„Berezyna” to wciągająca opowieść o podróży śladami armii Napoleona, który zamierzał podbić Rosję. To również barwna historia męskiej przyjaźni i refleksje nad historią oraz jej powtarzalnością.

Sylvain Tesson jest nietuzinkowym dziennikarzem i podróżnikiem, który może pochwalić się kilkoma znaczącymi, nagradzanymi książkami i licznymi publikacjami. Ma na koncie niebezpieczne wyprawy do miejsc, które niedzielnym turystom znane są tylko z literatury i telewizyjnych reportaży.

Pod koniec każdej włóczęgi autor planuje kolejną podróż, co jest typowe dla ludzi żądnych mocnych wrażeń i prawdziwych przygód. Tak też było w wyprawą do Rosji w 2012 roku, czyli w dwusetną rocznicę odwrotu napoleońskiej armii spod Moskwy. Pomysł narodził się, gdy autor przebywał z przyjaciółmi w pobliży Ziemi Baffina, czyli jednej z wysp Archipelagu Arktycznego.

Luźno rzucona przez Tessona uwaga najpierw spotkała się z żartami kolegów. Szybko jednak pojawiło się zainteresowanie, a zaraz potem decyzja, by – trzymając fason – przemierzyć trasę, która pokonali żołnierze Napoleona.

Jak przekuć militarną klęskę sprzed lat w wielki podróżniczy sukces? Wydawać się to może niemożliwe, a jednak dla ludzi pozytywnie zakręconych, upartych i zdeterminowanych nie ma rzeczy niemożliwych. Nawet jeśli postanawia się przemierzyć trasę na …motocyklach.
Wariactwo? Zuchwałość? A może kolejna wysoko postawiona poprzeczka? Chyba wszystko po trochu. Efektem tej pełnej wrażeń i niebezpieczeństw podróży okazała się „Berezyna” – książka łącząca elementy podróżniczego reportażu, eseju i historiozoficznych refleksji.

Sylvain Tesson barwnie i ciekawie opowiada o poszczególnych etapach podróży, przeplatając je odniesieniami do wielkiej historii, czyli klęski militarnej Napoleona.

Wielką zaletą książki jest ukazywania świata przez pryzmat zwykłych ludzi. To spotykani po drodze i chętnie udzielających pomocy mieszkańcy byłego Związku Radzieckiego, Polski i Niemiec, gdyż przez te kraje wiódł odwrót armii, która miała być niezwyciężona, a dała się pokonać mrozowi, głodowi,wszom i wywoływanym przez nie chorobom.

Przeplatanie bieżącej relacji z wydarzeniami sprzed dwóch wieków dodaje całości pikanterii, sprawia, że czyta się książkę jednym tchem, nawet jeśli nie jest się miłośnikiem historii.
Liczne odniesienia do przeszłości stają się dla Tessona pretekstem do snucia refleksji nad kondycją współczesnej Europy, i tej wschodnie, i zachodniej, oraz relacji między nimi.

Autor pisze barwnie, plastycznie, dynamicznie, sugestywnie oddziałując na zmysły odbiorcy – niemal fizycznie odczuwa się zimny, paraliżujący wiatr, ból i porażkę pokonanych żołnierzy napoleońskich. Ma się również apetyt na więcej, który towarzyszy Telsonowi i jego towarzyszom podróży.

Podziwiam ludzi, którzy podejmują ryzykowne wyzwania, wyruszają do miejsc niebezpiecznych, wrzucając do plecaka tylko niezbędne rzeczy. Gdyby Sylvain Tesson zobaczył moje bagaże na tygodniową (i pełną wygód) podróż po Europie, pewnie tarzałby się ze śmiechu. A potem napisałby jakąś zjadliwą satyrę na podróżniczkę, która nie znosi zimna, nie uznaje hotelowych pokoi bez łazienek i lubi mieć wszystko zaplanowane oraz zapięte na ostatni guzik.

Cóż, może gdybym znów miała dwadzieścia lat, pewnie zdecydowałabym się na podobną włóczęgę jak szlak śladami armii Napoleona, ale teraz wolę czytać o ekstremalnych podróżach niż odbywać je osobiście.

„Berezyna” podbiła moje serce odwagą i pasją ludzi, którzy odbyli dłuuugą podróż – nie tylko w sensie geograficznym, ale i mistycznym.
Polecam z czystym sumieniem!

„Berezyna” to wciągająca opowieść o podróży śladami armii Napoleona, który zamierzał podbić Rosję. To również barwna historia męskiej przyjaźni i refleksje nad historią oraz jej powtarzalnością.

