Bardzo dobra intryga, zmusza do zastanowienia nad umysłem ludzkim, ale też ciężko się czyta tę
książkę. Czasami pomijałam pół strony.

Bardzo dobra intryga, zmusza do zastanowienia nad umysłem ludzkim, ale też ciężko się czyta tę
książkę. Czasami pomijałam pół strony.

Pierwszy raz czytałam tego autora. I nie zawiodłam się. Bardzo ciekawa książka, jest wątek kryminalny, oszustwo, trochę uczucia. Ale dobrze się czyta. Spróbujcie!

Pierwszy raz czytałam tego autora. I nie zawiodłam się. Bardzo ciekawa książka, jest wątek kryminalny, oszustwo, trochę uczucia. Ale dobrze się czyta. Spróbujcie!

Mam trochę mieszane uczucia. Portrety psychologiczne bohaterów zostały ciekawie nakreślone i jest to niewątpliwie największy atut tej ksiazki. Jednak momentami dłużyła mi się tak bardzo, ze jej finał jakoś przestał mnie interesować. Po moim debiucie z Bergiem (‚Dom mgiel’) spodziewałam się ogromnego napięcia i końcowych fajerwerków, dostałam natomiast książkę ‚przeczytać i zapomnieć’. A szkoda, bo zapowiadała się całkiem przyzwoicie. Niemniej jednak polecam przeczytać - warto wyrobić własne zdanie na jej temat. :)

Mam trochę mieszane uczucia. Portrety psychologiczne bohaterów zostały ciekawie nakreślone i jest to niewątpliwie największy atut tej ksiazki. Jednak momentami dłużyła mi się tak bardzo, ze jej finał jakoś przestał mnie interesować. Po moim debiucie z Bergiem (‚Dom mgiel’) spodziewałam się ogromnego napięcia i końcowych fajerwerków, dostałam natomiast książkę...

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Trzecie spotkanie z warsztatem literackim Erica Berga. O ile dwa poprzednie tomy były naprawdę bardzo dobre to tutaj w tym przypadku coś po prostu.....nie wyszło. Cały pomysł jest i mroczny, wyrachowany tak samo jak i bohaterowie, ale nie przemawia do mnie postać pani psycholog oraz niestety zakończenie. Sam w sumie nie wiem co mam myśleć o tym co tak naprawdę autor chciał osiągnąć różnego rodzaju wybiegami w swojej książce. Brak pomysłu ? Szczęśliwe zakończenie. Happy end jak w tanim filmie klasy B. Duży jest naciska na samo przeobrażanie się ludzi, sami siebie odkrywają na nowo, przeobrażają się w potwory, ale tak naprawdę te wszystkie bestie to w nich drzemały. Nie mieli ci ludzie żadnych zahamowań , empatii i sentymentów. Teraz tak zaraz po przeczytaniu tej książki w mojej głowie usnuła się teoria , że autor się bardzo, ale to bardzo pogubił, bo tutaj nic nie ma sensu. W pewnych momentach sam się okłamuje tak samo jak postacie przez niego w nieudolny sposób wykreowane. Tak teraz widzę to zupełnie inaczej. Brak jakiejkolwiek logiki. Dlaczego tak Eric Berg postąpił ? Co chciał przekazać czytelnikowi. Zmienia co rusz postępowanie swoich bohaterów, a przecież od samego początku było jasne, że A.T nie wyjdzie stamtąd żywy. Tak bardzo się nie znali, nie znali się nawzajem, nie znali samych siebie, nie wiedzieli czego mogli się spodziewać po innych, a także, a może przede wszystkim samych siebie ? Nieudolni ? Mordercy. Pani psycholog. Całe zakończenie. Jedna i druga, matka i córka w związkach z przestępcami.....to zakrawa na jakiś żart, podły, a przynajmniej kiepski żart. Kiepski tak samo jak i ta książka. Przeczytana z ciekawości. Zawód bardzo duży. Z braku laku może być, chociaż czasem lepiej pospać lub pogapić się w sufit zamiast czytać takie gnioty....

