Jako przewodnik to słaba pozycja, jako omówienie etykiety, zwyczajów, kultury to szczerze polecam jako początek wejścia w świat Japonii.

Jako przewodnik to słaba pozycja, jako omówienie etykiety, zwyczajów, kultury to szczerze polecam jako początek wejścia w świat Japonii.

Trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę, ponieważ przed jej lekturą miałam jakieś ogólne pojęcie o różnicach w etykiecie polskiej i japońskiej.
Książka razem z indeksem liczy raptem 175 stron - jest to zatem bardziej skondensowane kompendium, a nie szczegółowy podręcznik savoir vivre.
Przyglądając się spisowi treści widać że zostało poruszonych bardzo wiele tematów, od samej genezy etykiety japońskiej razem z rysem historycznym oraz językiem, przez ukłony, uściski, sytuacje dnia codziennego (np. korzystanie z transportu publicznego, pisanie maili, itd.),zachowanie w trakcie świąt, na sytuacjach biznesowych (m. in. wymiana wizytówek) i tematach tabu kończąc.

Książka liczy 40 rozdziałów, ponadto zawiera: Wstęp, Uwagi dotyczące wymowy japońskich słów, Wprowadzenie, Użyteczne słowa i zwroty, Słownik technologiczny, Indeks oraz Źródła ilustracji.

Przechodząc do zawartości poszczególnych rozdziałów, książka jest napisana językiem prostym, niestety bardzo nierówno zostały opracowane poszczególne tematy, niektóre rozdziały przekazują czytelnikowi dużą dawkę szczegółowych informacji (np. rozdziały związane z biznesem),w porównaniu część rozdziałów zawiera wiele ogólnikowych wskazówek (duży kontrast do innych rozdziałów; przykład: rozdział poświęcony ukłonom: autorzy na początku informują o trzech typach wykonywanych ukłonów, ale zostały opisane tylko 2 z nich, dużo czytelniejsze dla czytelnika byłyby ilustracje prezentujące poprawne wykonanie danego ukłonu)
W części poświęconej rysowi historycznemu można odczuć brak przypisów oraz ponownie - potraktowanie tematu po macoszemu, czytelnik otrzymuje ogólne informacje o kraju kwitnącej wiśni (m. in. z którego kraju została zapożyczona etykieta japońska)
W części poświęconej przydatnym zwrotom oraz słowom, słowa/zwroty są zapisane fonetycznie, brak używania japońskich znaków (któregoś z sylabariuszy i/lub kanji) Czy jest to wada? Trudno powiedzieć, za to z pewnością jest to duże ułatwienie dla czytelnika, nieznającego pisma japońskiego.

Oryginał książki został wydany w 2008 r., a pierwsze polskie tłumaczenie - w 2017 r.

Czy można polecić tę książkę? Niestety trudno powiedzieć - z pewnością osobom, które nigdy nie miały styczności z Japonią książka może się spodobać, jednak fani czy znawcy tematu z pewnością poczują duży zawód w trakcie lektury, z powodu zbyt wielu ogólników.

Będzie to dobra książka na sam początek podróży, natomiast jeśli ktokolwiek chciałby uzyskać jakieś bardziej szczegółowe informacje pozostaje polecić sięgnięcie do książek specjalistycznych.

Trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę, ponieważ przed jej lekturą miałam jakieś ogólne pojęcie o różnicach w etykiecie polskiej i japońskiej.
Książka razem z indeksem liczy raptem 175 stron - jest to zatem bardziej skondensowane kompendium, a nie szczegółowy podręcznik savoir vivre.
Przyglądając się spisowi treści widać że zostało poruszonych bardzo wiele tematów, od...

etykieta rakieta 🚀👨🏻‍🚀 dzienki za poradnik od dzisiaj bende wiedzial troche wiencej niz wczesniej 🙇🏻‍♂️

etykieta rakieta 🚀👨🏻‍🚀 dzienki za poradnik od dzisiaj bende wiedzial troche wiencej niz wczesniej 🙇🏻‍♂️

