Kolejna odsłona dobrego człowieka i jego dzieła, które pozostawił po sobie... oby ta spuścizna po ks. Kaczkowskim dalej była kontynuowana.

Kolejna odsłona dobrego człowieka i jego dzieła, które pozostawił po sobie... oby ta spuścizna po ks. Kaczkowskim dalej była kontynuowana.

Książka warta przeczytania, wręcz do powolnego delektowania się nią. Główne przesłanie książki brzmi: bądźmy dla siebie dobrzy, bądźmy dla siebie czuli, nie bójmy się okazywać miłości. Ta książka, zmusza mnie do przewartościowania swoich wartości. Mam nadzieję, że mądrość tej książki pozostanie ze mną na długo.

Książka warta przeczytania, wręcz do powolnego delektowania się nią. Główne przesłanie książki brzmi: bądźmy dla siebie dobrzy, bądźmy dla siebie czuli, nie bójmy się okazywać miłości. Ta książka, zmusza mnie do przewartościowania swoich wartości. Mam nadzieję, że mądrość tej książki pozostanie ze mną na długo.

Jak dla mnie to książka ta jest nieporozumieniem i zbiciem kasy... Czytałam wszystkie książki ks. Kaczkowskiego, a "Sztuka czułości" składa się tylko z cytatów z jego książek. Tak jakby ktoś chciał zarobić jeszcze więcej na "nowej" książce, będącej zlepkiem innych książek. Bez sensu :/

Jak dla mnie to książka ta jest nieporozumieniem i zbiciem kasy... Czytałam wszystkie książki ks. Kaczkowskiego, a "Sztuka czułości" składa się tylko z cytatów z jego książek. Tak jakby ktoś chciał zarobić jeszcze więcej na "nowej" książce, będącej zlepkiem innych książek. Bez sensu :/

Wystarczy spojrzeć na wysoką ocenę, jaką dałam tej pozycji, aby stwierdzić, że polecam ją gorąco. Książka jest krótka, czyta się ją w ekspresowym tempie. Ale ma na tyle bogatą treść, że naprawdę może przyczynić się do zmiany czyjegoś życia. Zmiany na lepsze oczywiście.

Okazuje się, że śp. ks. Kaczkowski dość często w swoich słowach odwołuje się do hekatomby II wojny światowej. Do postaw i tragedii ludzi z tamtego okresu. Jako że ja sama żywo interesuję się tą tematyką, takie odwołania skutecznie oddziałują na moją wyobraźnię.
Poza tym sposób, w jakim NIE POTĘPIAŁ On drugiego człowieka jest na tyle ujmujący, że trudno dziwić się popularności tej niezwykłej Osoby w tak szerokim i zróżnicowanym gronie.

[SPOILER]
Historia Pani Barbary niesamowicie mną wstrząsnęła. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie, co musiała przechodzić w swoim życiu. Jeżeli ktokolwiek zdecydowałby się kiedyś opisać Jej losy w ramach książki, byłaby to pozycja bestsellerowa ze względu na możliwość poznania i, być może, zrozumienia zła, jakie czai się w drugim człowieku. I to nie zła "oczywistego" z okresu wielkich konfliktów, np. z okresu II wojny światowej. Chodzi o zło, zdawałoby się, przeciętne, codzienne, owinięte przewrotnościami i niesprawiedliwościami ludzkiego losu.

Matka Pani Barbary była kimś , kto przeraża od samego początku, kiedy zostaje przywołana na kartach wspomnień. Pomimo tego, że historie z Nią pojawiają się zaledwie na kilku stronach książki, potrafią zobrazować piekło, w jakim wychowywała się Pani Barbara.

Chciałabym zrozumieć, dlaczego matka Pani Barbary stała się taka. Czy może jej odpowiednikiem kinematograficznym byłaby Beatrice Horseman? Czy sama w przeszłości doświadczyła zła, które przenosiła dalej, na swoją rodzinę? A może powody jej zachowania są dużo bardziej prozaiczne? Może po prostu to kwestia charakteru, osobowości, zbiegu okoliczności?

