Iggy Pop i Jim Osterberg stworzyli razem wspaniały życiorys, który czyta się z przerażeniem, obrzydzeniem, śmiechem i refleksją naraz. Paul Trynka skolekcjonował wspomnienia i wypowiedzi najbliższych i bardzo dalekich towarzyszy wokalisty, pozwalając tym samym uchwycić jak najszerszą perspektywę. Perspektywę ukazującą człowieka w pełnej, acz niezgłębionej do końca krasie.

I ciężko się takie pozycje (biografie) ocenia z perspektywy literackiej. No bo fakt, że historia trzyma w napięciu, to raczej „zasługa” samego bohatera, niż autora książki. Jednak ilość szczegółów zawartych w tym, bądź co bądź, mocno chaotycznym życiorysie, nakazuje oddać Trynce szacunek.

Jednak najważniejsze, że nie jest to książka służąca jedynie jako opowieść o idolu. Z losów Iggy’ego można wyciągnąć wiele wniosków, zastanowić się nad ceną jaką płacimy za (chore) ambicje, jaki możemy mieć wpływ na otoczenie, a otoczenie na nas. Jednak przede wszystkim, jak możemy zatracić się w pomyśle, który miał nam z początku ułatwiać funkcjonowanie. Czarna opowieść, którą z powodzeniem mógłby zekranizować Tarantino, Haneke czy nawet Taika Waititi i żaden nie musiałby zmieniać charakteru swoich dzieł.

A to, że książka ucieka czasem w kierunku tłumaczenia Popa z jego wielu świństw. Cóż, pewnie to ten jego niesamowity urok osobisty tak zamieszał autorowi w głowie. Jak i nam wszystkim.

Iggy Pop i Jim Osterberg stworzyli razem wspaniały życiorys, który czyta się z przerażeniem, obrzydzeniem, śmiechem i refleksją naraz. Paul Trynka skolekcjonował wspomnienia i wypowiedzi najbliższych i bardzo dalekich towarzyszy wokalisty, pozwalając tym samym uchwycić jak najszerszą perspektywę. Perspektywę ukazującą człowieka w pełnej, acz niezgłębionej do końca...