Trzecie spotkanie z warsztatem literackim Erica Berga. O ile dwa poprzednie tomy były naprawdę bardzo dobre to tutaj w tym przypadku coś po prostu.....nie wyszło. Cały pomysł jest i mroczny, wyrachowany tak samo jak i bohaterowie, ale nie przemawia do mnie postać pani psycholog oraz niestety zakończenie. Sam w sumie nie wiem co mam myśleć o tym co tak naprawdę autor chciał...

"Miarą charakteru człowieka jest to, co byłby gotów uczynić, gdyby był na sto procent pewien, że nikt się o tym nie dowie".
Marlene Adamski, 62-latka, skacze z balkonu własnego domu, przeżyła, lecz od tej pory nie mówi. Ina, psychoterapeutka nie potrafi wyjaśnić jej zachowania. Stara się do niej zbliżyć. Zdumiona jest jednak postawą jej męża, który otacza troskliwą opieką małżonkę, aczkolwiek robi wszystko, aby uniemożliwić kobietom rozmowę.
Czternaście miesięcy wcześniej przy stole Adamskich zebrało się osobliwe towarzystwo.., planowali coś okropnego...

Moje pierwsze spotkanie z autorem wypadło pozytywnie. Powieść wzbudziła moje zaciekawienie i emocje. Historia toczy się w dwóch liniach czasowych: mamy chwilę obecną, czyli wrzesień i odwołania do przeszłości, retrospekcje sprzed czternastu miesięcy. Początkowo czasy te, na pozór nie mają wiele wspólnego, jednak po jakimś czasie fragmenty układanki, zaczynają do siebie pasować tworząc niepokojący obraz wydarzeń. Polubiłam znaczną część bohaterów. Autor doskonale uzewnętrznił słabość człowieka. Ukazał, jak po przekroczeniu jednej granicy, coraz łatwiej przekraczać kolejne. Jedno wykroczenie, wywołało falę okropnych wydarzeń, nad którymi nikt nie potrafił zapanować...
Powieść wciągająca, budzącą ciekawość i niekoniecznie oczywista. Szybko poznajemy przyczynę, która wprawiła w ruch "machinę destrukcji", jednakże istotne jej szczegóły poznajemy stopniowo, wraz z rozwojem fabuły.
Z zainteresowaniem sięgnę, po inne pozycje autora, a Wam polecam tą konkretną powieść.

"Miarą charakteru człowieka jest to, co byłby gotów uczynić, gdyby był na sto procent pewien, że nikt się o tym nie dowie".
Marlene Adamski, 62-latka, skacze z balkonu własnego domu, przeżyła, lecz od tej pory nie mówi. Ina, psychoterapeutka nie potrafi wyjaśnić jej zachowania. Stara się do niej zbliżyć. Zdumiona jest jednak postawą jej męża, który otacza troskliwą opieką...

Dawno żadna książka z wątkiem psychoterapeuty nie wywołała we mnie tak negatywnych uczuć. Co to w ogóle miało być? Psychoterapeutka, która jest główną bohaterką, zachowuje się tak, jakby zjadła wszystkie rozumy i wszystkich dookoła karmi swoimi wydumanymi psychologicznymi mądrościami, choć nikt jej o to nie prosił. Jej rozmowy z innymi ludźmi przypominają rozmowy profesora ze studentem (tak, nawet ze swoją córką nie potrafi rozmawiać po ludzku). Szczyt nastąpił jednak w momencie, gdy Christopher, którego terapeutką jest nasza bohaterka, wchodzi w związek z jej córką, a nasza bohaterka opowiada wszystkim dookoła, że w tej sytuacji chłopak musi zmienić terapeutę, co nie przeszkadza jej w tym, by dalej umawiać się z nim na terapię. Jakby co to nie wierzcie, psychoterapeuci z prawdziwego zdarzenia wiedzą, czym jest etyka zawodowa.

Dawno żadna książka z wątkiem psychoterapeuty nie wywołała we mnie tak negatywnych uczuć. Co to w ogóle miało być? Psychoterapeutka, która jest główną bohaterką, zachowuje się tak, jakby zjadła wszystkie rozumy i wszystkich dookoła karmi swoimi wydumanymi psychologicznymi mądrościami, choć nikt jej o to nie prosił. Jej rozmowy z innymi ludźmi przypominają rozmowy profesora...

