Maria, młoda brazylijska dziewczyna rusza na podbój świata, chcąc się wyrwać z niewielkiej mieściny w której mieszka, i niestety obietnice złotych gór, błyskotliwej kariery przeżywają zderzenie z rzeczywistością. Maria kończy jako tancerka erotyczna, myślicie że nie może być gorzej? A owszem może, Maria traci tę pracę i zaczyna zarabiać jako prostytutka. Jej wiara w miłość kończy tak jak ona w rynsztoku. A jednak zawsze i w najczarniejszej ciemności tli się światło, za ten promień jasności łapie przez chwilę zaczyna wierzyć w to ze miłość do niej wróciła. Lecz jak to bywa, często w obliczu zbyt wielkiego szczęścia stajemy się tchórzami i uciekamy, tak też właśnie zrobiła Maria. To koniec? Co to to nie, przeczytajcie sami.
Nie zdradzę zakończenia.
Według mnie najlepsza książka w dotychczasowym dorobku Coelho. Po raz pierwszy pisarz nie próbuje nam doradzać, po prostu pisze o kobiecie, zbrukanej i poniżonej, ale jakże ciekawej. Dodatkowym atutem są wstawki pamiętnika Marii, pozwalające nam lepiej zrozumieć, tę młodą dziewczynę.

Maria, młoda brazylijska dziewczyna rusza na podbój świata, chcąc się wyrwać z niewielkiej mieściny w której mieszka, i niestety obietnice złotych gór, błyskotliwej kariery przeżywają zderzenie z rzeczywistością. Maria kończy jako tancerka erotyczna, myślicie że nie może być gorzej? A owszem może, Maria traci tę pracę i zaczyna zarabiać jako prostytutka. Jej wiara w miłość...