Dan Buettner

Kiedyś słyszałam, że w XXI wieku będziemy korzystać z telemedycyny i cyberchirurgii. Słyszałam też, że w XXI wieku będziemy mieli szczepionkę na raka i skuteczne lekarstwo na AIDS. Słyszałam, że mamy szanse na długowieczne życie, prawie nieśmiertelność. I żyję już w tym XXI wieku kilkanaście lat, a ludzie nadal chorują, nadal umierają w wieku 40, 50, 60 lat. Są szczepionki na raka, ale nie każdego. Ludzie z HIV mogą żyć długo, jak wszyscy inni, ale AIDS nadal zabija. Mamy też autyzm, Zespół Downa i inne zespoły zaburzeń, mamy cukrzycę i otyłość w stopniu epidemiologicznym właściwie. Wcale jakoś ten XXI wiek nie wygląda od strony zdrowotnej wspaniale. Tymczasem Dan Buettner opisuje w swojej książce pięć tzw. Niebieskich Stref, gdzie żyją długowieczni: Okinawa, Sardynia, Kostaryka, okolice San Francisco, grecka wyspa. Ludzie ci, badani stulatkowie, nie korzystają z telemedycyny i cyberchirurgii, nie odkryli ani szczepionki na raka ani lekarstwa na AIDS. Mało tego, nie stosują żadnych cudownych uzdrawiających metod, by żyć długo w zdrowiu. Czy te rejony świata mają zatem jakieś magiczne oddziaływanie na ludzi? Też nie. Sekret długowieczności kryje się wg Buetnerra gdzie indziej. W zdrowym, zbilansowanym odżywianiu, pogodzeniu ze światem, ludźmi i naturą, w spokojnym, zharmonizowanym uczestniczeniu w życiu, wreszcie - w orientacji na radość z niego. Opisane spotkania z długowiecznymi mogą dostarczyć inspiracji, jak żyć zdrowo i spokojnie, by doczekać się sędziwego wieku. Można to jednak wywnioskować z rozmów ze stulatkami, opisów ich codziennego życia. Nie rozumiem więc zupełnie, po co autor silił się na tworzenie mini-poradnika, ale tłumaczę sobie to tak, że Amerykanie mają to już po prostu we krwi. Tym bardziej nie rozumiem, po co wydano osobne "Niebieskie strefy w praktyce". Wydaje mi się, że tematu Niebieskich stref nie da się zgłębiać w nieskończoność. Spotkani tam stulatkowie nigdy nie stosowali skomplikowanych metod, nie żyli w sposób, w jaki każdy z nas nie mógłby żyć. Wydaje się, że wystarczyłoby czerpać z ich wewnętrznej, życiowej mądrości, by osiągnąć podobne wyniki. Czy jesteśmy jednak w stanie zastosować się do tych naturalnych sposobów?