Nie zafascynowała mnie tak jak "Mężczyzna, który pomylił...", ale nie da się zaprzeczyć, że jest to solidna książka podparta wieloletnim doświadczeniem doktora Sacksa. Dłużyła mi się część o muzycznych halucynacjach, za to np. ta o sawantach już mnie całkiem zainteresowała. Za, zapewne, ogrom pracy włożony w "Muzykofilię", wystawiam siódemkę. :)

Nie zafascynowała mnie tak jak "Mężczyzna, który pomylił...", ale nie da się zaprzeczyć, że jest to solidna książka podparta wieloletnim doświadczeniem doktora Sacksa. Dłużyła mi się część o muzycznych halucynacjach, za to np. ta o sawantach już mnie całkiem zainteresowała. Za, zapewne, ogrom pracy włożony w "Muzykofilię", wystawiam siódemkę. :)

Ciekawe, czasem wręcz niesamowite historie jak mózg odbiera, przetwarza, a nawet w pewnym sensie produkuje muzykę. Przeszkadzały mi rozliczne przypisy, wolałabym żeby autor wplótł je w główny tekst.

Ciekawe, czasem wręcz niesamowite historie jak mózg odbiera, przetwarza, a nawet w pewnym sensie produkuje muzykę. Przeszkadzały mi rozliczne przypisy, wolałabym żeby autor wplótł je w główny tekst.

Niestety ale wynudziła mnie do tego stopnia że postanowiłam ją oddać. Poleciłabym co najwyżej fascynatom

Niestety ale wynudziła mnie do tego stopnia że postanowiłam ją oddać. Poleciłabym co najwyżej fascynatom

Książka, która umocniła mnie w przekonaniu o niezwykłej sile muzyki

Książka, która umocniła mnie w przekonaniu o niezwykłej sile muzyki

Moje drugie spotkanie z Oliverem Sacksem. W porównaniu z "Mężczyzną, który pomylił swoją żonę z kapeluszem" ta publikacja jest bardziej spójna, lepiej zaplanowana. Podzielono ją na obszary tematyczne związane z zaburzeniami neurologicznymi wpływającymi na odbiór i tworzenie muzyki. Pewne wątki powracają, ale zasadniczo Sacks trzymał się omawiania poszczególnych zjawisk, przywołując dla ich zobrazowania historie swoich pacjentów oraz innych osób, których muzyczne zaburzenia były mu znane.
Z tej książki dowiedziałam się dużo o tym, jak mózg działa w zakresie rozpoznawania i zapamiętywania dźwięków. Bardzo interesujące były też zagadnienia związane z tym, jak muzyka wpływa na kształtowanie mózgu i jak może pomagać w funkcjonowaniu osobom z zaburzeniami neurologicznymi.
Sacks nie tylko jako neurolog, ale także meloman i muzyk-amator potrafił opisać to zagadnienie z wielu perspektyw, nie stroniąc także od osobistych przemyśleń i wspomnień. Ta książka jest w pełni zrozumiała dla laika nieobeznanego z neurologią (jak ja),natomiast - co zabawne - może być chwilami niejasna dla kogoś, kto nie zna się na muzyce, gdyż w tym zakresie Sacks również nie szczędził profesjonalnego słownictwa, którego (w przeciwieństwie do terminów medycznych) nie czuł potrzeby wyjaśniać.

Moje drugie spotkanie z Oliverem Sacksem. W porównaniu z "Mężczyzną, który pomylił swoją żonę z kapeluszem" ta publikacja jest bardziej spójna, lepiej zaplanowana. Podzielono ją na obszary tematyczne związane z zaburzeniami neurologicznymi wpływającymi na odbiór i tworzenie muzyki. Pewne wątki powracają, ale zasadniczo Sacks trzymał się omawiania poszczególnych zjawisk,...

Nie dałam rady skończyć. Wynudziłam się jak mops. Chyba mało mnie interesują kliniczne przypadki ludzi, w których mózgach zachodzą zmiany i nagle muszą śpiewać czy grać. Nuda pisana amerykańskim stylem "analizy przypadku". Nie polecam, chyba, że ktoś się wybiera na muzykoterapię, to proszę bardzo - przyda się na pewno.

Nie dałam rady skończyć. Wynudziłam się jak mops. Chyba mało mnie interesują kliniczne przypadki ludzi, w których mózgach zachodzą zmiany i nagle muszą śpiewać czy grać. Nuda pisana amerykańskim stylem "analizy przypadku". Nie polecam, chyba, że ktoś się wybiera na muzykoterapię, to proszę bardzo - przyda się na pewno.

