Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Całkiem dobrze mi się ją czytało. Początek jest wciągający i ciekawy. Pod koniec robi się trochę monotonnie i mało akcyjnie według mnie. Nie podobał mi się koniec, liczyłam na inne zakończenie, bardziej tajemnicze może nie do końca zamykające.
Jak na książkę wydana po raz pierwszy w latach 50 to zestarzała się ona dobrze. Oczywiście coś co w tamtych czasach było czymś innym i świeżym teraz już jakie po prostu nie jest. Sporo było filmów i seriali z podobnym motywem dlatego nie czułam strachu czy nawet niepewności podczas lektury. Mimo to dobrze się bawiłam.

Całkiem dobrze mi się ją czytało. Początek jest wciągający i ciekawy. Pod koniec robi się trochę monotonnie i mało akcyjnie według mnie. Nie podobał mi się koniec, liczyłam na inne zakończenie, bardziej tajemnicze może nie do końca zamykające.
Jak na książkę wydana po raz pierwszy w latach...

Rozwiń

Zwiń

Jako opowiadanie będące częścią jakiegoś zbioru miałoby to racje bytu. Jako osobna historia jest według mnie książką niejaką, nudną, nic nie wnoszącą. Nie chcę powiedzieć niepotrzebną ale w zasadzie tak jest.
Nie wiem skąd zachwyty.

Jako opowiadanie będące częścią jakiegoś zbioru miałoby to racje bytu. Jako osobna historia jest według mnie książką niejaką, nudną, nic nie wnoszącą. Nie chcę powiedzieć niepotrzebną ale w zasadzie tak jest.
Nie wiem skąd zachwyty.

Kompletnie mnie nie wciągnęło. Niby sporo się działo, nawet mam wrażenie, że miejscami za dużo ale mimo to nie byłam w tej historii. Słuchałam i nic z tego nie wynosiłam. I nie sądzę żeby była to wina lektora, po prostu mnie nie wciągnęłam opowieść, którą w sumie znałam z filmów. I tutaj, podobnie jak z Władcą pierścieni, w mojej opinii filmy są dużo lepsze.

Kompletnie mnie nie wciągnęło. Niby sporo się działo, nawet mam wrażenie, że miejscami za dużo ale mimo to nie byłam w tej historii. Słuchałam i nic z tego nie wynosiłam. I nie sądzę żeby była to wina lektora, po prostu mnie nie wciągnęłam opowieść, którą w sumie znałam z filmów. I tutaj, ...

Rozwiń

Zwiń

Po pierwsze ta książka to nie jest horror. Pewne elementy grozy w sobie ma ale jest ich bardzo mało.
Po drugie, strasznie rozczarowało mnie wyjaśnienie zagadki kufra i to na tak wczesny etapie bo w zasadzie w połowie książki. Spodziewałam się czegoś innego, czegoś na zasadzie puszki Pandory. Tymczasem otrzymałam dziwne i nie do końca trzymające się kupy rozwiązanie (przynajmniej według mnie).
Pierwsza część książki jest dużo lepsza. W drugiej pojawiają się bohaterowie, którzy w sumie nic nie wnoszą do fabuły (oprócz Reedów). Pojawia się dużo zbędnego tekstu o niczym i zakończenie, które łatwo przewidzieć.
Dla mnie niestety rozczarowanie. Piękna okładka skrywa bardzo nijaką opowieść. 3 gwiazdki za treść plus jedna z niesamowitą okładkę, która to właśnie mnie przyciągnęła.

Po pierwsze ta książka to nie jest horror. Pewne elementy grozy w sobie ma ale jest ich bardzo mało.
Po drugie, strasznie rozczarowało mnie wyjaśnienie zagadki kufra i to na tak wczesny etapie bo w zasadzie w połowie książki. Spodziewałam się czegoś innego, czegoś na zasadzie puszki Pando...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo mi się podobało. Zarówno rozdziały z przeszłości jak i teraźniejszości. Nie ma co tu więcej pisać (wszystko zostało już powiedziane przez innych). Polecam chociaż historia jest trudna.

