Pradawny stworzył niegdyś dwoje ludzi: Namsarę uważanego przez resztę za bohatera oraz Iskari - kobietę siejącą zło i śmierć. To na jej cześć nazwano Ashę, córkę króla Firgaardu, która w tajemnicy przed ojcem zwabia smoki za pomocą zakazanych opowieści. Aby uniknąć ślubu ze znienawidzonym komendantem, Asha musi przynieść swojemu królowi głowę smoka, który przed laty straszliwie ją okaleczył. Jednak czy pośród plątaniny kłamstw i groźnych opowieści dziewczynie uda się dostrzec prawdę zatajaną przed nią od bardzo dawna?

Na temat ,,Ostatniego Namsary'' słyszałam na zagranicznym bookstagramie wiele dobrego. Nie byłam do końca pewna, czego konkretnie mogę spodziewać się po tej książce, lecz równocześnie nie wymagałam od niej cudów.
Na samym początku wgryzienie się w fabułę okazało się dość trudne. Mimo krótkich rozdziałów stron wydawało się coraz więcej, a historia sprawiała wrażenie nieco poplątanej. Jednak po przyswojeniu sobie wykreowanego przez autorkę świata zaczęły się pojawiać sytuacje, które naprawdę przyciągnęły moją uwagę. Tempo czytania stało się szybsze, moje zainteresowanie dalszym rozwojem wydarzeń wciąż rosło...lecz jakiś czas później na powrót ustało. Jest to chyba pierwsza powieść fantasy, w której występują smoki i z jaką osobiście miałam styczność, więc sam fakt ich przedstawienia okazał się czymś nowym, a tym samym oczywiście czymś na plus. Choć nie mogę przyczepić się do bohaterów, nie powiem także, iż zdołałam się z nimi zżyć. Zabrakło mi tutaj również choć odrobiny humoru, który dodałby charakteru całej historii oraz czegoś, co zdołałoby mnie bardziej zaskoczyć.

W gruncie rzeczy mam niezwykle mieszane uczucia względem ,,Ostatniego Namsary''. Zaletą tej lektury jest na pewno stojący na solidnych fundamentach świat, motyw smoków i pradawnych opowieści, jednak cała reszta wypada dość blado na tle innych książek z tego gatunku. Jeśli zostaną wydane pozostałe tomy tej serii, sięgnę po nie bardziej z uwagi na fakt, że nie lubię zostawiać niedokończonego cyklu powieści, niż przez wzgląd na moje zainteresowanie dalszym rozwinięciem fabuły. Wydaje mi się, iż w momencie, gdy książka nabrała większego rozmachu i powoli zyskiwała moją sympatię, zaczęłam oczekiwać od niej więcej niż zamierzałam. To sprawiło, że ,,Ostatni Namsara'' nie prezentując niczego ponad to, co zostało już pokazane, sprawił mi lekki zawód, przez co nie czuję się do końca usatysfakcjonowana po jego zakończeniu.

Podsumowując, w mojej opinii książka okazała się całkiem dobra, jednak nie podzielam w pełni wszechobecnych zachwytów pozostałych czytelników.

Pradawny stworzył niegdyś dwoje ludzi: Namsarę uważanego przez resztę za bohatera oraz Iskari - kobietę siejącą zło i śmierć. To na jej cześć nazwano Ashę, córkę króla Firgaardu, która w tajemnicy przed ojcem zwabia smoki za pomocą zakazanych opowieści. Aby uniknąć ślubu ze znienawidzonym komendantem, Asha musi przynieść swojemu królowi głowę smoka, który przed laty...