Ojej! Po moim wcześniejszym zbesztaniu autorki, muszę zwrócić jej część honorów.
Bo oto kilka niewyjaśnionych spraw w pierwszym tomie, wyjaśniło się w drugim, m.in. to, skąd Ariel jest taka potężna, co wcale nie wyjaśnia, dlaczego wciąż wszystko jej się udawało bez żadnego problemu! Np. w próbie na dziewiątego maga, przy której większość kandydatów zwyczajnie ginęła. Ona zaś dokonała jej bez większego problemu. Podczas walki z ośmioma bojowymi smokami, żaden nie zdołał się nawet do niej zbliżyć. Po prostu rozpi***oliła system swoją zaj***stością xd.
Brak słów.

Ciągłe śmierci Marcusa i Ariel. Co to ma być?! Jeśli się uśmierca bohatera to już tak, żeby, kurdę, nie wstał, a nie tak, żeby wstawał co chwilę. Litości.

Nielogiczności zachowań postaci ciąg dalszy, niekonsekwencja, o której wspomnieli już wcześniej użytkownicy, rzucają się w oczy na każdej stronie. Postacie w dalszym ciągu płytkie, jałowe, takie same. Dialogi głupie i naiwne.

Zdrady... Ojejciu. No w tym to autorka przynajmniej konsekwentna była! Zdradzali wszyscy. Żony mężów, mężowie żony, przyjaciele siebie nawzajem. Zdradził nawet zakochany Marcus Ariel, która mimo tego, że miała młodą córkę, to dała się zabić swojemu kochasiowi, zamiast bronić się do upadłego. Żartowałem! Ariel przeżyła! Co więcej, Marcus też kilka razy zabił się na śmierć, a jednak udało mu się przeżyć i znów być szczęśliwie zakochanym w Ariel.
Kiedy w końcu miałem nadzieję, że autorka prawdziwie ich uśmierciła podczas walk ze zdrajcami, czym dodała by ciut ciut charakteru tej książce bez charakteru, to cudownym trafem Amanda zrobiła tak, żeby było fajnie i oni mimo wszystko żyli.

"Mimo wszystko" tak... To dobre określenie dla całej tej trylogii.
Mimo wszystko zdrada musi być, Mimo wszystko Marcus musi żyć. Mimo wszystko Ariel musi się udawać wszystko i mimo wszystko wszystko.

Jednak działo się w niej więcej niż w poprzedniej części. Miejscami pojawiły się też niespodziewane zwroty akcji, które i tak po kilku zdaniach stały się przewidywalne. No, ale "mimo wszystko".

Szkoda, bo historia i wykreowany świat miałyby potencjał, gdyby... "Mimo wszystko"!

Ojej! Po moim wcześniejszym zbesztaniu autorki, muszę zwrócić jej część honorów.
Bo oto kilka niewyjaśnionych spraw w pierwszym tomie, wyjaśniło się w drugim, m.in. to, skąd Ariel jest taka potężna, co wcale nie wyjaśnia, dlaczego wciąż wszystko jej się udawało bez żadnego problemu! Np. w próbie na dziewiątego maga, przy której większość kandydatów zwyczajnie ginęła. Ona...