucia jeśli chodzi o całość serii. W drugim tomie znika brudna...

http://neavecreations.com/recenzja-31/

Były Mistrz Walk i jego ukochana uciekają ze Związku, aby rozpocząć wspólne życie na śnieżnej Północy, jednakże Przeznaczenie okazuje się silniejsze od marzeń. Przeszłość żąda od kochanków zadośćuczynienia za wyrządzone krzywdy. Severo, by ratować ukochaną, zostaje zmuszony do zawarcia krwawego paktu oraz wzięcia udziału w politycznej rozgrywce, której stawką jest tron Cesarstwa. Tymczasem Mrok, wykorzystując naiwność ukochanej byłego Mistrza, uwalnia się z wiekowego więzienia, by dopełnić zemsty i zmienić Los Kontynentu. Czy miłość może usprawiedliwić zbrodnię? Czy każdą krzywdę można wybaczyć?

Bohaterowie Klątwy przeznaczenia powracają w drugim, zamykającym serię tomie. Zmierz się z ciążącą nad nimi klątwą i poznaj zakończenie ich historii.

Rozpoczynamy historię niemalże tam gdzie ja przerwaliśmy, tym razem będzie jednak trochę mroczniej. Pojawi się tajemnicza Biała Dama, która trochę pomaga, a trochę próbuje ugrać swoich interesów. Mrok z Północy też chciałby zawalczyć o swoje. A nasi bohaterowie nie tylko spędzają ze sobą znacznie mniej czasu, raczej są osobno niż razem. To jeszcze mam wrażenie, że wraz z odkrywaniem tajemnic ich tożsamości zanikają cechy, które tak dobrze znaliśmy z 1-szego tomu. Severo zachowuje się trochę tak jakby na rękę mu było staniem się pionkiem każdego, kto ukierunkuje go na dalszy cel – czy to Biała dama czy ludzie Północy. Zniknął gdzieś super-przystojny zabijaka z pierwszego tomu, który trzyma się swoich zasad i wszelkie odstępstwa od nich go mierzią. Arienne tez wydaje się bliższa swojej wersji z początku Klątwy przeznaczenia niż z końca. Tak jakby wraz z upadkiem Związku jaki znaliśmy i odkrywaniem tajemnic oboje nie bardzo wiedzieli co mają ze sobą zrobić.

Zgodnie z opisem wydawnictwa, 2gi tom zamyka serię, natomiast ja mam wrażenie, że zakończenie zostało napisane w taki sposób aby zaintrygować czytelnika co może się wydarzyć dalej. I ja jestem tego bardzo ciekawa, i mam cichutka nadzieję, że cudowne autorki zdecydują się kiedy na napisanie dalszych losów naszych bohaterów.

http://neavecreations.com/recenzja-31/

Były Mistrz Walk i jego ukochana uciekają ze Związku, aby rozpocząć wspólne życie na śnieżnej Północy, jednakże Przeznaczenie okazuje się silniejsze od marzeń. Przeszłość żąda od kochanków zadośćuczynienia za wyrządzone krzywdy. Severo, by ratować ukochaną, zostaje zmuszony do zawarcia krwawego paktu oraz wzięcia udziału w politycznej...

Dwójka zakochanych ucieka ze Związku. Chcą uciec na Północ, by tam zacząć nowe życie. Jednak Przeznaczenie ma dla nich inny plan i muszą zapłacić za decyzje, które podjęli. Biała Dama żąda wysokiej ceny za ich szczęście, wręcz niemożliwej do spełnienia. Rodzina dziewczyny zaczyna dużo mieszać w ich życiu, a Los przestaje być łaskawy. Co będą musieli znieś bohaterowie by zaznać spokoju? Czy ich plan o sielskim życiu, z dala od innych się ziści?


Długo zbieram się do tej książki. Bałam się, że po wielkim zachwycie nad pierwszą częścią, po tym się zawiodę. Byłam mocno zaskoczona tym, co działo się w tym tomie i jak autorki nie oszczędzały nikogo. Niestety trochę wywróżyłam i mam mieszane odczucia po skończeniu lektury i już piszę, o co mi chodzi.



