Zwracam się z uprzejmą prośbą.
Przetrwajcie pierwsze rozdzialiki, potem robi się co raz lepiej!

Początkowa duża ilość nazwisk i nazw: gór, pagórków, ścian mocno nadwyrężyła moje nerwy.
Początkowo jest chaotycznie.
Ciężko połapać się na osi czasu.
Ale poźniej poznajemy Alexa co raz lepiej.
Jego pasję.
Wyczyny.
Charakter.
Styl alpejski.
Alpejsko-himalajscy laicy i turyści górscy pewnie nie docenią pokonanych przez niego tras.
Bo przecież nie zawsze osiągał szczyt.
Nie kolekcjonował gór dla "miecia" tylko chodziło mu o styl, czystość przejścia, pokonanie niepokonanego.
W tym był dobry.
Zabrakło mu czasu by być najlepszym.

Polecam książkę. Kawałek brytyjskiego świata wspinaczkowego. Polskie akcenty, które pokazują jak nasz świat wspinaczkowy był widziany z zewnątrz. Fascynujące zdjęcia.

Zwracam się z uprzejmą prośbą.
Przetrwajcie pierwsze rozdzialiki, potem robi się co raz lepiej!

Początkowa duża ilość nazwisk i nazw: gór, pagórków, ścian mocno nadwyrężyła moje nerwy.
Początkowo jest chaotycznie.
Ciężko połapać się na osi czasu.
Ale poźniej poznajemy Alexa co raz lepiej.
Jego pasję.
Wyczyny.
Charakter.
Styl alpejski.
Alpejsko-himalajscy laicy i...

Czy hippis może być alpinistą?
Czy można kochać kilka kobiet jednocześnie?
Czy można oszukać przeznaczenie?
Czy można nieświadomie zgubić (a potem znaleźć) kumpla, który był twoim pasażerem?
Czy można zapomnieć krótką wizytę w kraju, w którym panuje inny ustrój polityczny?
Czy można przeżyć dzień jak tygrys?

Odpowiedzi na te pytania można poznać czytając książkę Johna Portera, który wcale nie jest brytyjskim muzykiem niegdyś związanym z Anitą Lipnicką.

Czy hippis może być alpinistą?
Czy można kochać kilka kobiet jednocześnie?
Czy można oszukać przeznaczenie?
Czy można nieświadomie zgubić (a potem znaleźć) kumpla, który był twoim pasażerem?
Czy można zapomnieć krótką wizytę w kraju, w którym panuje inny ustrój polityczny?
Czy można przeżyć dzień jak tygrys?

Odpowiedzi na te pytania można poznać czytając książkę Johna...

Doskonała książka. Dla wszystkich, którzy interesują się wspianiem. I nie tylko. O życiu i o pasji. Świetny przekład. Tylko okładka ohydna. Z człowiekiem bez głowy.

Doskonała książka. Dla wszystkich, którzy interesują się wspianiem. I nie tylko. O życiu i o pasji. Świetny przekład. Tylko okładka ohydna. Z człowiekiem bez głowy.

Już czytając pierwsze zdania można zorientować się, że jest to książka niezwykła - język, którym operuje autor, sprawia, że obrazy same rysują się przed oczami czytelnika, a kolejne akapity wciągają go w opowieść na dobre.
Można było spodziewać się, że będzie to laurka na cześć zmarłego przyjaciela, ale nie – John Porter mówi wprost, opowiada o życiu Alexa MacIntyre, mówiąc nie tylko o zaletach, ale również o jego wadach. Widać, iż stara się zachować jak najbardziej obiektywną postawę, co jest naprawdę godne podziwu i sprawia, że opowieść zyskuje na rzetelności.
Z powodu obecności kilku znacznych polskich akcentów jest to książka ważna dla Polaków, podobnie jak "Ucieczka na szczyt" Bernadette McDonald i, tak samo jak wspomniana lektura, przedstawia najlepsze czasy polskich podbojów w górach wysokich oczami obcokrajowca.
Znakomitym dopełnieniem całości są nazwy rozdziałów, będące tytułami piosenek, które na szczęście nie zostały przetłumaczone, a tylko objaśnione w przypisach - z ogromną korzyścią dla książki.
Podsumowując – po lekturze nie można się dziwić, że jest to pozycja nagradzana na największych górskich festiwalach na świecie i jest tłumaczona na kolejne języki, zasługuje bowiem na miejsce wśród kanonu górskiej literatury, a nepalskie przysłowie "Lepiej przeżyć jeden dzień jak tygrys, niż sto dni jak owca" stało się moim mottem.

Już czytając pierwsze zdania można zorientować się, że jest to książka niezwykła - język, którym operuje autor, sprawia, że obrazy same rysują się przed oczami czytelnika, a kolejne akapity wciągają go w opowieść na dobre.
Można było spodziewać się, że będzie to laurka na cześć zmarłego przyjaciela, ale nie – John Porter mówi wprost, opowiada o życiu Alexa MacIntyre, ...

Dość nietypowa biografia Alexa MacIntyre'a, bo napisana przez jego partnera wspinaczkowego Johna Portera ponad 20 lat po jego śmierci. Dużo w niej samego Portera, który miejscami jest dość krytyczny wobec Alexa jako osoby i to w mojej ocenie jest dodatkowym plusem tej książki.
Świetnie ukazuje "punkową" część brytyjskiej sceny wspinaczkowej w latach 70. i 80. ubiegłego stulecia. Niebagatelną rolę w tej opowieści stanowią Polacy, z Kurtyką i Zawadą na czele. A brytyjskie spojrzenie na Polskę i polskich himalaistów tamtego okresu - bezcenne.

Alex MacIntyre nie był dla mnie postacią anonimową, ale wiedza o nim ograniczała się do książek polskich himalaistów, gdzie pojawiał się jako partner najsłynniejszego polskiego "purysty" - Kurtyki - w momencie gdy jego drogi z Kukuczką rozchodziły się.
Ta książka to hołd dla stylu alpejskiego, którego wiernym fanem był Alex (tak postrzegał go nawet sam Messner). I choć przed jej przeczytaniem nazwy Kohe Bandaka, Changabang nie rozpalały mojej wyobraźni - były to przejścia wielkich himalajskich ścian, które na zawsze zapisały się w historii. I były preludium do nowych dróg na wielkich ścianach ośmiotysięcznych "potworów" jak np. Dhaulagiri.

Dość nietypowa biografia Alexa MacIntyre'a, bo napisana przez jego partnera wspinaczkowego Johna Portera ponad 20 lat po jego śmierci. Dużo w niej samego Portera, który miejscami jest dość krytyczny wobec Alexa jako osoby i to w mojej ocenie jest dodatkowym plusem tej książki.
Świetnie ukazuje "punkową" część brytyjskiej sceny wspinaczkowej w latach 70. i 80. ubiegłego...

Polecam bardzo, warto :)

Polecam bardzo, warto :)