Przeczytałam tę książkę już kilka dni temu, ale cały czas zastanawiam się nad tym czy mi się podobała czy nie.... Pierwszy raz u mnie takie wrażenia, bo zawsze wiem czy mnie coś łapie za serce czy nie.
Tu były dwie historie:
jedna dotycząca tego, jak w ogóle powstała "Narzeczona Księcia"
i druga opisująca już właściwą akcję.
No i właśnie... nawet film obejrzałam, żeby się jakoś umieć określić... ale trochę to oczywiście inaczej zostało zekranizowane... chyba nawet lepiej.
Muszę się też przyznać, że wstęp który zawiera ponad 50 str i opisuje przyczyny powstania tej książki przeczytałam na samym końcu, bo bałam się że za dużo mi zdradzi z samej opowieści.
Sama "Narzeczona Księcia" w pewnym momencie wydawała mi się raczej świetną bajką dla dzieci... później było kilka scen, których moim dzieciom bym nie przeczytała... W sumie to miałam też wrażenie, że tu absurd pogania absurd, że takie to bardzo przerysowane.
Moja ocena jest wysoka, bo ogółem dobrze się to czytało. Wstawki Pana Goldmana też dużo wnosiły do opowieści. I w sumie mnie bawiła, ale no właśnie... sama nie wiem o co mi chodzi... A najlepsze z tego wszystkiego jest chyba to, że kompletnie dałam się nabrać, że niejaki pisarz S. Morgenstern naprawdę istniał. Ogromne było moje zdziwienie, kiedy przekopując internet w związku z tą książką okazało się, że P. Goldman po prostu go wymyślił. Świetny zabieg.

No i najważniejsze pytanie: czy polecam? W sumie, to chyba polecam :) bo ja się pierwszy raz spotkałam z taką literaturą :D

Przeczytałam tę książkę już kilka dni temu, ale cały czas zastanawiam się nad tym czy mi się podobała czy nie.... Pierwszy raz u mnie takie wrażenia, bo zawsze wiem czy mnie coś łapie za serce czy nie.
Tu były dwie historie:
jedna dotycząca tego, jak w ogóle powstała "Narzeczona Księcia"
i druga opisująca już właściwą akcję.
No i właśnie... nawet film obejrzałam, żeby się...