Od dawna chciałam poznać prozę jednego z najzdolniejszych polskich autorów literatury fantastycznej-Krzysztofa Piskorskiego. Okazja nadarzyła się, gdy Wydawnictwo Literackie wydało ,,Zadrę" w nowym, rozszerzonym i jednotomowym wydaniu.

Europa, 1819 rok. Napoleon Bonaparte zamierza skolonizować Nową Europę po drugiej stronie etherowej bramy. Niezamieszkałe połacie globu stają się pragnieniem różnych mocarstw, które za wszelką cenę chcą zdobyć nowe ziemie. Carvenhill i Faraday kończą budowę bramy dla Anglii, rosyjska działa dzień i noc przerzucając żołnierzy, Prusacy konstruują swoją bramę podobnie jak Samuel Morey w Ameryce. Wszystkich ogarnia wyścig do Nowego Świata. Napoleon liczy na to, że Polacy utrzymają dla niego ziemie wschodu, gdyż dążą do odzyskania korony oraz ziem zagarniętych przez Prusaków i Rosjan.

Wydarzenia rozgrywają się równolegle w dwóch światach, a łącznikiem są etherowe bramy, które działają na zasadzie energii próżni. Otwierają one wiele nowych możliwości, choć najtęższe umysły nie mogą do głębi poznać zasad jej działania. Czasem przy kalibrowaniu bramy następuje seria gwałtownych wyładowań. Naładowane cewki ciągną do siebie jak magnesy, rwąc gwinty lub odpychają się tak mocno, że łuk prawie pęka. Świetlista bariera zrobiona jest z czystej energii. Naukowcy nie panują jeszcze nad etherem i często dochodzi do niespodziewanych wybuchów, zerwania trakcji kolejowych, zapalenia domów od etherowych kul lub przedostania się przez bramę dziwnych i groźnych potworów. Ludzie z jednej strony są zafascynowani możliwościami energii próżni, a z drugiej strony przerażeni jej siłą rażenia i konsekwencjami. Autor wprowadza czytelnika stopniowo w epokę etheru i dzięki temu nie ma wrażenia natłoku nowych informacji. Głównym bohaterem w Starej Europie jest młody wynalazca Maurice Dalmont, który wpada na trop tajemniczego odkrycia, zaś wydarzenia z Nowej Europy poznajemy dzięki podpułkownikowi Stanisławowi Tycowi z Legii Nadwiślańskiej.

Bohaterowie w większości są pełnokrwiści i budzą sympatię. Dalmont jest jednym z najlepszych uczniów w historii Sorbony. W wieku dwudziestu lat jest już doktorem, ale Akademia Paryska ani prasa nie interesują się jego badaniami. Z tego powodu młody mężczyzna czuje się wypchnięty na margines i opuszczony. Jego przyjaciel, Polak Stanisław Tyc, mając czternaście lat już walczy u boku wujka w insurekcji, a później nie zdejmuje prawie munduru. Wojna staje się jego fachem, nie wyobraża sobie życia bez niej. Słabiej przy nich wypada Natalie, siostra Dalmonta i narzeczona Tyca, bo przedstawiona jest jako naiwna i niezbyt rozgarnięta dziewczyna. Dużo jest postaci drugoplanowych np.: cesarzowa Maria Ludwika, marszałek Saint-Cyr, naczelny inżynier Wallenstein, adiutant hrabia de Fay, szpiedzy, żołnierze i wiele innych.

,,Zadra" to bardzo dobra rozrywkowa powieść osadzona w dwóch równoległych, ciekawie skonstruowanych światach, w których postacie historyczne mieszają się z tymi wymyślonymi. Zaskakujące wydarzenia, liczne wątki i przygody bohaterów, spektakularne bitwy i wciągający świat etheru. Czyta się bardzo szybko, gdyż dialogi są żywe, potoczyste, a opisywane sceny odmalowane z detalami. Pierwsze spotkanie z prozą Krzysztofa Piskorskiego uważam za udane.

https://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

Od dawna chciałam poznać prozę jednego z najzdolniejszych polskich autorów literatury fantastycznej-Krzysztofa Piskorskiego. Okazja nadarzyła się, gdy Wydawnictwo Literackie wydało ,,Zadrę" w nowym, rozszerzonym i jednotomowym wydaniu.

Europa, 1819 rok. Napoleon Bonaparte zamierza skolonizować Nową Europę po drugiej stronie etherowej bramy. Niezamieszkałe połacie globu...