Zrobiłem sobie taki jednorazowy przerywnik od thrillerów i nowości wydawniczych, które przytłaczały mnie już tak bardzo, że sięgnąłem po pierwszą lepszą pozycję Evansa. To moje trzecie spotkanie z tym autorem, który znany jest czytelnikom na całym świecie. Jego twórczość nasycona jest dobrocią, mądrością i delikatnością przedstawionej opowieści. Uwielbiam ten styl, to lekkie pióro, które sprawia, że czytam z prawdziwą przyjemnością. Nie ma tu przesłodzonych postaci, a główna bohaterka, Kimberly Rossi jest młodą kobietą z katastrofalnym życiem uczuciowym. Dwa związki okazały się wielkim rozczarowaniem, ale jak zapewnia nas autor „Najlepsze lata naszego życia są zawsze przed nami.” Każdy rozdział zaczyna się sentencją z dziennika Kimberly. Dziewczyna marzy o wydaniu własnej książki i właśnie to pragnienie posłużyło autorowi do ukazania znakomitej powieści o życiu.
Na mnie ogromne wrażenie zrobiła jednak postać drugoplanowa, to ojciec naszej bohaterki. Weteran wojny w Wietnamie, który po tragicznej śmierci żony przyjął na siebie wszystkie obowiązki związane z wychowaniem dziecka. Piękny obraz miłości ojca do córki i córki do ojca. Człowiek, który wiernie służył swojemu krajowi wie, że życie bez marzeń jest jak pustynia, dlatego opłaca córce pobyt w hotelu, który organizuje kursy dla początkujących pisarzy. Kimberly w Hotelu pod jemiołą nawiązuje nową znajomość, a to sprawia, że autor zgrabnie wprowadza tajniki napisania powieści. Podobał mi się bardzo ten element zaskoczenia w postaci wybitnego powieściopisarza E. T. Cowella, którego romanse oczarowały Kim.
To również powieść o braku matczynej miłości, o utracie poczucia własnej wartości. Bardzo podobała mi się również opowieść człowieka, który osiągną szczyt kariery pisarskiej. Spotkałem tu postacie skrzywdzone przez życie, czułem cierpienie Kim, jej ból związany na skutek utraty mamy. Wszystko to ujęte z wprawą i wrażliwością znaną tylko Evansowi. Powieść ta stanowi serię pt. „Kolekcja pod jemiołą”. Hotel pod jemiołą jest drugą książką tego cyklu i nie czułem zagubienia związanego z nieznajomością części pierwszej. Szczerze polecam!

Zrobiłem sobie taki jednorazowy przerywnik od thrillerów i nowości wydawniczych, które przytłaczały mnie już tak bardzo, że sięgnąłem po pierwszą lepszą pozycję Evansa. To moje trzecie spotkanie z tym autorem, który znany jest czytelnikom na całym świecie. Jego twórczość nasycona jest dobrocią, mądrością i delikatnością przedstawionej opowieści. Uwielbiam ten styl, to...