Bardzo mi się podobało. Zarówno rozdziały z przeszłości jak i teraźniejszości. Nie ma co tu więcej pisać (wszystko zostało już powiedziane przez innych). Polecam chociaż historia jest trudna.

Bardzo się napaliłam na tą serię, sporo pochlebnych opinii o niej słyszałam i w sumie trochę się rozczarowałam.
Książka nie jest zła, jest przyjemna, zabawna, miła, bohaterowie są świetni. Do tego mamy cięty język i humor, który mi pasuje.
Niestety czegoś brakuje, sama nie wiem czego. Nie wciągnęła mnie tak jak myślałam. A szkoda.
Sięgnę oczywiście po następne części żeby przekonać się czy jest dla mnie ale zdecydowanie będzie to audio. Mam wrażenie, że dużo lepiej się tej książki słucha niż fizycznie czyta.

Bardzo się napaliłam na tą serię, sporo pochlebnych opinii o niej słyszałam i w sumie trochę się rozczarowałam.
Książka nie jest zła, jest przyjemna, zabawna, miła, bohaterowie są świetni. Do tego mamy cięty język i humor, który mi pasuje.
Niestety czegoś brakuje, sama nie wiem czego. Ni...

Rozwiń

Zwiń

To moja druga książka tego autora i zdecydowanie jest gorsza niż książka "Tylko ona została".
Bardzo zaintrygował mnie opis "Jedynych ocalałych" natomiast ta ciekawa historia ginie gdzieś w opisach i wydarzeniach kompletnie niepotrzebnych. Słuchałam w audio i w zasadzie przez jakieś 60% nic się nie dzieje. Owszem dobrze się tego słuchało, nie nudziło ale akcji brak.
A kiedy już do głównej akcji przechodzimy to jest to jakieś takie miałkie, nijakie. Nie ma emocji, dreszczyku. Zakończenie owszem było zaskoczeniem ponieważ obstawiałam inne ale mimo wszystko nie usatysfakcjonowało mnie.
Na pewno sięgnę jeszcze po inne książki autora bo mimo wszystko jestem ciekawa.

To moja druga książka tego autora i zdecydowanie jest gorsza niż książka "Tylko ona została".
Bardzo zaintrygował mnie opis "Jedynych ocalałych" natomiast ta ciekawa historia ginie gdzieś w opisach i wydarzeniach kompletnie niepotrzebnych. Słuchałam w audio i w zasadzi...

Rozwiń

Zwiń

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki.
Miejscami mi się naprawdę podobała i wciągała. Ciekawa była postać Paula Atrydy, który bardzo się zmienia podczas całej książki. Z chłopca, nieco zadufanego w sobie staje się mężczyzną walecznym, silnym ale też ogarniętym misją.
Książka jest moim zdaniem nierówna. Tak jak napisałam czytało mi się ja dobrze ale były miejsca kiedy było nudno i nużąco i powtarzalnie. Nie podobały mi się tematy mistyczno- religijno- filozoficzne. Nie mój klimat. Nie podobało mi się większość postaci, które albo były nudne i nijakie jak Chani albo wszystkowiedzące jak Jessika. Najciekawsi dla mnie byli Harkonnenowie.
Myślę, że sięgnę po następną część ponieważ ta urywa się praktycznie w pół zdania.
Rozczarowałam się, liczyłam na zakochanie się w tej książce natomiast miłości brak. Nie jest to dla mnie arcydzieło literatury, może w latach kiedy książka została wydana takowym arcydziełem była. Ja niestety tego w niej nie odnalazłam.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki.
Miejscami mi się naprawdę podobała i wciągała. Ciekawa była postać Paula Atrydy, który bardzo się zmienia podczas całej książki. Z chłopca, nieco zadufanego w sobie staje się mężczyzną walecznym, silnym ale też ogarniętym misją.
Książka jest...

Rozwiń

Zwiń