Na początku trudno było mi powrócić do tego świata, bo jednak trochę czasu minęło odkąd skończyłam pierwszy tom. Wiele osób wyleciało mi z głowy i to był potężny szok żeby ponownie to sobie poukładać. Super, że na końcu jest spis bohaterów, by to ułatwić. Potem jak pierwszy szok minął, było już trochę lepiej. Jednak pierwsza część tak nie raziła mnie mocno w oczy jak ta. Dawno nie czułam się tak nieswojo czytając o przedmiotowym traktowaniu kobiet. Z jednej strony wiem, że taki był fabuły i realizm stworzonego przed autorki świata, ale to aż bolało. No i chyba dla mnie najboleśniejszy zarzut to zakończenie. Zdenerwowało mnie niemiłosiernie. Nie wyjaśniło ono wiele, a pozostawiło jeszcze więcej pytań. Najgorsze jest to, że ważnych pozostawionych samych sobie.



Jeśli chodzi o bohaterów to także wywoływali mieszane uczucia. Jak w pierwszym tomie można było ich polubić i kibicować, tak tutaj to wrażenie minęło. Severo po informacji o swojej przeszłości i długu u Białej Damy stał się nieobliczalny i choć wszystko co robił, było dla ukochanej to i tak sprawiało to nieprzyjemne wrażenie. Popadł w furię mordów i nie dało się go zrozumieć wręcz odstraszał. Ariadna co w sumie dobrze Severo zauważył, była naiwna i głupiutka. Po ich zachowaniu trudno stwierdzić, co tak naprawdę ich połączyło.



Mimo tego książkę czytało się całkiem przyjemnie i szybko. Dużo się w niej działo, poruszanych w niej zostało kilka różnych wątków. Można było bardziej poznać bohaterów drugoplanowych. Mamy także przedstawione mocne i krwawe sceny walk oraz utratę własnej świadomości. To książka brutalna i bez litości.



Podsumowując, niestety jak pierwszy tom mnie zachwycił i nadal dobrze go wspominam, tak o kontynuacji wolałabym raczej zapomnieć. Trudno mi wyrazić ból, jaki mam po skończeniu tej książki. Jest mi cholernie przykro, że tak to się potoczyło i mam takie, a nie inne odczucia po lekturze. Nie chce Was zachęcać ani zniechęcać do sięgnięcia po nią. Sami powinniście podjąć decyzję czy macie na nią ochotę. Przygody Severa i Ariadna są specyficzne i podejrzewam, że niektórym się one nie spodobają, więc sami musicie ocenić, czy to coś dla Was.

Dwójka zakochanych ucieka ze Związku. Chcą uciec na Północ, by tam zacząć nowe życie. Jednak Przeznaczenie ma dla nich inny plan i muszą zapłacić za decyzje, które podjęli. Biała Dama żąda wysokiej ceny za ich szczęście, wręcz niemożliwej do spełnienia. Rodzina dziewczyny zaczyna dużo mieszać w ich życiu, a Los przestaje być łaskawy. Co będą musieli znieś bohaterowie by...

Wymęczyłam.
Prawie gwałty na "ukochanej" i brak porozumienia (główni bohaterowie rozmawiają ze sobą kilka razy, za każdym razem kończą nieporozumieniem, obrażaniem albo seksem).
Plus naprawdę okrutne i krwawe scenki pokazujące jak nieludzki jest główny bohater to nie dla mnie.

Wymęczyłam.
Prawie gwałty na "ukochanej" i brak porozumienia (główni bohaterowie rozmawiają ze sobą kilka razy, za każdym razem kończą nieporozumieniem, obrażaniem albo seksem).
Plus naprawdę okrutne i krwawe scenki pokazujące jak nieludzki jest główny bohater to nie dla mnie.

