Kolejna książka, której nie udało mi się skończyć. Przeczytałam 2 z 4 części oraz (urywkowo) zakończenie. Bardzo się zawiodłam na tej pozycji. Miał to być klasyk cyberpunku. Niestety "Neuromancer" okazał się bardzo nudny i jakiś taki płytki. Szanuję autora za wymyślenie terminu "cyberprzestrzeni", jednak nie zmienia to faktu, że w powieści nie wiadomo o co chodzi. Poza tym, autor w zasadzie zdaje się nie wiedzieć co to opis. Choćby krótki. Wprowadza nas wprost do świata w (nie wiadomo jak bardzo) odległej przyszłości, gdzie zdają się rządzić jakieś polityczne frakcje ni to klany, a sieć "rządzi" światem. Strasznie dużo tu Japończyków i postaci, które są nijakie. Dla mnie to taka pozycja z serii "coś ważnego (niby) się działo, ale w zasadzie nie wiadomo co". Trochę tak jakby autor miał jakiś fajny koncept na historię, ale nie potrafił przelać tego na papier. Ponad to, gdyby nie niedawne odnowienie cyberpunkowej pozycji Łukjanienki, to nie wiem czy bym zrozumiała co w ogóle autor mógł mieć na myśli.

BTW. Łukjanienkę czyta się znacznie przyjemniej, a bohaterzy mają realną osobowość.

Jeszcze jedna informacja. Z artykułu, który ostatnio miałam okazję czytać wynika, że obecnie nie ma prawdziwego SI, tzn. takiego który zdałby test Turinga. Oczywiście istnieje jeszcze możliwość, że już powstała, ale siedzi sobie ukryta póki co w jakimś amerykańskim/japońskim laboratorium, tudzież w piwnicy jakiegoś naukowca samozwańca/geniusza.

Kolejna książka, której nie udało mi się skończyć. Przeczytałam 2 z 4 części oraz (urywkowo) zakończenie. Bardzo się zawiodłam na tej pozycji. Miał to być klasyk cyberpunku. Niestety "Neuromancer" okazał się bardzo nudny i jakiś taki płytki. Szanuję autora za wymyślenie terminu "cyberprzestrzeni", jednak nie zmienia to faktu, że w powieści nie wiadomo o co chodzi. Poza tym,...