Dziwna książka. Podzielałabym ją na 3 cześć.
Jedna część, i jest tego bardzo dużo, to radosne opisy osób, które prawie umierały, ale dzięki diecie autora odmieniły swoje życie i całkowicie wyzdrowiały.
Może to i prawda, ale nużące to było, i zbędne moim zdaniem, więc usiłowałam omijać. Co było dość trudne, bo opisy zachwyconych klientów mieszają się z radami autora.

Autor przedstawia koncepcję diety nutritariańskiej, mając na myśli pokarmy gęste odżywcze, jako podstawowe w diecie, ale upraszczając bardzo to po prostu dieta oparta na warzywach, owocach, orzechach, nasionach i roślinach strączkowych, przy czym większość posiłków ma być w formie surowej.
Ciężko byłoby mi skrytykować taki pomysł na jedzenie, bo ja w sumie tak właśnie jem.Nie wiedziałam tylko,ze to się nazywa dieta nutritariańska; po prostu jem to co lubię

Więc rady autora, chociaż momentami strasznie rozklepane i uproszczone były dla mnie interesujące.

3 część to przepisy.
Autor zaleca używanie blendera wysokobrotowego. Ale jednocześnie, mam wrażenie, jego przepisy są dość zachowawcze i uproszczone.
Zamiast zalecić, wprost w przepisie, dodanie do blendera namoczonych migdałów /orzechów/konopii zaleca dodanie mleka migdałowego (zrobionego wcześniej? po co? łatwiej to przecież razem zblendować.
Czy może kupowanego? mleko migdałowe, takie do kupienia w sklepie, ma zazwyczaj marny skład. Skoro ktoś ma blender, może dodac kilka migdałów do koktajlu zamiast szukac dobrego mleka migdałowego).

I jak na dietę, prawie całkowicie surową, jest bardzo dużo przepisów, w których składniki piecze się lub gotuje.

Tak samo nie rozumiem dodawania do koktajli borówek -skoro można je po prostu zjeść z miseczki.
Mieszanie borówek i warzyw zielonolistnych daje koktaill o brzydkim burym kolorze. Dodanie samych warzyw zielonostnych, bez borówek, daje ładny zielony kolor.

Tak samo jak nie wiem po co wyciskać sok z marchewki, a potem dodawać go jako składnik do blendera, skoro można zblendować całą marchewkę. Będzie wtedy więcej wody , no ale wody też trzeba trochę wypić w ciagu dnia. Dlaczego więc nie w tej postaci? A jest dużo mnie pracy.

I brakuje , dla mnie, w książce informacji, ale być może ominęłam je jako omijałam życiorysy szczęśliwych klientów, że migdały trzeba dośc długo namaczać, ale i nerkowce też lepiej namaczać, ze chia potrzebuje duzo płynu, i może elegancko przeczyścić czy zatkać tego kogoś kto zje chia za dużo i za mało się do tego napije.

Dziwna książka. Podzielałabym ją na 3 cześć.
Jedna część, i jest tego bardzo dużo, to radosne opisy osób, które prawie umierały, ale dzięki diecie autora odmieniły swoje życie i całkowicie wyzdrowiały.
Może to i prawda, ale nużące to było, i zbędne moim zdaniem, więc usiłowałam omijać. Co było dość trudne, bo opisy zachwyconych klientów mieszają się z radami...

"Trzy kroki do zdrowia" to książka o jedzeniu. O tym jak kolosalny ma ono wpływ na nasze zdrowie, samopoczucie i długość życia.
Nie ma tutaj niczego nowego, czyli zdrowa dieta = nieprzetworzone lub niskoprzetworzone produkty roślinne, są jedynie inaczej rozłożone akcenty w porównaniu z publikacjami innych naukowców/lekarzy zajmujących się tym samym zagadnieniem.
Poradnik jest bardzo łatwy w odbiorze, z mnóstwem powtórzeń.