Nie dałam rady. Istnieją pewne granice i ta książka je przekracza. W pierwszym tomie główna bohaterka nie była może tytanem intelektu, ogarnięcia i przygotowania do życia. Główny bohater też nie był delikatnym kwiatuszkiem i mędrcem. Tu jednak autorki próbują nam wmówić istnienie więzi między tą dwójką, ich przywiązanie i miłość oraz kompetencje do lepszego pokierowania światem, a ja totalnie nie pojmuję z czego to ma wynikać. Bohaterowie żyją totalnie obok siebie, interesując się sobą na poziomie cielesnym i to tyle. Gdzieś mają swoją przeszłość, przyszłość i pragnienia drugiej strony. Jeśli ktokolwiek liczy na to, że zobaczy okres, w którym para będzie chciała sobie wzajemnie nieba przychylić, to się mocno rozczaruje. Oboje są niedorośli, wydmuszkowaci i egoistyczni, chociaż Severo jest już mocno doświadczony przez los, a Ariadna niby od kołyski była wychowywana na dobrą władczynię. Masakra. Dałam radę z pierwszym tomem i tu też przebrnęłam przez toporny język, brak psychologii i rozwoju postaci, no i okropną narrację, ale tu jeszcze padł dodatkowo pomysł na fabułę. Dobrnęłam do połowy, poleżało, wracałam, próbowałam. Oddam do biblioteki, bo seks to nie wszystko, a dla mnie ta książka nadaje się tylko jako podstawka pod doniczkę.

Nie dałam rady. Istnieją pewne granice i ta książka je przekracza. W pierwszym tomie główna bohaterka nie była może tytanem intelektu, ogarnięcia i przygotowania do życia. Główny bohater też nie był delikatnym kwiatuszkiem i mędrcem. Tu jednak autorki próbują nam wmówić istnienie więzi między tą dwójką, ich przywiązanie i miłość oraz kompetencje do lepszego pokierowania...

To jest straszne. Książka o gościu, który dosłownie co kilka stron, bezmyślnie, tylko dla rozładowania furii, morduje niewinnych bohaterów 3 planowych, nadal pozostając "wybawcą i bohaterem" oraz uprawia naprawdę kiepski seks na pograniczu gwatlu, nadal pozostając "wybrankiem". Scena brutalnego morderstwa bezbronnych ludzi w burdelu chyba przebiła nawet scenę gwatlu z 1 tomu. Koszmarek, który należałoby spalić.

To jest straszne. Książka o gościu, który dosłownie co kilka stron, bezmyślnie, tylko dla rozładowania furii, morduje niewinnych bohaterów 3 planowych, nadal pozostając "wybawcą i bohaterem" oraz uprawia naprawdę kiepski seks na pograniczu gwatlu, nadal pozostając "wybrankiem". Scena brutalnego morderstwa bezbronnych ludzi w burdelu chyba przebiła nawet scenę gwatlu z 1...

Rewelacyjna kontynuacja. Czekam na więcej! Az mnie korci, by poznać dalsze losy bohaterów. Nie wierzę, że to koniec tej świetnej historii.

Rewelacyjna kontynuacja. Czekam na więcej! Az mnie korci, by poznać dalsze losy bohaterów. Nie wierzę, że to koniec tej świetnej historii.

Link do pełnej recenzji: https://www.wattpad.com/883228918-kwarantanno-recenzje-ksi%C4%85%C5%BCek-korona-przeznaczenia

23.09.2019:
Próbowałam. Chwilowo mam dość. Spróbuję jeszcze raz, ale chyba w przyszłym roku. Na razie mam paździerzową zgagę.

UPDATE 17.11.2019:
Klątwoverse potrzebuje porządnej rewolucji, by obalić monarchię i arystokrację. Uważajcie, Severo morduje ludzi mieszkających w dzielnicach biedoty i uciekających przed Złą Cesarzową, bo są marginesem, a Arienne umiera. Our hero, everyone!

3.06.2020:
Dobra, dość. Poddaję się. Zostawiam link do mojej recenzji, RIP my comment section. Good morning and good night!

