Mały Geoffrey na jakiś czas przenosi się do mieszkającej w Ankh-Morpork babci. Dla chłopca to nowe miejsce jest pełne ciekawych zjawisk, a najciekawsze okazuje się ogromne bogactwo napotkanych tu… kupek! Czy ktoś stworzył kiedyś muzeum kupek? Geoffrey ma nadzieję zostać pionierem w tej dziedzinie.

Myślę, że z pomysłem na „Świat kupek” było tak, że pisząc „Niucha” Terry Pratchett próbował wymyślić najbardziej abstrakcyjną książkę, jaką Sam Vimes mógłby czytać synowi. No bo co rodzice mogą czytać dzieciom w alternatywnej rzeczywistości, jaką jest Świat Dysku? Książkę o kupkach! A potem prawdopodobnie pomysł zaczął żyć własnym życiem, aż powstała ta krótka powieść. Przy czym okazuje się nie tylko zabawna, ale też całkiem pouczająca, w dodatku mimo specyficznej tematyki wcale nie wydaje się wulgarna.

W tej bezpruderyjnej książce Pratchett podchodzi do sprawy dość merytorycznie: opisuje rolę i rozwój wygódek, przedstawia istotne różnice w produktach przemiany materii, wytwarzanych przez najróżniejsze stworzenia, od dżdżownic aż po smoki, wspomina też o ich możliwych zastosowaniach. Po głębszej analizie można się tu nawet doszukać przesłania o tym, jak ważne jest rozwijanie swoich zainteresowań i szanowanie każdej pracy! Przy czym ta pozorna powaga, z jaką autor podchodzi do tematu, tym bardziej podkreśla komiczny efekt. Dużą rolę odgrywają w tym ilustracje Petera Dennisa, na przykład umieszczone na początku każdego rozdziału kolejne słoiczki z „próbkami”. Trudno tu mówić o wartkiej akcji czy fabule, za to mały Geoffrey ma okazję odwiedzić kilka ciekawych zakątków Ankh-Morpork, jak choćby menażerię lorda Vetinariego czy Słoneczne Schronisko dla Chorych Smoków. Poznaje też samego Harry’ego Króla, który zbił majątek na wspomnianych produktach przemiany materii.

„Świat kupek” może się okazać idealnym prezentem, nie tylko dla małych chłopców - oczywiście o ile tak ofiarodawca, jak i odbiorca, potrafią się zdobyć na pewien dystans do siebie i cenią nieco abstrakcyjne poczucie humoru. Natrafią tu na niecodzienne eufemizmy, z „fekalnymi bohaterami” na czele oraz na liczne ciekawostki na temat, którego zazwyczaj nie wypada poruszać.

Krótko mówiąc, chyba tylko Terry Pratchett mógł stworzyć tak przezabawną powieść z byle… hmm… kupki!

Agnieszka Kruk