Nie rozumiem dlaczego ktokolwiek widzi potrzebę wyłapywania w książce podobieństw do tego co już było.
Czyżby znudziło się Wam czytanie?

Każda książka jest inną podróżą,choćby utartym szlakiem.
My wędrowcy mamy inne nastawnie,myśli i zapatrywania.
Więc nic nie jest podobne i takie samo zarazem.
Po prostu jest.

Daemon Black ma w sobie coś z "dupka"i żadne nadprzyrodzone moce nie z tej Ziemi tego nie zmienią.
Jednak pod maską tej całej arogancji i gburowatości,kryje się ktoś,kogo na pewno nie miniecie obojętnie.
Dorzućcie do tego niebywałą nonszalancję i wyrażanie nieprzychylnych komentarzy a nie wątpię,że wasze dłonie zaczną żyć własnym życiem i zacisną się w pięści.

Katy to mała zadziora.
Chociaż póki nie poznała Daemona nie wiedziała,że takie coś w jej wykonaniu w ogóle jest możliwe.
Wiele lat spokojnego życia,i trach bestia Kotek budzi się z uśpienia.
Drżyjcie wszyscy kataklizm nadchodzi!

Daemon,Dee ze swoimi tajemnicami.
Inni stojący za nimi z groźnymi minami.
Cienie,które rozmywają się w ciemności,niosąc długie godziny agonii przed śmiercią.
A pośród tego jedna ludzka dziewczyna,która już sama nie wiem,czy niewiedza jest błogosławieństwem,czy nie jest.

Sprawy mogą się naprawdę pogmatwać,zwłaszcza jeśli sami im w tym pomagamy.
Upór jest daremny.
A dumę,to sobie należy schować głęboko do kieszeni.

Lux miliardy lat świetlnych stąd.

Nie rozumiem dlaczego ktokolwiek widzi potrzebę wyłapywania w książce podobieństw do tego co już było.
Czyżby znudziło się Wam czytanie?

Każda książka jest inną podróżą,choćby utartym szlakiem.
My wędrowcy mamy inne nastawnie,myśli i zapatrywania.
Więc nic nie jest podobne i takie samo zarazem.
Po prostu jest.

Daemon Black ma w sobie coś z "dupka"i żadne nadprzyrodzone...