Link do pełnej recenzji: https://www.wattpad.com/883228918-kwarantanno-recenzje-ksi%C4%85%C5%BCek-korona-przeznaczenia

23.09.2019:
Próbowałam. Chwilowo mam dość. Spróbuję jeszcze raz, ale chyba w przyszłym roku. Na razie mam paździerzową zgagę.

UPDATE 17.11.2019:
Klątwoverse potrzebuje porządnej rewolucji, by obalić monarchię i arystokrację. Uważajcie, Severo morduje...

"Ach, te kobiety... Zawsze będzie dla mnie nieodgadnioną zagadką, jak one to robią, że nawet sam Cesarz staje się przez nie kornym sługą, a niezwyciężony wojownik pada na klęczki w geście poddaństwa, by jeść im z ręki!"
Jeśli nie czytaliście jeszcze Korony Przeznaczenia, a macie za sobą Klątwę to nie wiem na co jeszcze czekacie, szybciutko siegajcie po kontynuację losów boskiego Lwa i księżniczki Ariadny.
Były Mistrz Walk i jego ukochana uciekają z Czarnej Twierdzy, aby rozpocząć wspólne życie na śnieżnej Północy, niestety Przeznaczenie ma dla nich inne plany, a przeszłość razem ze śmiercią żądają zadośćuczynienia za wyrządzone krzywdy. Severo zawiera straszny pakt, aby ratować miłość swego życia. Oczywiście abyśmy się nie nudzili autorki dają naszemu lwu do rozegrania polityczną rozgrywkę, której stawką jest tron Cesarstwa. Tymczasem Mrok, wykorzystując naiwność ukochanej byłego Mistrza, uwalnia się z wiekowego więzienia, by dopełnić zemsty i zmienić Los Kontynentu. Zaciekawieni?
Muszę przyznać, że Korona ma w moim serduszku miejsce szczególne, ale już coś takiego we mnie siedzi, że najbardziej podobają mi się pierwsze części i tutaj jest tak samo Klątwa rządzi! Muszę was uprzedzić, że książka wyciska z czytelnika morze łez, a może tylko ze mnie? No cóż, tak czy inaczej jest ona bardzo emocjonująca, wciągająca i dająca odbiorcą masę wrażeń zarówno tych dobrych jak i tych niefajnych. Autorki odwaliły kawał dobrej roboty tworząc historię tak wspaniałą jak ta.

"Ach, te kobiety... Zawsze będzie dla mnie nieodgadnioną zagadką, jak one to robią, że nawet sam Cesarz staje się przez nie kornym sługą, a niezwyciężony wojownik pada na klęczki w geście poddaństwa, by jeść im z ręki!"
Jeśli nie czytaliście jeszcze Korony Przeznaczenia, a macie za sobą Klątwę to nie wiem na co jeszcze czekacie, szybciutko siegajcie po kontynuację losów...

Jakie to było dobre! Z czystym sumieniem mogę polecić wszystkim, którzy kochają romantyczne historie! Choć zakończenie zabija- z góry zapowiadam (!) i człowiek ma ochotę walnąć książką w kąt ze złości, bo chce się wiedzieć co dalej. Czekam na kontynuację.

,,Ty zaś nie jesteś już u mego boku, lecz trwa przy mnie inna. Pozwolę ci odejść, ale ty uczynisz to samo dla mnie. Chcę wreszcie być szczęśliwy, a wspomnienia o tobie zadają mi ból, uniemożliwiając rozpoczęcie życia od nowa."

Jakie to było dobre! Z czystym sumieniem mogę polecić wszystkim, którzy kochają romantyczne historie! Choć zakończenie zabija- z góry zapowiadam (!) i człowiek ma ochotę walnąć książką w kąt ze złości, bo chce się wiedzieć co dalej. Czekam na kontynuację.

,,Ty zaś nie jesteś już u mego boku, lecz trwa przy mnie inna. Pozwolę ci odejść, ale ty uczynisz to samo dla mnie....