Jak dla mnie jest to część druga wątków rozpoczętych w "Przybyszu z morza".
Autor snuje swoją opowieść powoli, bez pośpiechu. Co jak dla mnie jest dużym plusem. Polubiłam tą sagę między innymi za ten niesamowity nastrój jaki potrafi wzbudzić we mnie Autor. Nawet jeżeli przez kilkanaście stron niewiele się dzieje to i tak czytanie sprawia mi ogromną przyjemność.
Muszę jednak przyznać, że wątek Rossa i Demelzy dużo bardziej przypadł mi do gustu niż historie ich dzieci.
Przy poprzedniej opinii napisałam, że zupełnie inaczej wyobrażałam sobie dzieci tej dwójki. Żywiołowe, bardziej charakterne, z poczuciem humory. Tak je sobie wyobrażałam. Tymczasem pod mój opis podpada jedynie najmłodsza latorośl czyli Bella, która z racji młodego wieku nie odgrywa jeszcze żadnej znaczącej roli w książce.
Jeremy jest jak dla mnie nijaki, rozumiem, że to ty naukowca, który chce odmienić przemysł kopalniany ale mimo wszystko nie czuję do niego sympatii.
Clowence to już inna bajka. W tej części wyjątkowo mnie irytowała. Mam wrażenie, że w stosunku do Stephana myślała zdecydowanie inną częścią kobiecego ciała niż głową. Do tego nie wyróżnia się absolutnie niczym od innych bohaterek. Śmieje się z głupich żartów adoratorów, stroi się na bal, lubi tańczyć. Taka tam typowa panienka tamtych czasów.
Moje przypuszczenia co do Stephana się sprawdziły. Nie wątpię, że kocha Clowence ale nie jest to taka miłość jakiej pragną kobiety. Jest zaborczy, zazdrosny i niewierny.
Swoją drogą skoro krążyły o tej niewierności plotki, a Clowence i tak nie dawała im wiary, to jednak jednoznacznie wskazuje, że ta dziewczyna nie jest zbyt mądra. Przeczytam oczywiście kolejny tom ale liczę na jakieś zwroty akcji. Na rozwinięcie się charakterów naszym bohaterów i na powrót Geoffreya Charlesa. Myślę, że jego pojawienie się wniosłoby nieco świeżości w tę historię.

Jak dla mnie jest to część druga wątków rozpoczętych w "Przybyszu z morza".
Autor snuje swoją opowieść powoli, bez pośpiechu. Co jak dla mnie jest dużym plusem. Polubiłam tą sagę między innymi za ten niesamowity nastrój jaki potrafi wzbudzić we mnie Autor. Nawet jeżeli przez kilkanaście stron niewiele się dzieje to i tak czytanie sprawia mi ogromną przyjemność.
Muszę...