Gdy skończyłam czytać te serię, to przez jakiś czas nie wiedziałam co mam na jej temat napisać, bo ona jest bardzo, ale to baaardzo popieprzona. Joan cały czas siebie okłamywała, chciała udawać wspaniałą córkę i żonę dla Mitcha , ale sama wiedziała,że oszukuje siebie i swoich bliskich. Od samego początku wiedziała,że należy do Elliota i nigdy nie mogłaby się od niego uwolnić. To była, jest i będzie do samego końca toksyczna i chora miłość. Oboje są niesamowicie uszkodzeni i popieprzeni. Elliot po tym jak ją zostawił na te trzy lata bo chciał trzymać się od niej z daleka ,bo wiedział,że bycie z nią zniszczy ją, ale gdy byli rozdzieleni jego szaleństwo pogłębiało się, oni muszą być ze sobą , bo wtedy jego szaleństwo ustaje, on jest wtedy lepszy, ona go uspakaja i ona o tym doskonale wie. Nie umieją bez siebie normalnie funkcjonować.Te zakończenie nie jest ostateczne i ciekawi mnie, czy autorka napisze kolejną część, czy jednak daje nam otwarte zakończenie, takie , które każdy z nas może sam sobie dopisać?

Gdy skończyłam czytać te serię, to przez jakiś czas nie wiedziałam co mam na jej temat napisać, bo ona jest bardzo, ale to baaardzo popieprzona. Joan cały czas siebie okłamywała, chciała udawać wspaniałą córkę i żonę dla Mitcha , ale sama wiedziała,że oszukuje siebie i swoich bliskich. Od samego początku wiedziała,że należy do Elliota i nigdy nie mogłaby się od niego...