Jedna z najbardziej zaskakujących książek, jaką miałam okazję przeczytać już od bardzo dawna! Czasami co prawda ma się wrażenie, że autorka wymyśla to wszystko jak leci, wręcz na poczekaniu, ale efekt jest rewelacyjny, gdyż naprawdę nie sposób przewidzieć co będzie dalej. Kiedy zaś jeden jedyny raz udało mi się pewnej rzeczy jednak domyślić, byłam z siebie wręcz niezdrowo dumna ;)
Ogółem jesteśmy zasypywani zwrotami akcji, które co chwila zmieniają nasze nastawienie na całą historię, a z minuty na minutę co raz bardziej człowiek zaczyna się zastanawiać, czy rzeczywiście kibicuje tej "dobrej" stronie konfliktu. Ogromnie mi się podobało, że nic tak naprawdę nie jest tu czarne lub białe - pozytywne postacie nie zawsze prowadzą swoje życie tak, jak nakazuje honor, a negatywne są zadziwiająco ludzkie. Akcja dzieje się w 10 lat po pierwszym tomie, a dekada to przecież szmat czasu. Piven wyrósł na niezwykle ciekawą postać, Leo niestety z rozsądnego dzieciaka zamienił się w aroganckiego gnojka, banita Faris skrywa sekret, o który nie śmiałam go podejrzewać, a Imperator, mimo krwawego początku swoich rządów, okazał się niesamowicie dobrym władcą. Kogo lubić, komu współczuć, a komu życzyć potknięcia?
Z minusów - dialogi nadal miejscami mi trochę zgrzytały (w końcu doszłam do tego o co chodzi: za dużo w nich patosu i wyszukanych słów), ale było to dużo mniej zauważalne niż w poprzedniej części. Książka rozkręca się dość powoli (choć nadrabia końcówką, od której nie sposób się oderwać), no i autorka ta definitywnie nie jest specjalistką od pisania wątków miłosnych. Czasami miałam wrażenie, że wszyscy się tu we wszystkich zakochują i to po pół godziny znajomości :P Na szczęście sama fabuła jest na tyle dobra, że można na to przymknąć oko.
Po tych rewelacjach zaserwowanych na koniec tomu niezwykle mnie ciekawi jak to wszystko się skończy!

https://lisiwrona.wordpress.com

Jedna z najbardziej zaskakujących książek, jaką miałam okazję przeczytać już od bardzo dawna! Czasami co prawda ma się wrażenie, że autorka wymyśla to wszystko jak leci, wręcz na poczekaniu, ale efekt jest rewelacyjny, gdyż naprawdę nie sposób przewidzieć co będzie dalej. Kiedy zaś jeden jedyny raz udało mi się pewnej rzeczy jednak domyślić, byłam z siebie wręcz niezdrowo...