Najzdrowsze jedzenie wg dr Fuhrmana to warzywa zielonolistne oraz strączkowe (w książce uparcie powtarzane jest słowo "fasola", co mnie trochę irytowało),potem (większość) pozostałych warzyw i owoce oraz orzechy i nasiona.
Autor zaleca zmniejszenie (w stosunku do standardowej diety) spożycia produktów zbożowych, białych ziemniaków (szok dla osoby pochodzącej z kraju kartoflem stojącym!). Odradza używanie soli (nawet morskiej),na co kładzie bardzo duży nacisk oraz dopuszcza niewielkie spożycie mięsa czy innych produktów odzwierzęcych, jednak całkowita z nich rezygnacja jest wg Fuhrmana korzystniejsza. Silny nacisk kładzie także na spożywanie orzechów i pestek. Zakazuje spożywania przekąsek; wbrew popularnej opinii twierdzi, że należy spożywać 3 posiłki dziennie.
Często podkreśla też wagę ćwiczeń fizycznych.

Od strony merytorycznej książka spisuje się dobrze, jest zaopatrzona w dość porządną bibliografię. Ciekawe było wprowadzenie rozdziału traktującego o uzależnieniu od niezdrowej żywności, jest tam parę wskazówek jak się od niego uwolnić, ale i tak rozdział zakończony jest stwierdzeniem, że nie ma drogi na skróty, a ogólny jego sens jest taki, że jedynym sposobem na pozbycie się uzależnienia jest nieuleganie mu. Czyli trenujemy silną wolę, panie i panowie, nie ma letko.
Dość mnie zdziwił całkowity brak wzmianki o witaminie B12, która jest przecież tak gorącym tematem dla osób niejedzących produktów odzwierzęcych.

Natomiast co do stylu, w jakim został napisany ten poradnik, to jest on iście amerykański (tak, to NIE jest komplement). Autor często podkreśla swoje sukcesy zawodowe (tysiące wyleczonych),przytacza listy od wdzięcznych pacjentów, z których większość zakończona jest tekstem "Dziękuję Ci, dr Fuhrman!). Poleca też swoje własne mieszanki przyprawowe i inne produkty oraz blender Vitamix (czy to nie reklama...?)
Trochę śmieszy mnie określenie nutritarianin (tak autor nazwał osobę stosującą jego dietę, ale mi kojarzy się z członkiem sekty) oraz wprowadzenie nazwy "gęstość odżywcza" - autor niby przyznaje, że niczego nowego nie odkrył, ale jednocześnie pisze tak, jakby jednak to zrobił.

Około połowę objętości książki zajmują przepisy (w większości te same co w innych publikacjach tego autora). Wiele z nich zawiera produkty trudno dostępne w Polsce. Często wykorzystywany jest ocet, musztarda oraz mleko roślinne, co wprawia mnie w lekką konfuzję, bo według to nie jest "niskoprzetworzna żywość roślinna".
Ja póki co wypróbowałam jeden przepis i byłam daleka od zachwytu. :-P

Podsumowując - to wartościowa pozycja, otwierająca oczy na wagę odżywiania, napisana przystępnie, ale dla polskiego czytelnika może potencjalnie wydawać się nieco "charakterystyczna" stylistycznie.
Dwie inne książki Joela Fuhrmana, które przeczytałam wcześniej ("Jedz aby żyć zdrowo. Przepisy" oraz "Wylecz cukrzycę" zrobiły na mnie identyczne wrażenie.

"Trzy kroki do zdrowia" to książka o jedzeniu. O tym jak kolosalny ma ono wpływ na nasze zdrowie, samopoczucie i długość życia.
Nie ma tutaj niczego nowego, czyli zdrowa dieta = nieprzetworzone lub niskoprzetworzone produkty roślinne, są jedynie inaczej rozłożone akcenty w porównaniu z publikacjami innych naukowców/lekarzy zajmujących się tym samym zagadnieniem.
Poradnik...

Bardzo dobra książka dla wszystkich! Napisana łątwym językiem. Ta książka jest treningiem ciagnącym nas ku zdrowemu odżywianiu. Dużo teorii i praktyki wpływa na dobry odbiór tej pozycji. Wiele cennych informacji. Bardzo ważny autor w kategorii wiedzy o żywieniu.