Świetna książka przedstawiająca wpływ muzyki na różne zaburzenia mózgu (m.in. demencję, padaczkę czy Alzheimera),poparty wieloma przykładami. Minusem jest brak wytłumaczenia lub prostszego nazwania typowo medycznych kwestii, które dla osoby niezwiązanej z medycyną są dużym utrudnieniem w całkowitym i dokładnym odbiorze książki, która naprawdę oferuje dużą wiedzę z zakresu związku muzyki z mózgiem.
Polecam wszystkim zainteresowanym tym tematem, aczkolwiek trzeba uzbroić się w cierpliwość i dzielnie powolutku samodzielnie bocznym torem poszerzać swoją wiedzę na tematy neurologiczne, inaczej książka pozostawia niedosyt i, moim zdaniem, nie jest w pełni wykorzystana.

Świetna książka przedstawiająca wpływ muzyki na różne zaburzenia mózgu (m.in. demencję, padaczkę czy Alzheimera),poparty wieloma przykładami. Minusem jest brak wytłumaczenia lub prostszego nazwania typowo medycznych kwestii, które dla osoby niezwiązanej z medycyną są dużym utrudnieniem w całkowitym i dokładnym odbiorze książki, która naprawdę oferuje dużą wiedzę z zakresu...

Oliver Sacks zadziwiał mnie w przystępny sposób opisując niesamowite niezbadane ścieżki ludzkiego mózgu. W tym tomie zajął się wpływem muzyki na funkcjonowanie mózgu.
Książka skłąda sie z 4 części. W pierwszej mamy do czynienia z przypadkami gdy muzyka nie działą zbawiennie. Nagła muzykofilia oznacza że pod wpływem szoku/ wypadku ludzie obojętni na muzykę zaczynają wręcz świrować z nadmiaru muzyki wypełniajacej im głowę. Natrętna muzyka każe chirurgowi Ciccori komponować, miewamy muzyczne napady, co wychodzi w badaniu płatów czołowych.Nawet przydarza się muzykogenna epilepsja niezależnie czy słucha się klasyki, czy thrash metalu. Z kolei brainworms to fragment melodii natretnie towarzyszącej delikwentowi,często zredukowana do 2-3 nut.
Druga częśc poświęcona jest zakresowi muzykalności. Na jednym krańcu spektrum mamy słuch absolutny,a na drugim amuzję i dysharmonię kiedy człowiek nie umie odtworzyć żadnego rytmu czy zestawu dźwięków. Omawiane są ciekawe przypadki- czy ślepi ludzie częsciej maja słuch absolutny,jak zachowują się ludzie słuszący mono a nie stereo,kim są muzyczni sawanci. Wspomniany jest kazus Florence Jenkins.
Najciekawsze są przężycia osób, które cierpią na różne schorzenia,a muzyka albo stłumia objawy, albo uruchamia ich potencjał. Sacks opisuje dobroczynny wpływ tańca ,rytmicznych ruchów na chorych na Parkinsona,afazję, Alzheimera czy cierpiacych na syndrom Williamsa. Dzieło kompletne, bogato ilustrujące dane tezy i zjawiska przez opis róznych przypadków. Pacjentom niejednokrotnie dobierany jest odpowiedni sposób leczenia, lub przyzwyczajają się oni do ograniczeń. Fascynująca była dla mnei podróż w swiat synestezji, na którą cierpiał m.in Schumann, Nabokow,Skriabin czy Rimsky Korsakow.

Oliver Sacks zadziwiał mnie w przystępny sposób opisując niesamowite niezbadane ścieżki ludzkiego mózgu. W tym tomie zajął się wpływem muzyki na funkcjonowanie mózgu.
Książka skłąda sie z 4 części. W pierwszej mamy do czynienia z przypadkami gdy muzyka nie działą zbawiennie. Nagła muzykofilia oznacza że pod wpływem szoku/ wypadku ludzie obojętni na muzykę zaczynają wręcz...

Kolejna bardzo dobra pozycja od Olivera Sacksa. Muzykofilia to zbiór zagadnień o oddziaływaniu muzyki na mózg człowieka, wykorzystaniu muzykoterapii. Znajdują się też opisy szczególnie umuzykalnionych pacjentów, ludzi ze słuchem absolutnym, którzy dopiero utraciwszy swe zdolności, zrozumieli jak wielką wrażliwość posiadali.

Kolejna bardzo dobra pozycja od Olivera Sacksa. Muzykofilia to zbiór zagadnień o oddziaływaniu muzyki na mózg człowieka, wykorzystaniu muzykoterapii. Znajdują się też opisy szczególnie umuzykalnionych pacjentów, ludzi ze słuchem absolutnym, którzy dopiero utraciwszy swe zdolności, zrozumieli jak wielką wrażliwość posiadali.

Książka jest genialna, ukazująca muzykę w różnych odcieniach, dla niektórych może być błogosławieństwem dla innych przekleństwem, książkę czyta się jednym tchem mimo iż tematyka nie jest wcale łatwa czyta się lekko i przyjemnie ( nie to co u Gazzanigi ... )

Książka jest genialna, ukazująca muzykę w różnych odcieniach, dla niektórych może być błogosławieństwem dla innych przekleństwem, książkę czyta się jednym tchem mimo iż tematyka nie jest wcale łatwa czyta się lekko i przyjemnie ( nie to co u Gazzanigi ... )