Sylvain Tesson jest nietuzinkowym dziennikarzem i podróżnikiem, który może pochwalić się kilkoma znaczącymi, nagradzanymi książkami i licznymi publikacjami. Ma na koncie...

Berezyna, rzeka na Białorusi, która miała być symbolem upadku Napoleona, a stała się miejscem w którym po raz kolejny rozbłysła jego gwiazda. W 200 - setną rocznicę odwrotu Wielkiej Armii z Rosji, Sylvain Tesson wraz z czwórką towarzyszy wyrusza z Moskwy na motocyklach, trasą jaką maszerowały napoleońskie wojska. Autorowi i jego przyjaciołom towarzyszą pamiętniki jakie pozostawili żołnierze tamtego okresu, sierżant Bourgogne, kapitan Francois czy wielki koniuszy Armand de Caulaincourt. Te wspomnienia są widoczne przez całą książkę i w zasadzie są w czymś w rodzaju przewodników dla naszych motocyklistów. Z pewnością zaskoczyło mnie, że w książce w zasadzie więcej jest o tym co działo się 200 lat wcześniej niż o samej podróży Tessona. W jakimś sensie jest to rozczarowanie, gdyż sięgając po książce z tematyki podróżniczej liczymy na coś więcej, a praktycznie nie mamy żadnej refleksji z podróży motocyklowej przez Europę, w której przecież autorzy wizytują pola bitew i stolice europejskich krajów. Mechanik, od czasu do czasu jakiś zajazd, naprawa motocykla i to wszystko. O ile do Polski Tesson stara się jeszcze jakoś budować klimat i pisać coś więcej na temat wizytowanych miejsc, to praktycznie podróż przez Niemcy i Francję odbywa się lotem błyskawicy. Czytając fragmenty o Polsce czułem się prawie tak jakbym wertował pamiętniki sprzed dwustu lat, kapliczki, trochę nędznych chatek, nie to co w Niemczech gdzie domy i nawet lasy są lepsze. Podobne odczucia mieli napoleońscy żołnierze.
Od czasu do czasu autor raczy nas jakąś refleksją na temat Napoleona, odnosząc się nawet do współczesnej literatury. I myślę, że tutaj też był tkwi niewykorzystany potencjał tej książki. Liczyłem, że dowiem się coś więcej na temat obecnej oceny postaci Napoleona wśród Francuzów, jakiejś głębszej myśli. Niestety, takich fragmentów jest bardzo mało i są bardzo krótkie(jak zresztą cała książka, która liczy sobie niecałe 180 stron). Ogólne odczucie jest takie, że pozycja miała spore możliwości na to, aby wyróżnić się na rynku wydawniczym, niestety wyszło dość płytko. Na pewno można powiedzieć jedno, przynajmniej u niektórych Francuzów duch Cesarza jest jeszcze obecny. Vive L'Empereur!

Berezyna, rzeka na Białorusi, która miała być symbolem upadku Napoleona, a stała się miejscem w którym po raz kolejny rozbłysła jego gwiazda. W 200 - setną rocznicę odwrotu Wielkiej Armii z Rosji, Sylvain Tesson wraz z czwórką towarzyszy wyrusza z Moskwy na motocyklach, trasą jaką maszerowały napoleońskie wojska. Autorowi i jego przyjaciołom towarzyszą pamiętniki jakie...

Bardzo ciekawe połączenie reportażu z wyprawy motocyklowej z dość szczegółowo i interesująco opisaną kampanią (a właściwie powrotem) wojsk Napoleona z Moskwy. Tak naprawdę historia zajmuje większą część tej książki, jest opisana bardzo przystępnie, jednak trochę się zawiodłem, ponieważ po poprzedniej książce Tessona liczyłem na trochę więcej opisu samej podróży i przeżyć podczas niej. Na szczęście całość ratuje styl pisania i niezawodny humor autora.
Książkę zdecydowanie można polecić, chociaż warto najpierw zaznajomić się z pierwszą publikacją Tessona - "W syberyjskich lasach".

Bardzo ciekawe połączenie reportażu z wyprawy motocyklowej z dość szczegółowo i interesująco opisaną kampanią (a właściwie powrotem) wojsk Napoleona z Moskwy. Tak naprawdę historia zajmuje większą część tej książki, jest opisana bardzo przystępnie, jednak trochę się zawiodłem, ponieważ po poprzedniej książce Tessona liczyłem na trochę więcej opisu samej podróży i przeżyć...