"...Między trupią
czaszką a koźlęciem ujrzałem następujące znaki, nakreślone nieudolnie czerwonym atramentem:
53W«i< 305) )6x; 4826) 4)4 V); 806x;48>i< 8160)) 85; iy(;:'yx8'i<83(88)5x>i<; 46(;88x96x
?;8) XT (;485) ;5x»i< 2: x T (;4956x 2 (5x4) 818x;
4069285) ;) 6<8) 4 TT; l C? 9; 48081; 8 8'P l; 48 *85;4) 485 528806x81 (T 9; 48; (88;
4(T?34;48) 4; 161;188;?;..."
Historia zawiera motywy kryptologiczne ze szczegółowym wyjaśnieniem rozwiązania prostego szyfru podstawieniowego zawierającego ciąg znaków.

No i Poe w 1843 roku kryptogram czytelnikom dziennika "Dollar Newspaper", zafundował, i wygrał konkurs z nagrodą 100 $.
Nim wygrał to pierwotnie sprzedał "Złotego żuka " George'owi Grahamowi z "Graham's Magazine" za 52 $, gdy się dowiedział o konkursie, chciał upiec dwie pieczenie na jednym ogniu i się udało.
Nowela była wielokrotnie publikowana w gazetach, jedna z najpoczytniejszych za życia autora, utwór został tez wydany w ilość 300 egzemplarzy i to stanowiło o dużym szumie wokół tej niesamowitej historii.
Nowela stanowiła też w 1947 roku debiut Poego w Rosji
Szyfr Poego był inspiracją opowiadania "Tańczące sylwetki", opowiadanie Arthura Conan Doyle o przygodach detektywa Sherlocka Holmesa i jego przyjaciela, doktora Watsona.

"...Dobre szkła w hotelu biskupa na siedzeniu diabła – czterdzieści jeden stopni i trzynaście minut
– północno-wschód i na północ – główny pień siódmy konar od wschodu – spuścić z lewego oka trupiej czaszki – linię prostą od drzewa przez kulę piętnaście stóp dalej..."

"...Między trupią
czaszką a koźlęciem ujrzałem następujące znaki, nakreślone nieudolnie czerwonym atramentem:
53W«i< 305) )6x; 4826) 4)4 V); 806x;48>i< 8160)) 85; iy(;:'yx8'i<83(88)5x>i<; 46(;88x96x
?;8) XT (;485) ;5x»i< 2: x T (;4956x 2 (5x4) 818x;
4069285) ;) 6<8) 4 TT; l C? 9; 48081; 8 8'P l; 48 *85;4) 485 528806x81 (T 9; 48; (88;
4(T?34;48) 4; 161;188;?;..."
Historia...