#KlubZłejKsiążki Recenzja zawiera spoilery.

Kolejna taka sama książka Shukri. A dlaczego taka sama? A bo autorka co chwilę cytuje swoje poprzednie książki nie wnosząc tym samym nic nowego i oryginalnego do naszego świata. Pierwsza jej powieść sprzedała się dobrze, więc wiadomo, autorka będzie pisała je do końca życia.
„Byłam kochanką arabskich szejków” to promocja własna autorki, która polega na żerowaniu na smutnych, zmanipulowanych historiach, które usłyszała w telewizji. Ciężko uwierzyć, że zdarzyły się jej naprawdę, bo historia jest niepełna i niewiarygodna. Zdaję sobie sprawę, że problem handlu ludźmi istnieje, takie sytuacje mają miejsce i nie powinniśmy tego faktu ignorować. Poprzez stwierdzenie, że książka jest niewiarygodna mam na myśli to, że w takiej formie nie zdarzyła się autorce.
Historia jest fatalnie napisana - może to nie jest poziom Lipinskiej, ale współczesna historia kobiety brzmi jak wiktoriańska opowieść:
- Dzień dobry, Isabelle.
- Dzień dobry, Mono.
- Usiądź, Isabelle.
- Dziękuję, Mono.
- Może herbatki, Isabelle?
- A dziękuję Mono, zjem jeszcze trochę tych pysznych ciasteczek.
- Proszę bardzo, Isabelle.
Bohaterowie książki wspominają Magdalenę Żuk, korzystają z komputerów i mediów społecznościowych, a rozmawiają bardzo nieautentycznie.
Powieść jest bardzo nielogiczna, bohaterka jest bardzo głupia, a ja nie umiem współczuć tak naiwnym bohaterkom.
Dlaczego też tylko imię Julii pisane jest fonetycznie i wszyscy zwracają się do niej „Dżulia”, a o całej reszcie arabskich/zagranicznych imion już jakby zapomniano? Mamy bohaterkę o imieniu Isabelle, dlaczego Shukri nie pisze o niej „Izabel”?
No i te literówki. Ebook został zakupiony legalnie, a masa w nim literówek, słów które ewidentnie miały być słowem innym.
Handel ludźmi to ważny temat o którym trzeba rozmawiać, ale z szacunku do osób, których problem dotyczy, nie w taki sposób.
„Burdel to nie butik i burdel to nie altana miłości”.

I to zakończenie, które tylko potwierdza, że autorce zależy tak naprawdę tylko na jej autoreklamie.

#KlubZłejKsiążki Recenzja zawiera spoilery.

Kolejna taka sama książka Shukri. A dlaczego taka sama? A bo autorka co chwilę cytuje swoje poprzednie książki nie wnosząc tym samym nic nowego i oryginalnego do naszego świata. Pierwsza jej powieść sprzedała się dobrze, więc wiadomo, autorka będzie pisała je do końca życia.
„Byłam kochanką arabskich szejków” to promocja własna...