Proszona przez fanki, wykorzystując krytykę i napisane listy stanęła oko w oko z wyzwaniem, zostawiając na boku „swoją Rylee” i oddając głos Coltonowi. Kristy Bromberg, nie kryjąc początkowych trudności, dopełniła całą historię wklejając w brakujące miejsca obrazu puzzle, które wiele czytelniczek tak bardzo chciało odkryć. Wreszcie jest, „Raced. Ścigany uczuciem”, powieść, w której wyjątkowy na wiele sposobów, jak i skomplikowany rajdowiec zostaje obdarty z szat. Jego myśli, uczucia i plany przestają stanowić tajemnicę. Teraz możemy dowiedzieć się co działo się w jego głowie w trakcie najistotniejszych scen erotycznej trylogii.

Jakie było pierwsze wrażenie Donavana w chwili, kiedy natknął się na Rylee? Co czuł w momencie, kiedy na imprezie promocyjnej zobaczył ją z „panem surferem”? Dlaczego powiedział jej, że spał z Tawny? Jakie emocje towarzyszyły Coltonowi podczas intymnych zbliżeń?

Główny bohater powieści, dotąd znany z niezależności, arogancji i odwagi, przejmuje pałeczkę na zawsze żegnając się z wizerunkiem bycia zagadką. K. Bromberg, przenosząc się w głąb męskiego świata, całkiem dobrze poradziła sobie z jego kreacją, gdyż do tej chwili boski Donavan zabierał głos jedynie w dialogach. Jego pewność, ale i niepewność siebie, obawy, plany i lęki stanęły w świetle reflektorów i to właśnie im autorka poświęciła najwięcej uwagi. W tej kwestii zdradzę jeszcze tylko jedno – Colton, pomimo ogołocenia się z nieodkrytego dotąd oblicza, nie traci ani krzty uroku. Wręcz przeciwnie.

Jak dla mnie, strzałem w dziesiątkę okazało się to, że autorka nie przepisywała kolejny raz szeregu tych samych rozmów. Dotrzymała słowa i faktycznie stworzyła powieść skupiającą się właśnie na przemyśleniach Coltona. Pomimo tego, że mamy tutaj powielone sceny, nabierają one zupełnie innego, nowego kształtu – pewnej świeżości. Ażeby zainteresowanie czytelnika nie zmalało, wybrała te najciekawsze, najistotniejsze wydarzenia, w których perspektywa Coltona wręcz prosi się o poznanie. W rezultacie nowa powieść liczy niespełna 200 stron. W sam raz jak na dopełnienie, nie za dużo, by ktoś zaczął się nudzić.

Jako że nie mamy tutaj ciągu akcji znanej z pierwszego tomu trylogii, „Raced. Ścigany uczuciem” nie jest dobrym pomysłem dla tych, którzy nie zaznajomili się z powieścią „Driven. Namiętność silniejsza niż ból”. Dla tych zaś, którzy mają pewne obawy z tym, czy aby na pewno przypomną sobie o czym dana scena poprzednio opowiadała, autorka za każdym razem czyni wstęp. Przywołując pytania czytelniczek i dodając coś od siebie tworzy odpowiedni nastrój i ukierunkowując pokazuje, na co w danym momencie warto zwrócić uwagę. Brawa za pomysł i za wybrnięcie z sytuacji. Jest pod wielkim wrażeniem.

Przekonałam się więc, że moje obawy nie znalazły potwierdzenia. Oczywiście książka nie wywołała u mnie tylu emocji, ile trylogia Driven, jednak pod wieloma względami pozytywnie mnie zaskoczyła i zapewniła mi nie lada rozrywkę podczas drogi odkrywania prawdziwej twarzy głównego bohatera. Powieść polecam więc głównie wielbicielkom Coltona Donavana, tym czytelniczkom, które chciałyby poszerzyć horyzonty swojej wiedzy na temat rodzącej się w pożądaniu miłości.

Więcej na: http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2016/07/raced-scigany-uczuciem-k-bromberg-miosc.html

Proszona przez fanki, wykorzystując krytykę i napisane listy stanęła oko w oko z wyzwaniem, zostawiając na boku „swoją Rylee” i oddając głos Coltonowi. Kristy Bromberg, nie kryjąc początkowych trudności, dopełniła całą historię wklejając w brakujące miejsca obrazu puzzle, które wiele czytelniczek tak bardzo chciało odkryć. Wreszcie jest, „Raced. Ścigany uczuciem”, powieść,...