Na to książka nie udzieliła mi odpowiedzi. Na pewno jednak Pani Barbara nie stała się zgorzkniała i toksyczna jak BoJack Horseman, za co otrzymała docenienie i uznanie, nie tylko od śp. ks. Kaczkowskiego, ale podejrzewam, że i od odbiorców tej książki.

Przyznam, że wszystkie przytoczone historie mnie w jakiś sposób poruszyły, wryły się w moją pamięć, zapewne na zawsze. Zdecydowanie najmocniej jednak wstrząsnęło mną zachowanie ojca Pani Barbary.
Po bezwzględnej aborcji, do której Pani Barbara została dosłownie zmuszona przez matkę i medyków-okrutników, Pani Barbara, jeszcze wtedy nastolatka, przeżywała katusze. Aborcja była przeprowadzona w tragicznych warunkach, Pani Barbara nie otrzymała należytej opieki, żadnych środków uśmierzających ból, co było zemsta matki za "nieposłuszeństwo" córki, która zaszła w ciążę, aby móc wyjść za mąż za swojego ukochanego. Ta straszna historia pokazała jednak, że tam, gdzie rodzi się największe zło, może urodzić się również dobro, a przynajmniej jego zalążki.

Ojciec przychodził do pokoju córki i podawał jej leki przeciwbólowe. Ponadto przez 2 miesiące nie pił alkoholu, choć był nałogowym alkoholikiem od kiedy Pani Barbara sięgała pamięcią. Ta ojcowska troska poruszyła mną do głębi. Pokazała, że czasami otrzymujemy zranienia, ale i pomoc od tych, od których najmniej się tego spodziewaliśmy. Zwłaszcza w życiu Pani Barbary widoczna była ta zależność. Wzruszyła mnie także troska jej Brata, który widząc cierpienia siostry, starał się jej w jakiś sposób ulżyć, co spowodowało zaciśnienie łączących ich więzi.

Może nie dla wszystkich te historie będą przełomowe i znaczące, jak dla mnie. Ale moim zdaniem mogą być. I to właśnie świadczy o sile tej książki.

Wystarczy spojrzeć na wysoką ocenę, jaką dałam tej pozycji, aby stwierdzić, że polecam ją gorąco. Książka jest krótka, czyta się ją w ekspresowym tempie. Ale ma na tyle bogatą treść, że naprawdę może przyczynić się do zmiany czyjegoś życia. Zmiany na lepsze oczywiście.

Okazuje się, że śp. ks. Kaczkowski dość często w swoich słowach odwołuje się do hekatomby II wojny...

Nie widzę w tej książce NIC czułego. To po prostu bardzo trudne, wręcz traumatyczne historie dwojga ludzi, zakończone 'happy endem': "a potem spotkali ks. Kaczkowskiego i się nawrócili". Bardzo przykro mi się to czytało. Nie wspominając o tym, że połowa objętości to po prostu cytaty z innych książek Kaczkowskiego. Dla mnie ta pozycja to nie tylko rozczarowanie - czuję się przez nią oszukana. Serdecznie odradzam.

Nie widzę w tej książce NIC czułego. To po prostu bardzo trudne, wręcz traumatyczne historie dwojga ludzi, zakończone 'happy endem': "a potem spotkali ks. Kaczkowskiego i się nawrócili". Bardzo przykro mi się to czytało. Nie wspominając o tym, że połowa objętości to po prostu cytaty z innych książek Kaczkowskiego. Dla mnie ta pozycja to nie tylko rozczarowanie - czuję się...

Fascynująca, aż trudno opisać. Poruszyła mnie jak nic dotąd.

Fascynująca, aż trudno opisać. Poruszyła mnie jak nic dotąd.

Jedna z piękniejszych książek, które ostatnio czytałam. Można w niej znaleźć wiele wskazówek, podpowiedzi i odpowiedzi na trudne kwestie. Niezwykle inspirująca i skłaniająca do refleksji. Polecam każdemu!

Jedna z piękniejszych książek, które ostatnio czytałam. Można w niej znaleźć wiele wskazówek, podpowiedzi i odpowiedzi na trudne kwestie. Niezwykle inspirująca i skłaniająca do refleksji. Polecam każdemu!

+

+

Serdecznie polecam książkę.

Serdecznie polecam książkę.

Piękna książka o czułości💚

Piękna książka o czułości💚