Książka zawiera praktyczne wskazówki co do tego jak się zachować w danych sytuacjach. W sumie to można pokusić się o stwierdzenie "Instrukcji krok po kroku". Opisanych jest wiele sytuacji, w których można spotkać się każdego dnia, ale nie tylko. Na przykład zachowania podczas ceremonii zaślubin, pogrzebu. Mimo wszystko całość aż tak mi nie zagrała jakbym sobie tego życzył. Największy minus jaki mnie drażnił przez całą lekturę to sylabowanie danych słów. Nie czepiałbym się, gdyby były napisane hiragana lub kanji, ale był napisane romanji, a potem raz jeszcze przesylabowane. Uważam to za minus. Zabrakło też [co zawsze się znajduje w książkach opisujących meandry języka] tablic hiragany oraz katakany. Przez to czułem się jak małe dziecko, które rozpoczyna naukę w przedszkolu. Mimo tego bardzo mnie rażącego faktu uznaję tę pozycję za wartą uwagi i poznania nieco szerzej tego co znamy z filmów / anime / literatury.

Książka zawiera praktyczne wskazówki co do tego jak się zachować w danych sytuacjach. W sumie to można pokusić się o stwierdzenie "Instrukcji krok po kroku". Opisanych jest wiele sytuacji, w których można spotkać się każdego dnia, ale nie tylko. Na przykład zachowania podczas ceremonii zaślubin, pogrzebu. Mimo wszystko całość aż tak mi nie zagrała jakbym sobie tego życzył....

Faktografia:
Autor podaje wiele wartościowych informacji nieobecnych w popkulturze, które potwierdzają inne źródła. Zdecydowanie mocny element ( może dyskutowałbym z "dobrymi" relacjami z Koreą, ale to drobiazg)

Styl:
Lekki, bardzo konkretny.

Zdecydowanie polecam tę publikację.

Faktografia:
Autor podaje wiele wartościowych informacji nieobecnych w popkulturze, które potwierdzają inne źródła. Zdecydowanie mocny element ( może dyskutowałbym z "dobrymi" relacjami z Koreą, ale to drobiazg)

Styl:
Lekki, bardzo konkretny.

Zdecydowanie polecam tę publikację.

Bardzo zgrabna książka, warta polecenia każdemu, kto dopiero zaczyna interesować się Japonią. W przystępny i lekki sposób zaznajamia czytelnika z kulturą tego kraju, zwyczajami i ich korzeniami. Rzecz jasna takie podejście automatycznie przekłada się na pewne uproszczenia, ale nigdy nie są one krzywdzące lub zasadniczo błędne. Osoba, która już od jakiegoś czasu interesuje się Japonią, raczej nie znajdzie tu nic nowego, ale jako naprawdę pierwsza lektura na temat tego kraju sprawdzi się doskonale.

Bardzo zgrabna książka, warta polecenia każdemu, kto dopiero zaczyna interesować się Japonią. W przystępny i lekki sposób zaznajamia czytelnika z kulturą tego kraju, zwyczajami i ich korzeniami. Rzecz jasna takie podejście automatycznie przekłada się na pewne uproszczenia, ale nigdy nie są one krzywdzące lub zasadniczo błędne. Osoba, która już od jakiegoś czasu interesuje...

"Etykieta japońska" to zbyt ogólnikowy zbiór ludzkich zachowań, które mogą mieć miejsce w Kraju Kwitnącej Wiśni.

Odniosłam wrażenie, że książka skierowana jest przede wszystkim dla początkujących, dla osób dopiero poznających uroki i realia życia w Japonii. Moja wiedza o tym państwie nie jest zbyt duża a jednak o wielu ciekawostkach słyszałam przy okazji czytania innych pozycji, oglądania filmów czy przeglądania materiałów dostępnych w Internecie.

Autor poruszył całkiem sporo interesujących tematów, takich jak stosunki w rodzinie, spotkania biznesowe, pogrzeby, śluby, wypady do restauracji czy randki. Poza tym bardzo często wyjaśnia on, dlaczego Japończycy zachowują się tak a nie inaczej oraz z czego się to wywodzi.

Spodobało mi się stwierdzenie, że japońska etykieta to "wypadkowa kultury i historii", że jej poznanie pozwala lepiej czuć się tym azjatyckim kraju. Dzięki znajomości języka wchodzi się bowiem w interakcje z lokalnymi mieszkańcami.

