Postanowiłam dać Murakamiemu jeszcze jedną szansę i spróbować przeczytać książkę z jego dorobku pisarskiego. Poprzednia pozycja, od której zaczęłam znajomość z tym autorem, bardzo mnie rozczarowała i zawiodła. Nie umiałam przez nią przebrnąć, więc poddałam się już po połowie. Miałam ogromną nadzieję trafić tym razem na coś lepszego, o czym mogłabym bez wahania powiedzieć, że mi się podobało.

Nie mogłam zdecydować się, po którą powieść Murakamiego warto byłoby sięgnąć tym razem, ale ostatecznie padło na "Na południe od granicy, na zachód od słońca". Zachęcił mnie do tego tytuł, bo wydał mi się nieco tajemniczy i trochę poetycki. Opis również zapowiadał interesującą historię, więc postanowiłam się z nią zapoznać. Przyznaję, że wybór był strzałem w dziesiątkę. Książka wciągnęła mnie do tego stopnia, że przeczytałam ją w jeden dzień, a przy ostatnich stronach było mi żal, że muszę ją już odłożyć na półkę. Mogłoby się wydawać, iż ta opowieść jest nieco banalna i z pozoru mało ciekawa, wręcz szablonowa, aczkolwiek styl Murakamiego zupełnie odbiega od stylu innych pisarzy, którzy tworzyli powieści o podobnej tematyce. Czytając tę książkę, miałam wrażenie, że sama uczestniczę w rozgrywanych wydarzeniach. Całkowicie przeniosłam się do wykreowanego świata, co świadczy o tym, że Murakami doskonale przemyślał i opisał losy głównego bohatera, tak, by czytelnik miał wrażenie, że akcja powieści rozgrywa się w rzeczywistości.

Dużym atutem jest niewątpliwie sam główny bohater, którego pisarz wykreował z precyzyjną wręcz dokładnością. Mamy okazję poznać jego losy, poczynając od dzieciństwa, a kończąc na teraźniejszości, kiedy jest już dorosłym mężczyzną. Reszta postaci jest w gruncie rzeczy drugoplanowa, a autor oraz czytelnik skupia się przede wszystkim na głównym bohaterze.

Akcja rozgrywa się w pięknym kraju, a mianowicie w Japonii, jednak jeśli ktoś sięga po tę książkę z zamiarem przeczytania wielu barwnych opisów malowniczych krajobrazów, to niestety bardzo się rozczaruje. Murakami w tej kwestii nie wykazał się dużą wyobraźnią, aczkolwiek nie jest to znaczący minus tej powieści. Jedyną, sporą wadą jest fakt, iż autor bardzo pobieżnie opisał całą historię, pomijając niektóre, moim zdaniem ważne, aspekty.

Oczywiście polecam. Myślę, że każdy znajdzie w tej krótkiej powieści coś dla siebie. Jest to historia, która nasuwa pewne refleksje i ma w sobie pewne przesłanie. Fabuła ma tzw. drugie dno, które skłania do myślenia i sprawia, że tę powieść pamięta się przed długi czas. Teraz jestem przekonana, że jeszcze nie raz sięgnę po pozycje z dorobku tego pisarza i mam nadzieję, że spodobają mi się tak, jak ta.

Postanowiłam dać Murakamiemu jeszcze jedną szansę i spróbować przeczytać książkę z jego dorobku pisarskiego. Poprzednia pozycja, od której zaczęłam znajomość z tym autorem, bardzo mnie rozczarowała i zawiodła. Nie umiałam przez nią przebrnąć, więc poddałam się już po połowie. Miałam ogromną nadzieję trafić tym razem na coś lepszego, o czym mogłabym bez wahania powiedzieć,...