Dotychczas uważałem, że Pilipiuk nie napisał książki, która mogłaby mnie zainteresować. Zaintrygował mnie tytuł i jak usiadłem by tylko "przejrzeć" to co napisał autor momentalnie wchłonęła mnie fabuła.
Wyobraźcie sobie, że jest rok 2012. Nieodpowiedzialny prezydent Rzeczpospolitej Polskiej ukrywa przed światem fakt, że ma cztery głowice rakiet z ładunkiem bomby atomowej. Niemcy mają ich prawdopodobnie kilkaset, a Czesi kilkanaście jeśli nie kilkadziesiąt.
O "strzeżonej tajemnicy" rakiet nuklearnych dowiaduje się siatka terrorystyczna, która dokonuje zamachu, a następnie wystrzelenia rakiet. Łatwo się domyśleć, że atak rodzi kontratak i tak właśnie się dzieje. Momentalnie z powierzchni Ziemi zostaje unicestwiono ponad cztery miliardy ludzi. Na chorobę popromienną umiera kolejny miliard. Garstka, która ocalała próbuje z pozytywnym skutkiem odwrócić bieg historii. W 2014 roku zostaje tylko "skoczyć" w przeszłość
i Wskrzesić ludzkość. Co jednak może zrobić
("mózg operacji")profesor Rawicz, Filip, Magda, Paweł?
Jak poradzić sobie w obliczu takich destrukcyjnych sił jak chociażby ochrana carskiego Cyrkułu XIX- wiecznego Królestwa Polskiego, który będzie chciał zniweczyć wysiłki technologicznego postępu rodem z XXI ?

Niewątpliwym atutem książki są ilustracje, która pozwalają przeżywać to co przełomowych momentach doświadczają głowni bohaterowie. Rewelacyjnie odzwierciedla nuklearne "śmietnisko" post-wojennego świata. Dzięki tym rysunków możemy także zobaczyć oczyma bohaterów Pawła i Michała jak wyglądała Warszawa na przełomie XIX/XX wieku. Miejsca, których już nie ma.

Zaskakująca i szybka akcja, wciągająca fabuła. Jestem oczarowany zakończeniem powieści, które było przemyślane i przekonało mnie, że ten autor ma wielki potencjał, który zwrócił moją uwagę

Dla "nieprzekonanych" do książki: Anegdota z XVII w.

"Był zwyczaj, że gdy kobieta nakryła skazańcowi głowę chustką
i krzyknęła, że bierze go sobie za męża, uwalniano go.
Pewnego razu mieli powiesić zbója. Stał już pod szubienicą, gdy jakaś kobieta, mocno posunięta w latach, przedarła się przez tłum, nakryła faceta chustką i zaczęła krzyczeć, że bierze go sobie za męża. Koleś zdjął chustkę z głowy, popatrzył na babę, a potem zwrócił się do kata: "Wieszaj, mistrzu Jakubie". *

*tamże, str. 350

Dotychczas uważałem, że Pilipiuk nie napisał książki, która mogłaby mnie zainteresować. Zaintrygował mnie tytuł i jak usiadłem by tylko "przejrzeć" to co napisał autor momentalnie wchłonęła mnie fabuła.
Wyobraźcie sobie, że jest rok 2012. Nieodpowiedzialny prezydent Rzeczpospolitej Polskiej ukrywa przed światem fakt, że ma cztery głowice rakiet z ładunkiem bomby atomowej....