Bardzo dobra książka dla wszystkich! Napisana łątwym językiem. Ta książka jest treningiem ciagnącym nas ku zdrowemu odżywianiu. Dużo teorii i praktyki wpływa na dobry odbiór tej pozycji. Wiele cennych informacji. Bardzo ważny autor w kategorii wiedzy o żywieniu.

Dobra książka, chociaż trochę "przegadana", jest dużo powtórzeń i mówienia o tym samym. Poza tym książka opisuje rzeczywistość amerykańską, więc niektóre rzeczy niewiele nam, Europejczykom, mówią i nas nie dotyczą. Wiele produktów, o których pisze dr Fuhrman, nie jest u nas dostępnych. Jednak warto przeczytać. Duży plus za przepisy kulinarne (1/3 książki) i rozpisane menu na cztery tygodnie.

Dobra książka, chociaż trochę "przegadana", jest dużo powtórzeń i mówienia o tym samym. Poza tym książka opisuje rzeczywistość amerykańską, więc niektóre rzeczy niewiele nam, Europejczykom, mówią i nas nie dotyczą. Wiele produktów, o których pisze dr Fuhrman, nie jest u nas dostępnych. Jednak warto przeczytać. Duży plus za przepisy kulinarne (1/3 książki) i rozpisane menu...

Dr. Furman przedstawia w swojej książce korzyści płynące z diety wysoko odżywczej, składającej się głównie z nieprzetworzonych owoców i warzyw. Gorąco namawia do pozbycia się z talerza soli i olejów. W bardzo przystępny sposób opisuje pozytywne zmiany w organizmie, choroby jakie ustąpią lub znacznie zmniejszą swoje objawy. Nie są to opowieści wyssane z palca bo dr. Furman prowadzi swoja praktykę lekarską od lat i od lat pomaga swoim pacjentom zmienić nawyki żywieniowe. Autor oparł założenia swojej diety na badaniach dr. Cambella i Ornischa oraz na własnych obserwacjach.
Niestety nie jest to pozycja idealna na polski rynek ponieważ pisana jest stricte pod konsumenta z USA. Wstęp do książki stanowią zwierzenia pacjentów, którym się udało. Są one utrzymane w tonie wręcz nadmiernej radości i wdzięczności co powoduje, że można nie odebrać tej pozycji poważnie. Drugim minusem są przepisy ma końcu książki. Są fajne, zdrowe i często koszmarnie drogie. Niektóre składniki są wręcz niedostępne ne polskim rynku. Z drugiej strony można te przepisy modyfikować pod własne realia a część z nich nawet da się przyrządzić bez większych kosztów.
Jeżeli ktoś chce coś zrobić dobrego dla siebie to powinien koniecznie przeczytać tę pozycję i trochę nad nią pomyśleć. Furman jest dość radykalny w swoich poglądach na to co jest dla nas korzystne ale nawet osoby o mniejszym parciu na zdrowie znajdą tu ciekawe rady dla siebie i stan ich organizmu poprawi się.

Dr. Furman przedstawia w swojej książce korzyści płynące z diety wysoko odżywczej, składającej się głównie z nieprzetworzonych owoców i warzyw. Gorąco namawia do pozbycia się z talerza soli i olejów. W bardzo przystępny sposób opisuje pozytywne zmiany w organizmie, choroby jakie ustąpią lub znacznie zmniejszą swoje objawy. Nie są to opowieści wyssane z palca bo dr. Furman...

Polecam każdemu, kto chce zacząć zdrowo żyć. Jesteś tym, co jesz. Bez wiedzy o zdrowym odżywianiu nie osiągniesz zdrowia. A ta książka pomoże ci w tym

Polecam każdemu, kto chce zacząć zdrowo żyć. Jesteś tym, co jesz. Bez wiedzy o zdrowym odżywianiu nie osiągniesz zdrowia. A ta książka pomoże ci w tym