Autor zaznaczył, że należy szanować etykietę innych narodów. Ma to także zastosowanie, gdy inni goście przyjeżdżają do Polski. Po prostu nie wypada stawiać przed kimś półmiska z mięsem, jeśli wiemy, że religia zabrania mu go spożywać.

Warto zauważyć, że krótkie rozdziały wpływają na szybkość czytania. Niestety ma to również swoje minusy. Czasem brakowało mi rozwinięcia interesujących mnie tematów oraz podpisów pod zdjęciami. Zabrakło mi także konkretnego zakończenia tej książki.

Nie podobało mi się również to, że Boyé Lafayette de Mente pokazał Japonię jako coś bardzo niezwykłego, czego przeciętny człowiek nie jest w stanie pojąć. To ujęcie Japonii w egzotycznym wydaniu, w ogóle nie pasuje mi do charakteru całej pozycji.

"Etykieta japońska" to zbyt ogólnikowy zbiór ludzkich zachowań, które mogą mieć miejsce w Kraju Kwitnącej Wiśni.

Odniosłam wrażenie, że książka skierowana jest przede wszystkim dla początkujących, dla osób dopiero poznających uroki i realia życia w Japonii. Moja wiedza o tym państwie nie jest zbyt duża a jednak o wielu ciekawostkach słyszałam przy okazji czytania innych...

Są to absolutne podstawy, dużo ogólników, niemniej jednak warto przeczytać :-)

Są to absolutne podstawy, dużo ogólników, niemniej jednak warto przeczytać :-)

Książka dość mocno mnie rozczarowała. Króciuteńkie wydawnictwo jest przeciętnym konglomeratem stereotypów (honne i tatemae, jakbyśmy my w Europie zawsze mówili to, co myślimy),ogólników (hierarchia społeczna, decyzje podejmowane konsensem) i "standardowych" informacji o etykiecie, które z powodzeniem można znaleźć w przewodnikach turystycznych (kto siada pierwszy i gdzie, dlaczego nie wolno wbijać pałeczek pionowo w jedzenie, że trzeba się umyć przed wejściem do kąpieli, po co jest wizytówka).

Dla początkujących zainteresowanych ujdzie, chociaż "egzotyzowanie" na siłę niektórych zwyczajów (kolejność siadania przy stole, żeby daleko nie szukać) nic dobrego nie wnosi. Przeczytać nie zaszkodzi, ale nawet 30 zł na to szkoda.

Przy okazji: niech mi ktoś wyjaśni, co się dzieje z WUJ że w serii Mundus co chwile wychodzi coś na oko fajnego, o okazuje się pozycją przeciętną?

Książka dość mocno mnie rozczarowała. Króciuteńkie wydawnictwo jest przeciętnym konglomeratem stereotypów (honne i tatemae, jakbyśmy my w Europie zawsze mówili to, co myślimy),ogólników (hierarchia społeczna, decyzje podejmowane konsensem) i "standardowych" informacji o etykiecie, które z powodzeniem można znaleźć w przewodnikach turystycznych (kto siada pierwszy i gdzie,...

Idealna książka dla mnie. Fascynat Japonią ze mnie, więc to był strzał w dziesiątkę. Autor zwraca uwagę na takie rzeczy, których w żadnej innej książce nie wyczytałam np w jaki sposób się kłaniać poszczególnym osobom w hierarchii społecznej, że nie należy potrząsać ręką, jak trzymać pałeczki, jak spożywać posiłek, jak się zachować u kogoś w domu... A może chcecie poznać rytuał picia i parzenia herbaty? Jeżeli tak, to na pewno tu go znajdziecie.

Idealna książka dla mnie. Fascynat Japonią ze mnie, więc to był strzał w dziesiątkę. Autor zwraca uwagę na takie rzeczy, których w żadnej innej książce nie wyczytałam np w jaki sposób się kłaniać poszczególnym osobom w hierarchii społecznej, że nie należy potrząsać ręką, jak trzymać pałeczki, jak spożywać posiłek, jak się zachować u kogoś w domu... A może chcecie poznać...