Zaczyna się niepozornie - starsza kobieta próbuje popełnić samobójstwo. A później wszystko się komplikuje, na jaw zaczynają wychodzić dawne sekrety i kłamstwa. Psychoterapeutka Ina nawet nie podejrzewa, do czego doprowadzi ją chęć pomocy swojej pacjentce.


Marlene skacze z balkonu, mimo że pozornie wiedzie szczęśliwe życie i nie ma powodu by odebrać sobie życie. Ina czuje się w obowiązku dotrzeć do tej kobiety i pomóc jej rozwiązać problemy, które tak skrzętnie ukrywa. Najdziwniejsze jest to, że to mężowi kobiety zależy najbardziej na milczeniu żony.


Akcja książki rozgrywa się jednocześnie w teraźniejszości i w przeszłości. Ina pomaga Marlene uporać się z poczuciem winy i smutkiem, kobieta dzięki terapii powoli się otwiera i coraz więcej zdradza, przez co wciąga psychoterapeutkę w swoją makabryczną przeszłość. Równocześnie poznajemy historię kilkorga ludzi oszukanych przez tego samego człowieka, którzy postanawiają na własną rękę wymierzyć sprawiedliwość i odzyskać swoje pieniądze.


Książka dość szybko robi się przewidywalna i zakończenie nie jest zaskakujące. Nie ma w niej niestety stopniowo budowanego napięcia i oczekiwania w niecierpliwości na rozwiązanie zagadki. Sama historia nie należy też do najbardziej skomplikowanych. Jest dość prosta, bardzo łatwa do przewidzenia, nie zaskakuje. Dużo lepiej od wątku kryminalnego wypadły charaktery postaci, choć i tu można było postarać się bardziej.


To co mi się w tej książce podobało, to możliwość śledzenia jak ciężka sytuacja zmienia ludzi. Z spokojnych, miłych i empatycznych zmieniają się w zdesperowanych, nerwowych i gotowych na bardzo wiele. To uświadamia, że nigdy nie wiemy jak sami się zachowamy w trudnej sytuacji, póki jej nie doświadczymy. Łatwo nam oceniać ludzi postawionych pod ścianą, ale bardzo trudno nam się wczuć w ich sytuację.


"Zatoka cieni" wielkiego wrażenia na mnie nie zrobiła, nie była też jednak wielką klapą. Przeczytałam, trochę się wciągnęłam, ale pewnie niedługo zupełnie o niej zapomnę. Nie mogę ani polecić, ani odradzić. Fani kryminałów będą nią zawiedzeni, ponieważ jest ona zbyt przewidywalna i zakończenie nie zaskakuje.

http://ksiazki-z-gornej-polki.blogspot.com/2019/10/56-eric-berg-zatoka-cieni.html

Zaczyna się niepozornie - starsza kobieta próbuje popełnić samobójstwo. A później wszystko się komplikuje, na jaw zaczynają wychodzić dawne sekrety i kłamstwa. Psychoterapeutka Ina nawet nie podejrzewa, do czego doprowadzi ją chęć pomocy swojej pacjentce.


Marlene skacze z balkonu, mimo że pozornie wiedzie szczęśliwe życie i nie ma powodu by odebrać sobie życie. Ina czuje...

Było to moje drugie spotkanie z tym autorem i szczerze nie zawiodłam się. Ciekawa historia, która pozwala czytelnikowi zabawić się w "detektywa" łącząc ze sobą kolejne elementy układanki.

Było to moje drugie spotkanie z tym autorem i szczerze nie zawiodłam się. Ciekawa historia, która pozwala czytelnikowi zabawić się w "detektywa" łącząc ze sobą kolejne elementy układanki.

Ta książka jest jak pudełko puzzli...czytasz i układasz zakończenie...dokładasz puzzelek po puzzelku...Składasz fakty...analizujesz ludzkie zachowania...dodajesz jedno do drugiego...i wychodzi całkiem udana intryga...polecam!

Ta książka jest jak pudełko puzzli...czytasz i układasz zakończenie...dokładasz puzzelek po puzzelku...Składasz fakty...analizujesz ludzkie zachowania...dodajesz jedno do drugiego...i wychodzi całkiem udana intryga...polecam!